Page 59 - รายงานโครงการศึกษา เรื่อง การจัดทำตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนเบื้องต้นตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน
P. 59

58


       รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง
       การจัดทำาตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนเบื้องต้นตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน


                                       -  สำาหรับกรณีบุคคลที่ไม่มีบ้านเป็นของตนเองสิทธิในการครอบครองใช้
                                         ประโยชน์ซึ่งที่อยู่อาศัยจะต้องได้รับการคุ้มครอง เช่น จากการกำาหนด
                                         ค่าเช่าสูงเกินควร  ๑๒๕

                                       -  สำาหรับกรณีในเขตที่วัสดุก่อสร้างที่อยู่อาศัยหายากและทำาให้ค่าก่อสร้าง
                                         แพงเกินไป  รัฐจะต้องดำาเนินมาตรการเป็นขั้นเป็นตอน เพื่อให้วัสดุ
                                         ไม่ขาดแคลน  ๑๒๖

                                       -  รัฐภาคีต้องลำาดับความสำาคัญโดยมาตรการทางด้านกฎหมายและนโยบาย
                                         โดยให้การพิจารณาเป็นพิเศษกับบุคคลที่ดำาเนินชีวิตในสภาพไม่ได้

                                         สุขลักษณะอย่างเพียงพอ  ๑๒๗
                                       -  รัฐภาคีทั้งฝ่ายให้ความช่วยเหลือ และฝ่ายรับความช่วยเหลือจะต้อง
                                         รับประกันว่าจะจัดสรรทรัพยากรทางการเงินในสัดส่วนอย่างสำาคัญ

                                         เพื่อการยกระดับคุณภาพของที่อยู่อาศัย และจำานวนผู้มีที่อยู่อาศัย
                                         อย่างเพียงพอให้สูงขึ้น  ๑๒๘


                                    •  ข้อคิดเห็นร่วมอันสำ�คัญ ลำ�ดับที่ ๕ ผู้พิก�ร  ๑๒๙
                                       -  รัฐภาคีมีพันธกรณีตามกติกาไม่เพียงแต่งดเว้นจากการไม่ออกมาตรการที่

                                         เป็นผลร้ายต่อคนพิการ และยังต้องมุ่งส่งเสริมให้มีการยกระดับการได้รับ
                                         ความคุ้มครองสิทธิต่างๆ สูงสุดเท่าที่มีทรัพยากรรองรับ  ๑๓๐
                                       -  รัฐภาคีมีหน้าที่ในการคุ้มครองบุคคลที่มีความเปราะบางเป็นพิเศษ

                                         และให้คำานึงเป็นพิเศษในสถานการณ์ที่ทรัพยากรมีความจำากัด
                                         อย่างรุนแรง  ๑๓๑

                                       -  รัฐภาคีมีความรับผิดชอบในการประกันว่า ความพิการของบุคคลจะไม่ถูก
                                         นำามาอ้าง  เพื่อลดระดับการให้ความคุ้มครองแรงงานต่ำากว่าระดับขั้นต่ำา  ๑๓๒
                                       -  รัฐภาคีจักต้องรับประกันว่ากฎหมายและนโยบายทางสังคม ทั้งในการ

                                         บังคับใช้จะต้องไม่ส่งผลขัดขวางการสำาเร็จแห่งสิทธินี้  และบุคคลพิการ
                                         พึงเข้าถึงบริการคำาปรึกษาที่จำาเป็นที่เกี่ยวกับสิทธินี้  ๑๓๓








                  ๑๒๕   ibid. para. 8
                  ๑๒๖   ibid. para. 8
                  ๑๒๗   ibid. para. 11
                  ๑๒๘   ibid. para. 19
                  ๑๒๙   Committee on Economic, Social and Cultural Rights, General comment No 5: Persons with disabilities: 09/12/1994.
                  ๑๓๐   ibid. para. 9
                  ๑๓๑   ibid. para. 10
                  ๑๓๒   ibid. para. 25
                  ๑๓๓   ibid. para. 30
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64