Page 85 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี
P. 85

58  รายงานการศึกษาวิจัย
              การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผูติดเชื้อเอชไอวี



                                                                                          143
              โดยนายจางมีความหวาดกลัววาผูติดเชื้อจะแพรเชื้อใหคนอื่น ๆ ผานผลิตภัณฑและการบริการ   สาเหตุสําคัญของ
              การเลือกปฏิบัติ ยังคงอยูที่ความหวาดกลัวการแพรระบาดของเชื้อเอชไอวี ตลอดจนการขาดความรูความเขาใจถึง

              เทคโนโลยีการดูแลรักษาในปจจุบัน ที่ทําใหผูติดเชื้อสามารถมีชีวิตอยูและปฏิบัติงานไดเหมือนคนทั่วไป ทั้งนี้เปนผล
              มาจากพลังที่เกิดจากประสิทธิผลของการรณรงคเพื่อปองกันการแพรระบาดของโรคเอดสตั้งแตทศวรรษแรก ๆ

              อยางไรก็ดี แมวาในยุทธศาสตรปองกันและแกไขปญหาเอดสแหงชาติ พ.ศ. 2555 - 2559 จะเพิ่มมุมมองเรื่อง
                                                                                                          144
              การลดการตีตราและเลือกปฏิบัติเปนหนึ่งในเปาหมายหลักในการมุงสูเปาหมายที่เปนศูนย (Getting to ZERO)
              แตก็ดูเหมือนวาจะไมไดรับการสนับสนุนงบประมาณในการดําเนินการตามแผนดังกลาวมากนัก  โดยเฉพาะในระบบ
                                                                                         145
              งบประมาณแบบใหมที่กระจายอํานาจใหหนวยปฏิบัติและองคกรปกครองสวนทองถิ่นดําเนินการของบประมาณเอง

              เชนเดียวกับพลังในการรณรงคเพื่อลดการเลือกปฏิบัติตอผูติดเชื้อเอชไอวีทั้งในการใหความรู ความเขาใจเรื่อง
              การแพรระบาดของเชื้อเอชไอวี เทคโนโลยีในการดูแลรักษาก็ยังจํากัดอยูเฉพาะในแวดวงขององคกรภาคประชาสังคม

              หรือเครือขายของผูติดเชื้อซึ่งมีขีดจํากัดในเรื่องทรัพยากร จึงไมสามารถรณรงคไดอยางตอเนื่อง  หรือมีพลังที่
              จะแกไขปญหาดังกลาวในวงกวาง เพื่อที่จะเขาใจสถานการณการดําเนินงานเพื่อแกไขการเลือกปฏิบัติในการ

              ประกอบอาชีพของผูติดเชื้อเอชไอวี โดยในบทตอไปจะวิเคราะหถึงการดําเนินงานของหนวยงานที่เกี่ยวของ ซึ่งจะ
              เปนสวนสําคัญในการจัดทําขอเสนอแนะเพื่อแกไขปญหาการเลือกปฏิบัติตอไป








































              143  อยางไรก็ดี เนื่องจากคณะผูวิจัยไมไดรับความรวมมือจากนายจางกลุมนี้เลย ไมวาจะเปนการใหสัมภาษณหรือการรวมสนทนากลุม เนื่องมาจากความวิตกกังวล
                ในเรื่องภาพลักษณองคกร หรือแมแตการขาดความไววางใจในตัวคณะผูวิจัย ในการดําเนินการศึกษาวิจัยเพื่อแกไขปญหาการเลือกปฏิบัติ การสรางความ
                ไววางใจ โดยเฉพาะกับกลุมเปาหมาย กลายเปนเรื่องที่มีความสําคัญมาก และจําเปนตองใหเวลาสําหรับกระบวนการสรางความไววางใจกอนที่จะดําเนินงาน
                ในขั้นตอไป
              144  รางยุทธศาสตรปองกันและแกไขปญหาเอดสแหงชาติ พ.ศ. 2555-2559 มีเปาหมายหลัก คือ การมุงไปสูเปาหมายที่เปนศูนย ใน 3 เรื่อง คือ การไมมีผูติดเชื้อ
                รายใหม ไมมีการตายเนื่องจากเอดส ไมมีการตีตราและเลือกปฎิบัติ
              145  ขอสังเกตนี้ไดมาจากเจาหนาที่ ศบ.จอ. ในการประชุมเชิงปฏิบัติการเพื่อวิเคราะหขอมูลในวันที่ 24 ตุลาคม 2556
   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90