Page 66 - รายงานการศึกษาวิจัย มาตรฐานสากลในการดำเนินธุรกิจเพื่อการเคารพสิทธิมนุษยชน
P. 66
ที่ใกล้เคียงกันกับกรณีที่เกิดขึ้นในประเทศไทย รวมทั้งความสลับซับซ้อนของปัญหาและสภาพความจริง
จากการนำาเอามาตรฐานการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนมาใช้ ทั้งข้อดีและข้อจำากัด
กระบวนการแก้ไขปัญหาผลกระทบต่อชุมชน
ในปี พ.ศ. 2539 บริษัทเหมืองแร่ทองคำาแห่งนี้เริ่มย้ายชาวบ้านออกจากบริเวณเหมืองทองคำา
ซาดิโอลา (Sadiola) และ ยาเทลา (Yatela) ประเทศมาลี การตัดสินใจนี้เกิดขึ้นหลังจากที่บริษัทฯ
พบว่ามีแร่ทองคำาที่บริเวณนี้อย่างน้อยประมาณ 4 ล้านออนซ์ มูลค่า 1.5 ล้านเหรียญสหรัฐอเมริกา
โดยโครงการเหมืองซาดิโอลาเป็นความร่วมมือระหว่างบริษัทของแคนาดา รัฐบาลมาลี และบรรษัท
เงินทุนระหว่างประเทศ (IFC) ในฐานะเจ้าหนี้หลักของบริษัท
บริเวณเหมืองซาดิโอลามีชุมชนที่อาศัยอยู่เดิม 46 หมู่บ้าน มีประชากรกว่า 20,000 คน
ในตอนต้นบริษัทฯ คาดการณ์ว่า การทำาเหมืองจะส่งผลกระทบต่อชาวบ้านที่อยู่รอบๆ ไม่มากนัก
จากการประเมินผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อม บริษัทฯ ไม่จำาเป็นต้องจัดหาที่อยู่ใหม่ให้กับชาวบ้าน
อย่างไรก็ตาม บริษัทฯ พบว่า ในปีต่อมาการขยายเส้นทางขนส่งแร่ต้องตัดผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
ทางตอนเหนือ ซึ่งไม่ได้ถูกระบุไว้ในรายงานประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม แต่บริษัทฯ เห็นว่า
การสกัดแร่ทองคำาจะส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อชาวบ้าน ถึงขนาดที่ชาวบ้านต้องย้ายออก ไม่เช่นนั้น
บริษัทฯ ต้องหยุดดำาเนินการชั่วคราว ขณะเดียวกันบริษัทฯ ยังค้นพบแหล่งแร่ทองคำาอีกแห่งใกล้กับ
บริเวณเดิม บริษัทฯ จึงได้ข้อสรุปว่าควรจะต้องจัดหาที่อยู่ใหม่ให้กับชาวบ้าน
หลังจากพิจารณาแล้วว่า เหมืองแร่ทองคำาและชุมชนไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้ การหาทางเลือกอื่น
จึงเป็นสิ่งที่ถูกพิจารณาในลำาดับแรก ก่อนที่จะมีข้อสรุปว่าไม่สามารถปรับเปลี่ยนการดำาเนินงานของ
เหมืองแร่ทองคำาได้ บริษัทฯ รัฐบาลมาลี นักลงทุน และผู้นำาชุมชนจึงลงความเห็นร่วมกันว่าต้องย้าย
ที่อยู่ใหม่ เมื่อประเมินว่าบริษัทฯ มีแนวโน้มจะมีรายได้จากเหมืองทองคำามากกว่าต้นทุนที่ต้องจ่าย
ในการย้ายชุมชน
ข้อตกลงระหว่าง IFC กับบริษัทฯ สะท้อนว่า ทั้งสองฝ่ายเห็นตรงกันว่าควรจะมีการจัดหาที่อยู่ใหม่
ให้กับชาวบ้าน โดย IFC จัดหาแนวทางอย่างละเอียดให้กับบริษัทฯ ซึ่งรวมถึงการสื่อสารและกระบวนการ
ปรึกษาหารือกับชุมชน การตัดสินใจของบริษัทฯ มาจากสองปัจจัยสำาคัญ คือ 1) สินเชื่อจาก IFC ซึ่ง 65
ขาดไม่ได้ในการดำาเนินธุรกิจของเหมืองแร่ทองคำา และ 2) การย้ายที่อยู่ใหม่ซึ่งทุกฝ่ายพึงพอใจ
มีความสำาคัญมากต่อความสำาเร็จทางการเงินของเหมืองทองคำา บริษัทฯ ตระหนักถึงผลกระทบที่อาจ
เกิดขึ้นถ้าหากชาวบ้านไม่พอใจกับกระบวนการย้ายที่อยู่ เช่น การชุมนุมต่อต้าน การจัดหาแรงงาน
ที่ยากลำาบากมากขึ้น ภาพลักษณ์ที่ไม่ดีต่อสาธารณะ เป็นต้น ท้ายที่สุดบริษัทฯ จึงรับผิดชอบต่อการ
ย้ายถิ่นทั้งหมด
ในขั้นตอนการวางแผน บริษัทฯ ปฏิบัติตามมาตรฐานและหลักการระหว่างประเทศต่างๆ เช่น
หลักปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน บริษัทฯ เริ่มต้นวางแผนตั้งแต่ปี พ.ศ. 2539 คาดการณ์ว่าจะใช้
เวลา 3 ปี (OHCHR 2007)
รายงานการศึกษาวิจัยมาตรฐานสากลในการดำาเนินธุรกิจเพื่อการคารพสิทธิมนุษยชน
59-09-116 001-128 vijai lem4 i_coated.indd 65 9/24/16 1:50 PM

