Page 92 - รายงานการศึกษาวิจัย มาตรฐานสากลในการดำเนินธุรกิจเพื่อการเคารพสิทธิมนุษยชน

หรืออนุสัญญาระหว่างประเทศเป็นหลัก มักเกี่ยวเนื่องกับองค์การแรงงานระหว่าง

ประเทศ (International Labour Organization - ILO) และองค์การระหว่างประเทศ
เพื่อการโยกย้ายถิ่นฐาน (International Organization for Migration - IOM) เนื่องจาก
ข้อตกลงระหว่างประเทศบางฉบับ อาทิ ปฏิญญาอาเซียนว่าด้วยแรงงานข้ามชาติ

ไม่มีบทบังคับให้รัฐทำาตาม ทำาให้ใช้การไม่ได้จริง คนงานไม่สามารถไปยื่นคำาร้องให้

สำานักเลขาธิการอาเซี่ยน (Asian Secretariat) ดำาเนินการใดๆ กับประเทศนั้นได้
ไม่เหมือนกับอนุสัญญาต่างๆ ที่มีมาตรการในการลงโทษ

ที่ผ่านมา มีความพยายามที่จะพัฒนามาตรฐานแรงงานข้ามชาติขององค์การ
ระหว่างประเทศ ยกตัวอย่างเช่น อุตสาหกรรมประมง มีความพยายามควบคุมมาตรฐาน

ของธุรกิจภาคประมงและอุตสาหกรรมเกี่ยวเนื่อง เป็นการทำางานอย่างใกล้ชิดกับ ILO
และ IOM พยายามพัฒนา Good Labour Practice (GLP) สำาหรับธุรกิจที่ทำางานด้านนี้

เพื่อให้ได้มาตรฐานที่คำานึงถึงสิทธิมนุษยชนและการจ้างงานที่ถูกกฎหมาย จะมีมาตรฐาน
ที่สององค์กรนี้พัฒนาร่วมกับผู้มีส่วนได้เสีย อาทิ สมาคมประมง พัฒนามาแล้ว 4 ปี

มาเรื่อยๆ นับเป็นกระบวนการที่พยายามสร้างความร่วมมือระหว่างองค์การเอกชน (NGOs)
กับภาคธุรกิจ มีการเข้าไปอบรม และติดตามผลด้วยการเรียกมาประชุม

แต่องค์กรระหว่างประเทศมีข้อจำากัดบางประการ ทำาให้เมื่อต้องนำามาตรฐานนี้

ไปใช้ในภาคธุรกิจไม่สามารถทำางานอย่างใกล้ชิดได้ เช่น เอ็นจีโอท้องถิ่นสามารถเข้าไปใน
โรงงานเพื่อที่จะอธิบายและทำางานอย่างใกล้ชิดกับเจ้าของธุรกิจได้ แต่ ILO หรือ IOM

มีหน้าที่สนับสนุนกลไกให้ภาคธุรกิจ แต่สำาหรับระดับการบังคับใช้ องค์กรเหล่านี้ต้องหา
คนทำางานร่วมที่เป็นเอ็นจีโอท้องถิ่นมาช่วยเหลือ ทำาให้เป็นงานค่อนข้างยาก ปัจจุบัน GLP

ได้สิ้นสุดกระบวนการช่วงแรกไปแล้ว

สำาหรับรายละเอียดของการจัดทำามาตรฐาน สมาชิกของสมาคมประมง เจ้าของ
ธุรกิจต่างๆ พยายามแสดงข้อมูลว่าได้ปกป้องสิทธิแรงงานอย่างไร เนื้อหาของมาตรฐาน

ฉบับนี้ยึดตามมาตรฐาน ILO เป็นหลัก ประกอบพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงานไทย
โดยทั่วไปองค์กรพัฒนาเอกชนจะทำางานกับลูกจ้าง แต่สำาหรับการพัฒนามาตรฐานนี้ 91

จะเปลี่ยนแผนใหม่ เน้นที่เจ้าของธุรกิจ พยายามทำาความเข้าใจกับเจ้าของธุรกิจว่าถ้าสามารถ
ทำาได้ตามมาตรฐาน จะส่งผลดีกับธุรกิจอย่างไร ทั้งภาพลักษณ์และการลงทุน

มาตรฐานนี้ไม่มีข้อผูกมัดทางกฎหมายและเป็นข้อเสนอแนะ โดยพยายามพลิก
มุมมองใหม่ให้กับนายจ้าง เช่น ถ้าหากปฏิบัติตามกฎหมายแล้ว ผลดีที่จะเกิดขึ้นกับธุรกิจ

มีอะไรบ้าง และคำานึงถึงสิทธิของลูกจ้างด้วย ซึ่งเป็นคนละมุมมองกับเวลาที่เจ้าหน้าที่
หรือว่ารัฐบาลมาพูดกับเจ้าของธุรกิจ รัฐจะพูดในลักษณะกดดันและเน้นมาตรการเด็ดขาด

เช่น ใช้มาตรา 44 กับประมงพื้นบ้าน

รายงานการศึกษาวิจัยมาตรฐานสากลในการดำาเนินธุรกิจเพื่อการคารพสิทธิมนุษยชน

59-09-116 001-128 vijai lem4 i_coated.indd 91 9/24/16 1:50 PM