Page 34 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี

รายงานการศึกษาวิจัย 7
การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผูติดเชื้อเอชไอวี

การเก็บขอมูลเชิงคุณภาพ ซึ่งใหความสําคัญกับการทําความเขาใจและตีความขอมูลอยางลุมลึกในมุมมองแบบ
คนใน และเก็บขอมูลเชิงลึกจากผูใหขอมูลหลัก (Key Informant) ซึ่งเปนผูที่สามารถใหขอมูลไดอยางชัดเจน

จึงทําใหสามารถไดผลการศึกษาที่หนักแนน และเชื่อถือได ซึ่งแตกตางจากการศึกษาเชิงปริมาณที่เนนการสราง
ขอสรุปทั่วไป (generalization) จึงตองใหความสําคัญกับจํานวนตัวอยางที่สามารถเปนตัวแทนประชากรได

แตการเก็บขอมูลเชิงปริมาณจะไมสามารถแสดงใหเห็นปญหาเฉพาะบางประการ โดยเฉพาะการเลือกปฏิบัติ
ไดชัดเจน

โดยกําหนดใหมีการเก็บขอมูลจากผูมีสวนไดสวนเสียใน 6 กลุม โดยวิธีการ ดังนี้

กลุม ว ิธีการ จํานวน
ผูติดเชื้อ การสัมภาษณเชิงลึก รวมกับการจัดสนทนากลุมแบบ 10 - 12 คน

- กลุมที่มีงาน ปรึกษาหารือ (deliberative focus group) ครอบคลุม
- กลุมที่เคยถูกปฏิเสธ/เลิกจาง พื้นที่เมือง-ชนบท และประเภทกิจการ

กลุมผูใกลชิดผูติดเชื้อ 15 - 20 คน
กลุมนายจาง/เจาของสถานประกอบการ การสัมภาษณเชิงลึก รวมกับการจัดสนทนากลุมแบบ 8 - 10 คน

ปรึกษาหารือ ครอบคลุมกิจการของรัฐ/รัฐวิสาหกิจ/
เอกชน โดยเฉพาะกิจการอาหารและกิจการตอเนื่อง
กิจการบริการ รวมกับการศึกษากรณีศึกษา
กลุมลูกจางในสถานประกอบการและตัวแทน การจัดสนทนากลุมแบบปรึกษาหารือ 8 - 10 คน

สหภาพแรงงาน
กลุมเจาหนาที่รัฐ/เอกชน/องคกรพัฒนาเอกชน การสัมภาษณเชิงลึก รวมกับการจัดสนทนากลุมแบบ 8 - 10 คน

ที่ทํางานเกี่ยวของกับผูติดเชื้อ ปรึกษาหารือ
กลุมผูเชี่ยวชาญดานเชื้อเอชไอวี สัมภาษณเชิงลึก 1 - 2 คน

สําหรับเกณฑพิจารณาคัดเลือกชุมชน/กรณีศึกษา จะมีความครอบคลุมทั้งความหลากหลายเชิงพื้นที่ พื้นที่
เมือง-ชนบท และประเภทกิจการ โดยเฉพาะกิจการที่มีความเปราะบางตอการเลือกปฏิบัติเปนพิเศษ เชน กิจการ

บริการ ธุรกิจโรงแรม ธุรกิจอาหารและกิจการตอเนื่อง เปนตน 7
การเก็บขอมูลในทุกกรณีใชการสัมภาษณเชิงลึก รวมกับการจัดสนทนากลุมแบบปรึกษาหารือ

(Deliberative Focus Group) ยกเวน กรณีกลุมผูเชี่ยวชาญดานเชื้อเอชไอวีเทานั้น ที่ใชการสัมภาษณ
สําหรับการสัมภาษณเชิงลึก (in-depth interview) เปนเครื่องมือที่เหมาะสําหรับการเก็บขอมูลกับ

ผูใหขอมูลหลักในแตละกลุม หรือกรณีศึกษาที่แตกตางไปจากกรณีทั่วไป ในขณะที่การสนทนากลุม (Focus Group)
จะเปนเครื่องมือที่ตองการเก็บขอมูลที่เปนความเห็นของกลุมมากกวา

อยางไรก็ดี การสนทนากลุมในการวิจัยครั้งนี้ไมใชการสนทนากลุมโดยทั่วไป แตเปนวิธีการที่พัฒนามาจาก
การสํารวจความคิดเห็นแบบปรึกษาหารือ (Deliberative Polling) ซึ่งเปนวิธีการที่ James Fishkin ออกแบบโดย

ใหความสําคัญกับกระบวนการอภิปรายที่ผูเขารวมมีขอมูลมากเพียงพอ และสามารถชั่งนํ้าหนักของขอเสนอตาง ๆ

7 เกณฑการพิจารณาความหลากหลายของพื้นที่/กรณีศึกษา ไดรับการปรับปรุงเพิ่มเติมจากการประชุมเชิงปฏิบัติการผูมีสวนไดสวนเสีย ครั้งที่ 1 เมื่อวันที่ 17
ตุลาคม 2555 รายละเอียดในภาคผนวก 1