Page 129 - ภาษาเพศในสังคมไทย : อำนาจ สิทธิและสุขภาวะทางเพศ

112 ภาษาเพศในสังคมไทย: อํานาจ สิทธิ และสุขภาวะทางเพศ

ในสังคมไทยคําแปลแรกๆ ที่เกี่ยวของกับ “การใชปาก” ในทางตํารา
วิชาการดานเพศศาสตร และจิตวิทยาก็คือคําวา “โอษฐกาม” หรือ “กามโอษฐ”
ซึ่งปจจุบันยังมีการใชกันอยูบางประปรายในตําราวิชาการรวมถึงในพระไตรปฎก

ในหัวขอที่กลาวถึงบุคคลประเภทบัณเฑาะกที่มีพฤติกรรมไมเหมาะสมคือ
การกระทําโอษฐกามกับบุรุษ

โดยปกติแลวการใชปากนั้นมีหลากหลายรูปแบบ ซึ่งแตกตางกันไปตาม
เพศภาวะของผูที่กระทํา หรือตามอวัยวะสวนตางๆ ของรางกายที่กระทํา หรือ
ถูกกระทํา ภาษาที่ใชเรียกการกระทํานั้นๆ จึงมีหลากหลายตามไปดวย เชน การ
ใชปากหรือลิ้นกับอวัยวะเพศชาย มีทั้งคําพื้นๆ ทั่วๆ ไป อาทิ “อม” “ดูด” “กินงู”

“กินไอติม” “เปาป” ซึ่งเปนคําพื้นๆ ทั่วไป ขณะที่กลุมของชายรักชาย คําที่
อธิบาย “การใชปาก” สวนใหญจะเปนคําที่มีสีสัน หรือใหนัยสะทอนซึ่งอารมณ
ความรูสึกที่สนุกสนาน ทันสมัย ตองตีความ เพราะเปนคําที่ใชกันเฉพาะภายใน

กลุมเทานั้น เชน คําวา
“โมค” มาจาก สโมก (Smoke) ในภาษาอังกฤษ “ซัค” มาจาก ซัคกิ้ง
(Sucking) ในภาษาอังกฤษ ที่แปลวา การดูด
“คาราโอเกะ” มาจาก การรองคาราโอเกะ ที่ตองถือไมโครโฟนไวใกลๆ

กับปาก
“ถวายบัว” หรือ “บัว” ซึ่งเปนคําที่ยืมมาจากภาษาฝรั่งเศส (Boire)
ซึ่งแปลวา ดื่ม ในภายหลังไดมีการผลิต ปรับเปลี่ยนเพิ่มขึ้นอีกหลายคําที่

เกี่ยวกับ “บัว” เชน บัวเรียง บัวเผื่อน หรือกระทั่งแปลงเปนคําวา “บวบ”
“สอยมะมวง” คือการใชปากและลิ้นอมและเลียลูกอัณฑะ ซึ่งเปนทาที่
ไมพบมากนักในกรณีที่ผูหญิงจะทําใหกับผูชาย

และคําที่เรียกการใชปากกับทวารหนักที่ยังใชกันอยูคือ คําวา “ลางตูเย็น”
ซึ่งเปรียบเปรยถึงการทําความสะอาดทวารหนักกับการทําความสะอาดตูเย็น
ที่มีอาหารมากมาย
3
“ยกซด” ซึ่งสื่อถึงการยกทวารหนักขึ้นมาเพื่อใชลิ้นเลียนั่นเอง

3 เว็บไซต <http://www.suphawut.com/gvb/gayly/thai_gay_cultures_gay_vocabs3.htm>

รณภูมิ สามัคคีคารมย