Page 123 - รายงานผลการศึกษาวิจัยเพื่อจัดทำข้อเสนอแนะ มาตรการหรือแนวทางในการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับการบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน (ฉบับสมบูรณ์)
P. 123

รายงานผลการศึกษาวิจัยเพื่อจัดท าข้อเสนอแนะ มาตรการ หรือแนวทางในการส่งเสริมและ
               คุ้มครองสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับการบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน


                       3.2.2  พื้นที่วัฒนธรรม

                       3.2.2.1 ภาพรวมของสถานการณ์


                       กลุ่มชาติพันธุ์ชาวเลเป็นชนชาวพื้นเมืองดั้งเดิมของชายฝั่งทะเลอันดามันที่มีวิถีชีวิตอาศัยหากินผูกพัน
               อยู่กับชายฝั่งทะเลอันดามัน โดยสันนิษฐานว่าได้เข้ามาอยู่อาศัยตั้งบ้านเรือนถาวรในพื้นที่จังหวัดภูเก็ตเป็นเวลา

                                                        13
               300 ปีมาแล้ว  จากการศึกษาของ เมธิรา ไกรนที  พบว่าชาวเลอุรักลาโว้ยได้ตั้งถิ่นฐานอยู่ในพื้นที่แหลมกลาง
                           12
               (เกาะร้าง) และแหลมตุ๊กแก เนื่องจากเป็นพื้นที่ที่มีคนจีนน าเรือเข้ามาเทียบสะดวกต่อการแลกเปลี่ยนสิ่งของ
               กับชาวจีน ซึ่งต่อมาเกิดการระบาดของอหิวาห์ตกโรคเป็นเหตุให้ชาวเลอุรักลาโว้ยได้อพยพและกระจายตัว

               ออกไปอาศัยอยู่ตามพื้นที่ต่างๆ บนเกาะภูเก็ต เช่น พื้นที่หาดราไวย์ หาดสะป า เป็นต้น

                       ต่อมาในช่วงปี พ.ศ. 2524 รัฐบาลไทยได้ประกาศจัดตั้งอุทยานแห่งชาติสิรินาถขึ้น จัดตั้งขึ้นตาม

               พระราชกฤษฎีกาก าหนดเขตบริเวณที่ดินป่าสนทะเล ป่าเขารวก ป่าเขาเมือง และบริเวณหาดในยาง ในท้องที่
               ต าบลไม้ขาว ต าบลสาคู และต าบลเชิงทะเล อ าเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต ให้เป็นอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2524 โดย

               อุทยานแห่งชาติสิรินาถนั้นมีพื้นที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของอ าเภอถลาง และมีลักษณะเป็นอุทยานแห่งชาติ
               ทางทะเล


                       แม้ว่าการประกาศเขตอุทยานจะไม่ได้กระทบต่อสิทธิในที่อยู่อาศัยในที่ดินของชาวเลอุรักลาโว้ยก็ตาม
               แต่กลับมีผลกระทบต่อวิถีชีวิต และสิทธิทางวัฒนธรรมของชาวเล กล่าวคือ วิถีชีวิตของชาวเลผูกพันอยู่กับทะเล

               การท าประมงเพื่อเลี้ยงชีพจึงเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิต และเป็นอาชีพหลักของชาวเลในจังหวัดภูเก็ต ซึ่งการที่

               รัฐบาลไทยประกาศพื้นที่อุทยานทางทะเลซ้อนทับพื้นที่ดั้งเดิมที่ใช้ในการท าประมงของชาวเล ท าให้การเข้าไป
               ท าประมงในพื้นที่ดังกล่าวกลายเป็นการกระท าความผิดกฎหมายไป และท าให้ชาวเลอุรักลาโว้ยถูกเจ้าหน้าที่

               จับกุมพร้อมยึดเรือและอุปกรณ์ในการท ากิน โดยนับตั้งแต่ช่วงปี พ.ศ. 2553 - 2555 มีชาวเลถูกเจ้าหน้าที่

               จับกุมจ านวน 32 ราย ซึ่งในจ านวนนี้มีจ านวน 17 ราย ที่พนักงานอัยการสั่งไม่ฟ้องคดี เพราะไม่มีความผิด
                                                                                                  14
               แต่ก็ไม่ได้รับการชดเชยจากรัฐบาลไทยในความเสียหายแก่ทรัพย์สินที่ถูกยึดไว้ในระหว่างถูกจับกุม  ซึ่งครั้ง
               ล่าสุดที่ชาวเลถูกจับกุมโดยเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติสิรินาถปรากฏขึ้นในปี พ.ศ. 2561 และถูกกล่าวหาว่า
               ลักลอบจับสัตว์ทะเลในพื้นที่อุทยาน เป็นการกระท าความผิดตามพระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2504

               มาตรา 16 ซึ่งชาวเลได้ต่อสู้ว่าตนไม่ได้ลักลอบจับสัตว์ทะเล แต่ต้องการลงน้ าเพื่อให้ร่างกายปรับตัวเพื่อรักษา
                           15
               อาการน้ าหนีบ




               12    สถาบันไทยศึกษา. (2559). งานรวมญาติชาติพันธุ์ชาวเล ปีที่ 7. สถาบันไทยศึกษา. สืบค้นเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม 2562. จาก
                   https://www.chumchonthai.or.th/sites/default/files/images/infomation/(2)document-chaola7.pdf.
               13    เมธิรา ไกรนที. (2552). พัฒนาการของการตั้งถิ่นฐานชุมชนอูรักลาโว้ยในพื้นที่ภูเก็ตจากมุมมองนิเวศวัฒนธรรม, วิทยานิพนธ์
                   มหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. น.82.
               14    ปรีดา คงแป้น.(2556). วิกฤตวิถีชาวเล. (กรุงเทพ: มูลนิธิชุมชนไท). น.20.
               15   ประชาชาติธุรกิจ. (2561). 6 ชาวเลราไวย์ถูกรวบ จนท. อ้างด าน้ าจับสัตว์ทะเลเขตอุทยาน หน. ชุดยันผิดจริง. ประชาชาติ
                   ธุรกิจ. สืบค้นเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม 2562, จาก https://www.prachachat.net/general/news-98260.



               3-12                                                             สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย
   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128