Page 156 - รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัยการป้องกันและแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ของประเทศไทย และความร่วมมือกับประเทศเพื่อนบ้านในอาเซียน
P. 156

(๘) พระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ. ๒๕๔๖  พระราชบัญญัตินี้ประกาศใช้เนื่องจากประกาศ
                   คณะปฏิบัติ ฉบับที่ ๑๓๒ ลงวันที่ ๒๒ เมษายน ๒๕๑๕ และประกาศคณะปฏิบัติ ฉบับที่ ๒๙๔  ลงวันที่

                   ๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๑๕  มีประเด็นที่น่าสนใจและมีส่วนที่เกี่ยวเนื่องกับการค้ามนุษย์ บัญญัติฐานความผิด
                   ฐานกระทําการอันเป็นข้อห้ามปฏิบัติต่อเด็กไว้ในมาตรา ๒๖ ดังนี้
                          มาตรา ๒๖ ภายใต้บังคับบทบัญญัติแห่งกฎหมายอื่น ไม่ว่าเด็กจะยินยอมหรือไม่ ห้ามมิให้ผู้ใด
                   กระทําการ ดังต่อไปนี้

                          (๑) กระทําหรือละเว้นการกระทําอันเป็นการทารุณกรรมต่อร่างกายหรือจิตใจของเด็ก
                          (๒) จงใจหรือละเลยไม่ให้สิ่งจําเป็นแก่การดํารงชีวิตหรือการรักษาพยาบาลแก่เด็กที่อยู่ในความ
                   ดูแลของตนจนน่าจะเกิดอันตรายแก่ร่างกายหรือจิตใจของเด็ก
                          (๓) บังคับ ขู่เข็ญ ชักจูง ส่งเสริม หรือยินยอมให้เด็กประพฤติตนไม่สมควรหรือน่าจะทําให้เด็กมี

                   ความประพฤติเสี่ยงต่อการกระทําผิด
                          (๔) โฆษณาทางสื่อมวลชนหรือเผยแพร่ด้วยประการใด เพื่อรับเด็กหรือยกเด็กให้แก่บุคคลอื่นที่
                   มิใช่ญาติของเด็ก เว้นแต่เป็นการกระทําของทางราชการหรือได้รับอนุญาตจากทางราชการแล้ว
                          (๕) บังคับ ขู่เข็ญ ชักจูง ส่งเสริมยินยอม หรือกระทําด้วยประการใดให้เด็กไปขอทาน เด็กเร่ร่อน

                   หรือใช้เด็กเป็นเครื่องมือในการขอทานหรือการกระทําผิดหรือกระทําด้วยประการใดอันเป็นการแสวงหา
                   ประโยชน์โดยมิชอบจากเด็ก
                          (๖) ใช้ จ้างหรือวานเด็กให้ทํางานหรือกระทําการอันอาจเป็นอันตรายแก่ร่างกายหรือจิตใจมี

                   ผลกระทบต่อการเจริญเติบโต หรือขัดขวางต่อพัฒนาการของเด็ก
                          (๗) บังคับ ขู่เข็ญ ใช้ ชักจูง ยุยง ส่งเริม หรือยินยอมให้เด็กเล่นกีฬาหรือให้กระทําการใดเพื่อ
                   แสวงหาประโยชน์ทางการค้าอันมีลักษณะเป็นการขัดขวางต่อการเจริญเติบโตหรือพัฒนาการของเด็กหรือ
                   มีลักษณะเป็นการทารุณกรรมเด็ก
                          (๘) ใช้หรือยินยอมให้เด็กเล่นการพนันไม่ว่าชนิดใดหรือเข้าไปในสถานที่เล่นการพนัน สถาน

                   ค้าประเวณี หรือสถานที่ที่ห้ามมิให้เด็กเข้า
                          (๙) บังคับ ขู่เข็ญ ใช้ ชักจูง ยุยงส่งเสริมหรือยินยอมให้เด็กแสดงหรือกระทําการอันมีลักษณะ
                   ลามกอนาจาร  ไม่ว่าจะเป็นไปเพื่อให้ได้มาซึ่งค่าตอบแทนหรือเพื่อการใด

                          (๑๐) จําหน่าย แลกเปลี่ยน หรือให้สุราหรือบุหรี่แก่เด็ก เว้นแต่ การปฏิบัติทางแพทย์
                          บทกําหนดโทษสําหรับฐานความผิดนี้ได้บัญญัติไว้ในมาตรา ๗๘ คือระวางโทษจําคุกไม่เกิน ๓
                   เดือน หรือปรับไม่เกิน ๓๐,๐๐๐ บาท หรือทั้งจําทั้งปรับ
                          นอกจากนี้พระราชบัญญัตินี้ยังประกอบด้วยหมวดต่างๆที่เกี่ยวข้อง  เช่น  ให้แต่งตั้งพนักงาน

                   เจ้าหน้าที่ นักสังคมสงเคราะห์ หรือบุคคลที่สมัครใจและมีความเหมาะสมเป็นผู้คุ้มครองสวัสดิภาพเด็กให้มี
                   ระยะเวลาคราวละไม่เกินสองปี กรณีที่เด็กพ้นจากความปกครองดูแลของสถานแรกรับ สถานสงเคราะห์
                   สถานคุ้มครองสวัสดิภาพ และสถานที่พัฒนาและฟื้นฟูแล้ว (หมวด ๕ ผู้คุ้มครองสวัสดิภาพเด็ก) จัดตั้ง
                   สถานรับเลี้ยงเด็ก สถานแรกรับ สถานสงเคราะห์ สถานคุ้มครองสวัสดิภาพ และสถานพัฒนาและฟื้นฟู

                   เพื่อสงเคราะห์และคุ้มครองสวัสดิภาพเด็ก (หมวด ๖) จัดตั้งกองทุนคุ้มครองเด็ก เพื่อเป็นทุนใช้จ่ายในการ
                   สงเคราะห์ คุ้มครองสวัสดิภาพ และส่งเสริมความประพฤติเด็กรวมทั้งครอบครัวและครอบครัวอุปถัมภ์ของ
                   เด็กตามพระราชบัญญัตินี้ (หมวด ๘) และบทกําหนดโทษผู้ฝุาฝืนตั้งแต่มาตรา ๗๘ – ๘๖ ตาม
                   พระราชบัญญัตินี้


                                                            ๑๓๖
   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161