Page 110 - ภาษาเพศในสังคมไทย : อำนาจ สิทธิและสุขภาวะทางเพศ
P. 110
สวนที่ 3 การปฏิบัติทางเพศ: เอากัน 93
“ไดเสีย” “เสียตัว” และ “เปดบริสุทธิ์” หรือ “เปดซิง” เปนคําที่สะทอน
ถึงการนําเอาฐานคิดเรื่องศีลธรรมจรรยามาใชตัดสิน และอธิบายในเรื่องเพศ
ซึ่งใหนัยของการมีเพศสัมพันธที่อยูบนพื้นฐานของความไมเทาเทียมกันระหวาง
ผูชายกับผูหญิง หรือผูกระทําตอผูถูกกระทํา ซึ่งมักถูกใชอธิบายในบริบทของการ
มีเพศสัมพันธกอนการแตงงาน เพศสัมพันธของวัยรุน เปนตน โดยทั่วไปแลว
จะถือกันวาผูชายเปนฝายไดเปรียบ ไดประโยชน เชน ไดประสบการณ ไดเปน
เจาของผูหญิงคนนั้นๆ ไดมีความภาคภูมิใจ หรือเติมเต็มความเปนชายของตน
ขณะที่ผูหญิงถูกทําใหเปนฝายเสียเปรียบ หรือสูญเสีย และอับอาย เชน
เสียเกียรติ เสียความบริสุทธิ์ เสียพรหมจรรย หรืออาจเรียกวา “เสีย (ความ) สาว”
นอกจากนี้ คําที่ใหนัยของการเสียตัวของผูหญิงที่ผูชายใชและถือวาไมสุภาพยัง
มีอีกหลากหลายคําที่สะทอนถึงความไมเทาเทียมกัน เชน “เปดซิง” (“ซิง“มาจาก
ภาษาจีน แปลวา สด ใหม) “เจาะไขแดง” “ฟน” เปนคําที่นิยมใชกันในวัฒนธรรม
ของวัยรุน ใหนัยของการลอลวงเพื่อใหมีเพศสัมพันธที่มักเขาขาย “ฟนแลวทิ้ง”
แตปจจุบันวัฒนธรรมทางเพศในกลุมวัยรุนเองเริ่มมีการปรับเปลี่ยนไป
โดยผูหญิงเองก็สามารถมีบทบาทเปนฝายรุกทางเพศไดดวยเชนกัน อาทิ
คานิยมการ “ฟน” ผูชาย เพื่อที่จะทํา “แตม” คือ การบันทึกจํานวนผูชายที่
ตนมีเพศสัมพันธดวย คนที่มีแตมสูงๆ จะถูกเรียกวา “ดาว” หรือ เปนคนเดน
ซึ่งคนในกลุมใหการยอมรับ โดยมีคําเรียกวัยรุนผูหญิงที่มีพฤติกรรมทางเพศ
4
เชนนี้วา “เด็กลาแตม” ซึ่งพฤติกรรมเชนนี้คงไมแตกตางกับผูชายที่ใชเรื่องเพศ
มาเปนปจจัย หรือใชในการสรางตัวตน หรือสรางอัตลักษณใหเปนที่ยอมรับ
ในกลุม หรือในสังคมซึ่งนับวันมีแตจะเบียดขับวัฒนธรรมของวัยรุนไปอยูชายขอบ
โดยจับจองไปที่เรื่องเพศของเยาวชน คอยเฝาระวัง มองวาวัยรุนเปนวัยที่
เปราะบาง อยูในชวงหัวเลี้ยวหัวตอ ขาดภูมิคุมกัน และไรศักยภาพในการ
ใชชีวิตของตน โดยไมไดเสริมสรางความรูในเรื่องเพศใหกับเยาวชนอยาง
รอบดาน อยางปราศจากอคติทางเพศ อีกทั้งยังไมใหความสําคัญกับการ
มีสวนรวมของวัยรุนในการเลือก และตัดสินใจในเรื่องเพศดวยตัวเอง
4 บริษัททีวีบูรพา. รายการ “หลุมดํา” สารคดีโทรทัศน ออกอากาศ ทางชอง 9 อ.ส.ม.ท. 27 มกราคม
2550.
รณภูมิ สามัคคีคารมย