Page 613 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ

589

ครอบคลุมการด าเนินการของภาครัฐและเอกชน รวมทั้งบุคคลที่ได้รับสินค้าและบริการจาก
ภาคอุตสาหกรรมใดๆ ซึ่งกฎหมายฉบับอาจจัดอยู่ในรูปแบบแรก

แอฟริกาใต้ : กฎหมายแอฟริกาใต้มีรูปแบบการคุ้มครองการเลือกปฏิบัติในภาคเอกชนโดยจ าแนก
มิติของการจ้างงานออกจากมิติอื่นๆ กล่าวคือ
-กรณีประเด็นการเลือกปฏิบัติในมิติของการจ้างแรงงาน จะอยู่ภายใต้กฎหมายเกี่ยวกับ

ความเท่าเทียมกันในการจ้างแรงงาน (Employment Equality Act, 1998) ซึ่งมีหลักการห้ามเลือก
ปฏิบัติในสถานที่ท างาน
-กรณีประเด็นการเลือกปฏิบัติในมิติอื่นๆ อยู่ภายใต้กฎหมายการส่งเสริมความเท่าเทียม
กันและห้ามการเลือกปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรม (The Promotion of Equality and Prevention of Unfair

Discrimination Act, 2000) ซึ่งครอบคลุมการปฏิบัติต่อบุคคลในมิติต่างๆของสังคม เว้นแต่กรณีที่อยู่
ภายใต้กฎหมาย ความเท่าเทียมกันในการจ้างแรงงาน
จะเห็นได้ว่า กฎหมายการส่งเสริมความเท่าเทียมกันและห้ามการเลือกปฏิบัติที่ไม่เป็น
ธรรม ของแอฟริกาใต้นั้นมีลักษณะเทียบได้กับการบัญญัติกฎหมายในรูปแบบแรก อย่างไรก็ตาม มี

กฎหมายเฉพาะเพิ่มเติมเข้ามาในมิติการจ้างแรงงาน จึงอาจจัดอยู่ในกลุ่มที่สาม

อินเดีย: กฎหมายอินเดีย มีรูปแบบการคุ้มครองการเลือกปฏิบัติในลักษณะกระจัดกระจาย ตาม

เหตุแห่งการเลือกปฏิบัติต่างๆ เช่น กฎหมายคนพิการ (Person with Disability Act) ครอบคลุมการเลือก
ปฏิบัติที่เกิดจากองค์กรของรัฐในมิติการศึกษา การจ้างงานภาครัฐที่เกี่ยวกับคนพิการ กฎหมายสิทธิ
ประโยชน์ของแม่ (Maternity Benefits Act) มีหลักการเกี่ยวกับการเลือกปฏิบัติด้วยเหตุแห่งเพศในมิติ
การจ้างแรงงาน กฎหมายค่าตอบแทนการท างานที่เท่าเทียมกัน (Equal Remuneration Act) ครอบคลุม
ประเด็นค่าตอบแทนการท างานในภาคส่วนต่างๆทั้งรัฐและเอกชน จะเห็นได้ว่าประเทศอินเดียมีแนว

ทางการบัญญัติกฎหมายในรูปแบบที่สอง

สวีเดน : ในกรณีของประเทศสวีเดนนั้น พบว่า เดิมหลักการเกี่ยวกับความเท่าเทียมกันและการ

ห้ามเลือกปฏิบัติของประเทศสวีเดน ถูกบัญญัติรับรองไว้ในลักษณะกระจัดกระจายตามกฎหมายเฉพาะ
หลายฉบับ ซึ่งแต่ละฉบับครอบคลุมเหตุแห่งการเลือกปฏิบัติบางเหตุและบางมิติของการเลือกปฏิบัติ เช่น
“กฎหมายห้ามการเลือกปฏิบัติในชีวิตการท างานด้วยเหตุแห่งความพิการ” มีขอบเขตเฉพาะมิติของการจ้าง
แรงงานและครอบคลุมเหตุแห่งการเลือกปฏิบัติเฉพาะเหตุแห่งความพิการ เป็นต้น รูปแบบการบัญญัติ

กฎหมายลักษณะนี้ อาจเปรียบเทียบได้กับประเทศไทยในปัจจุบันซึ่งมีหลักการเกี่ยวกับการห้ามเลือกปฏิบัติ
อยู่ในกฎหมายหลายฉบับ อย่างไรก็ตามหลังจากกฎหมายห้ามเลือกปฏิบัติฉบับใหม่ ปี 2009
(Discrimination Act) มีผลใช้บังคับ ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงระบบและรูปแบบการคุ้มครองความ
เท่าเทียมกันและการห้ามเลือกปฏิบัติในประเทศสวีเดน โดยกฎหมายใหม่นี้มีลักษณะเป็นกฎหมายฉบับ

เดียวที่ครอบคลุมมิติต่างๆและเหตุต่างๆของการเลือกปฏิบัติ อันเป็นลักษณะของกฎหมายกลางที่ครอบคลุม
การเลือกปฏิบัติโดยรวมของประเทศ ซึ่งกฎหมายฉบับนี้อาจจัดอยู่ในรูปแบบแรก