Page 87 - รายงานการศึกษาวิจัย มาตรฐานสากลในการดำเนินธุรกิจเพื่อการเคารพสิทธิมนุษยชน

กลางเดือนธันวาคม 2553 กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ ลงพื้นที่ตรวจสอบ

เหมืองแร่ทองคำา (เฟส 2) นำามาซึ่งคำาสั่งใน 3 ประเด็น คือ
1) ให้บริษัทฯ หยุดดำาเนินการทำาเหมืองของเครื่องจักรที่ทำางานในเฟส 2 ตั้งแต่เวลา

19.00 - 05.00 น. ตั้งแต่วันที่ 12 มกราคม 2554 เป็นต้นไป จนกว่าจะมีการตรวจสอบ
ตามข้อเท็จจริงอีกครั้ง

2) ให้บริษัทฯ หยุดการทำาเหมืองด้านทิศเหนือของโครงการ ตั้งแต่วันที่ 12 มกราคม 2554
เป็นต้นไป จนกว่าบริษัทฯ จะมีมาตรการแก้ไขปัญหาเสียงดังของการเจาะ ระเบิด

เครื่องจักรกลหนัก
้
3) ให้บริษัทฯ ติดตั้งเครื่องกรองนำาที่สามารถกรองโลหะหนัก บริเวณบ่อประปาบาดาลของชุมชน
้
ที่อยู่ใกล้พื้นที่โครงการทั้งหมด พร้อมทำาการตรวจวัดคุณภาพของนำาเพื่อการอุปโภคบริโภค
ทั้งนี้ ให้แล้วเสร็จภายในวันที่ 31 มกราคม 2554

ถึงกระนั้น เมื่อวันที่ 28 มกราคม 2554 ตัวแทนชาวบ้านท่านหนึ่ง ได้ทำาหนังสือร้องเรียนส่งถึง

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรมอีกครั้ง โดยระบุว่า จากคำาสั่งของกรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและ
การเหมืองแร่ทั้ง 3 ข้อข้างต้นนั้น บริษัทฯ ยังมิได้แก้ไขในข้อใดเลย นอกจากนี้ ยังเรียกร้องให้มี

การตรวจสอบการข่มขู่คุกคามเอาชีวิตแกนนำาชาวบ้านที่ต่อต้านเหมืองแร่ทองคำาแห่งนี้ที่เกิดขึ้นแล้ว
และกำาลังทวีความรุนแรงมากขึ้น

ต่อมา ในเดือนพฤษภาคม 2557 ศาลปกครองพิษณุโลก พิพากษาในคดีที่ประชาชน 108 ราย
ในพื้นที่หมู่ที่ 3 บ้านเขาดิน หมู่ที่ 7 บ้านหนองขนาก หมู่ที่ 8 บ้านเขาดิน หมู่ที่ 9 บ้านเขาหม้อ ตำาบลเขาเจ็ดลูก

อำาเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร ยื่นฟ้องรัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม (ที่ 1) อธิบดีกรมอุตสาหกรรม
พื้นฐานและการเหมืองแร่ (ที่ 2) อธิบดีกรมป่าไม้ (ที่ 3) องค์การบริหารส่วนตำาบลเขาเจ็ดลูก (ที่ 4)

กรมควบคุมมลพิษ (ที่ 5) กรมที่ดิน (ที่ 6) บริษัทฯ (ที่ 7) สำานักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติ
และสิ่งแวดล้อม (ที่ 8) ผู้อำานวยการสำานักงานอุตสาหกรรมจังหวัดพิจิตร (ที่ 9) ผู้ว่าราชการจังหวัดพิจิตร

(ที่ 10) เจ้าพนักงานที่ดินจังหวัดพิจิตร สาขาตะพานหิน (ที่ 11) นายอำาเภอทับคล้อ (ที่ 12) บริษัทผู้ประกอบ
กิจการถือครองที่ดินเพื่อการลงทุนและให้เช่าแห่งหนึ่ง (ที่ 13) และอธิบดีกรมโรงงานอุตสาหกรรม (ที่ 14)

ในข้อหาละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกำาหนดให้ต้องปฏิบัติตาม (ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1-6, 8, 10, 14 ) ปล่อยให้
86
บริษัทฯ สร้างบ่อทิ้งเก็บกากแร่แห่งที่ 2 และประกอบโลหกรรมส่วนย่อยโดยไม่ชอบหรือไม่ได้รับอนุญาตจาก

ราชการ ออกโฉนดที่ดินโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย (ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 11) และละเลยไม่ดูแลทางสาธารณประโยชน์
(ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 12) ปี พ.ศ. 2553 บริษัทฯ ได้สร้างบ่อทิ้งเก็บกากแร่แห่งที่ 2 ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้รับอนุญาต

จากราชการ บ่อดังกล่าวที่สร้างขึ้นอยู่ห่างจากบ้านของผู้ฟ้องคดีเพียง 300 เมตรเท่านั้น อาจก่อให้
เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสร้างปัญหาสุขภาพให้คนในชุมชน ศาลปกครองพิษณุโลก

พิพากษาให้เพิกถอนคำาสั่งเมื่อวันที่ 11 มีนาคม 2554 ของอธิบดีกรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการ
15
เหมืองแร่ที่อนุญาตให้บริษัทฯ เปลี่ยนแปลงผังโครงการเหมืองแร่ทองคำาชาตรีเหนือ (ไทยพับลิก้า, 2557)

15
รายการอ้างอิงนี้ สำานักงาน กสม. ขอสงวนสิทธิ์ในการปกปิดแหล่งที่มา เนื่องจากอาจส่งผลกระทบหรืออาจสร้าง
ความเสียหายต่อบุคคล/บริษัท/องค์กร หากต้องการทราบแหล่งที่มาดังกล่าวติดต่อได้ที่สำานักงานฯ

รายงานการศึกษาวิจัยมาตรฐานสากลในการดำาเนินธุรกิจเพื่อการคารพสิทธิมนุษยชน

59-09-116 001-128 vijai lem4 i_coated.indd 86 9/24/16 1:50 PM