Page 35 - รายงานการประเมินสถานการณ์สิทธิมนุษยชนในประเทศไทย ประจำปี 2558
P. 35
รายงานการประเมินสถานการณ์สิทธิมนุษยชนในประเทศไทย ปี ๒๕๕๘
นอกจากสนธิสัญญาหลักและพิธีสารดังกล่าวข้างต้นแล้ว ยังมีอนุสัญญาด้านแรงงานที่จัดท�าขึ้นโดยองค์การแรงงานระหว่างประเทศ
๔
(International Labour Organization: ILO) ที่ประเทศไทยได้ให้สัตยาบันไว้ จ�านวน ๑๔ ฉบับ
๐๓
กฎหมาย กฎ ระเบียบภายในประเทศ นโยบาย แผนงาน
ซึ่งเกี่ยวข้องกับการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชน และที่
ไม่ขัดหรือแย้งกับข้อ ๐๑ และ ๐๒
๐๔
ปฏิญญา ข้อมติ มาตรฐาน แนวทาง ข้อก�าหนดระหว่างประเทศ
ทั้งในระดับภูมิภาคและระดับสากลที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริม
และคุ้มครองสิทธิมนุษยชน ตลอดจนค�ามั่นต่าง ๆ ซึ่งรัฐบาลไทยได้ให้
และ/หรือรับรองไว้ต่อประชาคมระหว่างประเทศ เช่น ในกระบวนการ
เสนอรายงานสถานการณ์สิทธิมนุษยชนในประเทศต่อสหประชาชาติ
(Universal Periodic Review: UPR)
ในการประเมินสถานการณ์สิทธิมนุษยชนที่เกิดขึ้นในปี ๒๕๕๘ นั้น รายงานจะเทียบเคียงสถานการณ์และการด�าเนินงาน
ของรัฐกับเกณฑ์หรือมาตรฐานข้างต้น และจะประเมินความก้าวหน้าหรือถดถอยในด้านนั้น ๆ โดย กสม. เห็นว่ารัฐมีหน้าที่
รับผิดชอบในเบื้องแรก ในการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนของบุคคลที่เกิดขึ้นภายในเขตอ�านาจรัฐ รวมถึงบุคคล
หรือกลุ่มบุคคลที่มีสัญชาติไทย และการด�าเนินการที่มีผลกระทบต่อสิทธิมนุษยชนในต่างประเทศ โดยรัฐมีความรับผิดชอบ
ใน ๓ ระดับ ดังนี้
๑ ๓
หน้าที่ในการเคารพ หน้าที่ในการท�าให้สิทธิเกิดผลในทางปฏิบัติ
(Obligation to Respect) ในการจัดท�า อ�านวยการให้เกิดขึ้นจริง
(Obligation to Fulfill)
รัฐต้องไม่เข้าไปแทรกแซงการใช้สิทธิของประชาชน และไม่
กระท�าการ หรือละเว้นการกระท�าใด ๆ ที่เป็นการกระท�าละเมิด รัฐต้องด�าเนินการเชิงรุก (Positive Steps) ในการรับรอง
สิทธิมนุษยชนเสียเอง หรือประกันสิทธิของประชาชน เช่น การสร้างกรอบทางกฎหมาย
๒ และนโยบาย รวมถึงการมีมาตรการต่าง ๆ ที่จะช่วยให้ประชาชน
ได้รับรู้ถึงสิทธิดังกล่าว การช่วยให้ประชาชนสามารถเข้าถึง
หน้าที่ในการคุ้มครอง และได้ใช้สิทธิและเสรีภาพที่ได้รับการรับรองในกฎหมายภายใน
(Obligation to Protect) และตามพันธกรณีระหว่างประเทศด้านสิทธิมนุษยชนของไทย
รัฐมีหน้าที่ที่จะต้องคุ้มครองมิให้บุคคลหรือกลุ่มบุคคลถูกละเมิด
สิทธิจากบุคคลอื่น หรือกลุ่มอื่นใด เช่น ภาคเอกชน โดยรัฐ
ต้องมีมาตรการดูแลไม่ให้เกิดการละเมิดสิทธิ แต่หากเกิดการละเมิด
รัฐต้องเข้ามาดูแลให้การคุ้มครอง
๔ ได้แก่ อนุสัญญาฉบับที่ ๑๔ ฉบับที่ ๑๙ ฉบับที่ ๒๙ ฉบับที่ ๘๐ ฉบับที่ ๘๘ ฉบับที่ ๑๐๐ ฉบับที่ ๑๐๔ ฉบับที่ ๑๐๕ ฉบับที่ ๑๑๖ ฉบับที่ ๑๒๒ ฉบับที่ ๑๒๓ ฉบับที่ ๑๒๗ ฉบับที่
๑๓๘ และฉบับที่ ๑๘๒ ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ <www.mol.go.th/en/node/3422> (เข้าดูเมื่อวันที่ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๙)
5
