Page 621 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 621

597


                         แนวทางแรก  บัญญัติฐานความผิดใหม่ในประมวลกฎหมายอาญา ตามแนวทางของกฎหมาย

                  อาญาแคนาดา เป็นต้น


                         แนวทางที่สอง บัญญัติกฎหมายเฉพาะเกี่ยวกับการห้ามเลือกปฏิบัติอันเป็นกฎหมายกลางที่
                  ครอบคลุมการเลือกปฏิบัติในมิติต่างๆ   และบัญญัติฐานความผิดเกี่ยวกับ “Harassment” ไว้ในกฎหมาย

                  กลางนี้

                         -ในระหว่างที่ยังไม่มีการบัญญัติกฎหมายเฉพาะดังกล่าว มีข้อเสนอว่า   การกระท าอันมีลักษณะ

                  เป็นการคุกคาม (Harassment) ต่อบุคคลอื่นในที่สาธารณะ  จัดได้ว่าเป็น “การได้รับการปฏิบัติที่ท าให้เกิด

                  ความพึงพอใจน้อยกว่าในการปฏิบัติต่อคนอื่นในที่สาธารณะ”  ซึ่งเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนโดยเฉพาะ
                  อย่างยิ่งการคุกคามที่เกี่ยวข้องกับเหตุแห่งการเลือกปฏิบัติต่างๆ  จึงอยู่ในอ านาจของคณะกรรมการสิทธิ

                  มนุษยชนแห่งชาติที่จะตรวจสอบและเสนอมาตรการแก้ไขได้  อย่างไรก็ตาม มีปัญหาว่า แม้คณะกรรมการ

                  สิทธิมนุษยชนจะท าการตรวจสอบพบว่าการกระท านั้นเป็นการสื่อสารที่ก่อให้เกิดความเกลียดชังด้วยเหตุ
                  แห่งการเลือกปฏิบัติ แต่ก็เป็นการยากที่จะก าหนดมาตรการแก้ไขโดยระบุให้ปฏิบัติตาม “กฎหมาย”  ใน

                  เรื่องใด เพราะยังไม่มีกฎหมายเกี่ยวกับ “การคุกคาม”  โดยเฉพาะ


                         ในส่วนของการคุกคามในสถานที่ท างานนั้น ตามกฎหมายไทยปัจจุบันมีกฎหมายที่เกี่ยวข้องและ
                  น ามาปรับใช้ได้คือกฎหมายคุ้มครองแรงงาน  ดังนั้น  เมื่อมีกรณีการคุกคามในสถานที่ท างาน

                  คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนอาจมีข้อเสนอแนะให้หน่วยงานที่มีอ านาจตามกฎหมายคุ้มครองแรงงาน
                  ด าเนินการออกประกาศ เกี่ยวกับการคุกคามในสถานที่ท างาน   เช่นตามกฎหมายมาเลเซีย


                         อย่างไรก็ตาม  จากการศึกษากฎหมายแรงงานพบว่า  พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงานฉบับแก้ไขปี

                  2551  ซึ่งจ ากัดการคุกคามเฉพาะที่เกี่ยวกับเหตุแห่งการเลือกปฏิบัติ (Ground of Discrimination) บาง

                  เหตุเท่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เหตุแห่งเพศ   กล่าวคือครอบคลุมเฉพาะการล่วงเกิน คุกคาม ก่อความ
                  เดือดร้อนร าคาญ ทางเพศ เท่านั้น  และ จ ากัดการคุกคามเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับบางมิติของการเลือกปฏิบัติ

                  (Area of Discrimination)   นั่นคือ มิติการจ้างแรงงาน  โดยยังไม่ครอบคลุมการคุกคามด้วยเหตุอื่น เช่น

                         -การคุกคามในสถานที่ท างานด้วยเหตุแห่งเชื้อชาติ ศาสนา ความเชื่อ


                         -การคุกคามด้วยเหตุแห่งเพศในสถานที่ท างานซึ่งไม่ได้เกิดจากการกระท าของนายจ้างหรือ

                  ผู้บังคับบัญชาโดยตรง แต่เกิดจากลูกจ้างด้วยกันเอง หรือ ลูกค้า หรือสภาพแวดล้อมของการท างานอันเป็น

                  การคุกคาม (Hostile Working Environment)
   616   617   618   619   620   621   622   623   624   625   626