Page 63 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง ปัญหาเยาวชนหญิงที่ตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควรกับมิติสิทธิมนุษยชน
P. 63
“ห้ามการจ�ากัดหรือลิดรอนสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานที่ได้รับรองหรือที่มีอยู่ในประเทศ
ใดโดยอาศัยอ�านาจของกฎหมาย อนุสัญญา ข้อบังคับ หรือจารีตประเพณี โดยอ้างว่ากติกา
นี้ไม่รับรองสิทธิเช่นว่านั้น หรือรับสิทธินั้นในขอบเขตที่ด้อยกว่า”
นอกจากนี้ ทั้งสามประเทศให้สัตยาบันในอนุสัญญาว่าด้วยการขจัดการเลือกปฏิบัติต่อสตรีใน
ทุกรูปแบบ (Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against
Women หรือ CEDAW) ท�าให้แต่ละประเทศด�าเนินนโยบายในการขจัดการเลือกปฏิบัติต่อผู้หญิง
ให้สอดคล้องกับอนุสัญญา เช่น An Act for the Magna Carta of Women ของประเทศฟิลิปปินส์
ระบุว่า รัฐจะส่งเสริมและท�าให้ผู้หญิงได้ใช้สิทธิอย่างเต็มที่ในทุกๆ ด้าน
จากการศึกษาพบว่า กฎหมายของ ๓ ประเทศครอบคลุมถึงสิทธิ ได้แก่ สิทธิในการมีชีวิตอยู่
อย่างมีศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ (Rights to Life) สิทธิในการได้รับข้อมูลข่าวสารและการศึกษา (Rights
to Information and Education) สิทธิในการตัดสินใจว่าจะมีบุตรหรือไม่และจะมีเมื่อใด (Rights
to Decide Whether or When to Have Children) และสิทธิในการดูแลและป้องกันสุขภาพ
(Rights to Health Care and Health Protection) แต่ไม่พบสิทธิในความเป็นส่วนตัว (Rights to
Privacy) ปรากฏอยู่ในกฎหมาย
อย่างไรก็ตาม กฎหมายของแต่ละ
ประเทศถูกกรอบไว้ด้วยความคิดความเชื่อทาง
ศาสนา สังคมและวัฒนธรรม และมีอิทธิพล
เหนืออนุสัญญาต่างๆ ท�าให้ท้ายที่สุดสิทธิของ
ผู้หญิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเยาวชนหญิงถูกจ�ากัด
สิ่งที่เหมือนกันของทั้งสามประเทศคือ ยังไม่มี
ความชัดเจนเรื่องสิทธิอนามัยเจริญพันธุ์ว่า
คือ สิทธิมนุษยชน และไม่มีกฎหมายอนามัย
เจริญพันธุ์ ซึ่งจะช่วยเติมเต็มการเข้าถึงสิทธิ
ด้านต่างๆ ของเยาวชนที่ตั้งครรภ์โดยไม่พร้อม
เพราะอคติของคนในสังคมที่ไม่ยอมรับการ
62 // ปัญหำเยำวชนหญิงที่ตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควรกับมิติสิทธิมนุษยชน
