Page 205 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง เพื่อปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า

สํานักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหงชาติ
National Human Rights Commission of Thailand

กอนที่จะจัดขึ้นทะเบียนตามวรรคหนึ่ง ใหมีการรังวัดทําแผนที่ และใหผูวาราชการจังหวัดทองที่ประกาศ

การจัดขึ้นทะเบียนใหราษฎรทราบมีกําหนดสามสิบวันประกาศใหปดในที่เปดเผย ณ สํานักงานที่ดิน ที่วาการอําเภอ
หรือที่วาการกิ่งอําเภอ ที่ทําการกํานัน และในบริเวณที่ดินนั้น

การจัดขึ้นทะเบียนตามวรรคหนึ่ง ใหรัฐมนตรีประกาศในราชกิจจานุเบกษาและใหมีแผนที่แนบทาย
ประกาศดวย

มาตรา 8 ตรี ที่ดินอันเปนสาธารณสมบัติของแผนดินสําหรับพลเมืองใชรวมกันหรือใชเพื่อประโยชน
ของแผนดินโดยเฉพาะ อธิบดีอาจจัดใหมีหนังสือสําคัญสําหรับที่หลวงเพื่อแสดงเขตไวเปนหลักฐาน

แบบ หลักเกณฑ และวิธีการออกหนังสือสําคัญสําหรับที่หลวง ใหเปนไปตามที่กําหนดในกฎกระทรวง
ที่ดินตามวรรคหนึ่งแปลงใดยังไมมีหนังสือสําคัญสําหรับที่หลวง เขตของที่ดินดังกลาวใหเปนไปตาม

หลักฐานของทางราชการ
มาตรา 9 ภายใตบังคับกฎหมายวาดวยการเหมืองแรและการปาไม ที่ดินของรัฐนั้นถามิไดมีสิทธิ

ครอบครอง หรือมิไดรับอนุญาตจากพนักงานเจาหนาที่แลว หามมิใหบุคคลใด
(1) เขาไปยึดถือ ครอบครอง รวมตลอดถึงการกนสรางหรือเผาปา

(2) ทําดวยประการใด ใหเปนการทําลาย หรือทําใหเสื่อมสภาพที่ดิน ที่หิน ที่กรวดหรือที่ทรายในบริเวณ
ที่รัฐมนตรีประกาศหวงหามในราชกิจจานุเบกษา หรือ

(3) ทําสิ่งหนึ่งสิ่งใดอันเปนอันตรายแกทรัพยากรในที่ดิน
มาตรา 9/1 ใหผูรับอนุญาตตามมาตรา 9 เสียคาตอบแทนเปนรายปใหแกเทศบาล องคการบริหาร

สวนตําบล กรุงเทพมหานคร เมืองพัทยา หรือองคกรปกครองสวนทองถิ่นอื่นที่มีกฎหมายจัดตั้งที่ดินที่ไดรับ
อนุญาตตั้งอยู ยกเวนองคการบริหารสวนจังหวัด ทั้งนี้ตามวิธีการและอัตราที่กําหนดในขอบัญญัติทองถิ่นนั้น

แตตองไมเกินอัตราตามบัญชีทายประมวลกฎหมายนี้
ใหองคกรปกครองสวนทองถิ่นในเขตจังหวัดแบงคาตอบแทนที่ไดรับตามวรรคหนึ่งใหแกองคการบริหาร

สวนจังหวัดในอัตรารอยละสี่สิบของคาตอบแทนที่ไดรับภายในกําหนดสามสิบวันนับแตวันที่ไดรับ เพื่อเปนรายได
ขององคการบริหาร สวนจังหวัด และใหคาตอบแทนสวนที่เหลือตกเปนรายไดขององคกรปกครองสวนทองถิ่น

ที่ที่ดินที่ไดรับอนุญาตตั้งอยู ในกรณีที่ที่ดินดังกลาวไมไดตั้งอยูในเขตขององคการบริหารสวนจังหวัด ใหคาตอบแทน
ที่ไดรับตามวรรคหนึ่ง ตกเปนรายไดขององคกรปกครองสวนทองถิ่นนั้นทั้งหมด

มาตรา 10 ที่ดินของรัฐซึ่งมิไดมีบุคคลใดมีสิทธิครอบครองและมิใชสาธารณสมบัติของแผนดิน
อันราษฎรใชประโยชนรวมกันนั้น ใหอธิบดีมีอํานาจจัดหาผลประโยชนในการจัดหาผลประโยชน ใหรวมถึง

จัดทําใหที่ดินใชประโยชนได ซื้อขาย แลกเปลี่ยน ใหเชา และใหเชาซื้อ
หลักเกณฑและวิธีการจัดหาผลประโยชน ใหกําหนดโดยกฎกระทรวงแตสําหรับการขาย การแลกเปลี่ยน

และการใหเชาซื้อที่ดินตองไดรับอนุมัติจากรัฐมนตรี
การดําเนินการจัดหาผลประโยชนตามความในมาตรานี้ ใหคํานึงถึงการที่จะสงวนที่ดินไวใหอนุชน

รุนหลังดวย

184 รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง “เพื่อปรับปรุงแกไข
นโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนดานที่ดินและปาไม”