Page 150 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง เพื่อปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า

สํานักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหงชาติ
National Human Rights Commission of Thailand

แผวถาง ทําใหเสื่อมเสียแกสภาพปาสงวนแหงชาติ และเขตรักษาพันธุสัตวปาแหงชาติเกินเนื้อที่ 25 ไร โดยไมไดรับ

อนุญาต ทั้งที่บริเวณติดกันที่หมู 10 แกงหางแมว อยูในเขตรักษาพันธุสัตวปาเชนกัน ไดมีการบุกเบิกที่ดินใหม
รวมจํานวนกวา 400 ไร เริ่มมีการปลูกยางเมื่อป 2551 ใชรถไถ แมคโคร เขาบุกเบิกพื้นที่อยางเปดเผย

แตกลับไมอยูในขายบุกรุก ปจจุบันมีชาวบานที่ยอมยายออกไปเองจํานวน 13 ราย ที่ศาลมีคําพิพากษาแลวปจจุบัน
อยูในระหวางบังคับคดี 17 ราย รอศาลมีคําพิพากษา 15 ราย ชาวบานตองการใหไดอยูอาศัยทํากินในที่เดิม

และ อบต.ก็เคยมีมติไมใหกองทัพเรือขยายเขตพื้นที่
หรือกรณีการจับกุมชาวบานเขามาใชประโยชนในปา โดยเฉพาะในจังหวัดที่มีการประกาศเขตปา

แทบทั้งจังหวัดเชนในจังหวัดนานและจังหวัดแมฮองสอน กรณีการรองเรียนของนางหนอดา ถูกจับดําเนินคดี
และถูกจําคุกขอหาถางปาทําไรหมุนเวียนที่ ตําบลแมลานอย ปาแมยวมฝงซาย จังหวัดแมฮองสอน ก็เปนตัวอยาง

ของการเลือกปฏิบัติและกระทํารุนแรงตอราษฎรที่ใชที่ดินทําไรขาวตามประเพณีวัฒนธรรมดั้งเดิมที่ทํากันมา
แตรุนปูยาตายาย นอกจากนี้ ยังมีการทําลายทรัพยสินเชนสวนผลไม สวนยาง การกลบสระหนองนํ้า เชน

ที่ตําบลลํานางรอง ตําบลโนนดินแดง และตําบลสมปอย
การหามทําประโยชนในที่ดินที่เปนการจํากัดการทํามาหากิน มีลักษณะการกระทําที่ดูเหมือนไมรุนแรง

แตความเปนจริงเปนการหามหรือไมใหชาวบานซึ่งเปนเกษตรกรไดทําประโยชนในที่ดินที่เปนขอพิพาท
เชน หามโคนยางพาราอายุมากใหนํ้ายางนอยไมคุมคาเพื่อปลูกใหม หรือตัดฟนทําลายยางพาราที่ชาวบาน

ปลูกไวแลว เชน ในกรณีชุมชนเทือกเขาบรรทัดจังหวัดตรัง
การนําโครงการของรัฐเขามาดําเนินการในที่ดินที่ราษฎรและชุมชนอยูอาศัยใชประโยชนทํากิน

กรณีนี้เกิดทั้งในบริเวณที่ดินที่ชาวบานใชประโยชนสวนบุคคลและที่ดินที่ชุมชนใชประโยชนรวมกัน เชน กรณี
สวนปาคอนสาร สวนปาโคกยาว สวนปาขุนหาน สวนปาหวยจันทร ซึ่งนําที่ดินทํากินและปาใชสอยของชุมชน

มาทําการปลูกสรางสวนปา หรือกรณีโครงการปลูกปาเฉลิมพระเกียรติ โครงการสถานีพัฒนาเกษตร ที่นําที่ดิน
ของชุมชนมาทําโครงการโดยไมไดคํานึงถึงการใชที่ดินของชุมชนที่มีอยูเดิม ชวงที่มีกระแสสิ่งแวดลอมและประเด็น

โลกรอนจะมีโครงการปลูกปาเกิดขึ้นมากมาย ซึ่งละเมิดสิทธิของชุมชน
การจํากัดการพัฒนา หนวยงานของรัฐที่ดูแลพื้นที่ปาไมอนุญาตใหมีการกอสรางสิ่งสาธารณูปโภค

พื้นฐาน เชน ถนน แหลงนํ้า ไฟฟา ประปา หรือนําเครื่องมืออุปกรณที่จําเปนกับการทํามาหากินเขาไปในพื้นที่
เชน หามนํารถไถนาเขาไปในพื้นที่

การหามสนับสนุนการสงเคราะหสวนยาง กรณีบานควนใตตําบลหวยนํ้าขาวจังหวัดกระบี่ รัฐไดประกาศ
พื้นที่ซึ่งชาวบานอาศัยอยูมานานนับรอยปเปนพื้นที่ปาโดยหามอยูอาศัยและยังหามตัดโคนไมยางพาราที่หมดอายุ

เพื่อขอเงินสงเคราะหปลูกทดแทนในแปลงที่ติดอยูในเขตพื้นที่ปา

กรณีสิทธิในที่ดินและทรัพยสิน กรณีนโยบายหามตัดโคนยางพาราหมดอายุในเขตปา

คํารอง 5 ชุด จากชาวสวนยางพาราในเขตจังหวัดกระบี่ จังหวัดตรัง จังหวัดพังงา และจังหวัดพัทลุง
ครอบครองทําประโยชน ปลูกยางพารา ตอเนื่องกวา 10 ป สามารถโคนตัดยางแกและขอปลูกทดแทนจาก

กองทุนสงเคราะหการทําสวนยาง (สกย.) โดยแสดงหลักฐานใบเสียภาษีบํารุงทองที่และเอกสารรับรองพื้นที่

รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง “เพื่อปรับปรุงแกไข 129
นโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนดานที่ดินและปาไม”