Page 637 - รายงานฉบับสมบูรณ์ การประเมินศักยภาพและพัฒนาระบบงานและกระบวนการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน ตามมาตรา 257 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550
P. 637

ั
                         1.  กระบวนการคัดกรองเพื่อน าปญหาเข้าสู่ระบบการตรวจสอบ
                                                                   ั
                         กระบวนการแรกของการพิจารณา ตรวจสอบปญหาการละเมิดสิทธิมนุษยชนคือ การคัด
                               ั
                  กรองเพื่อน าปญหาเข้าสู่ระบบการตรวจสอบ ซึ่งกระบวนดังกล่าวมีความแตกต่างกัน ตามลักษณะ
                                                                                   ั
                               ั
                  การหยิบยกปญหา ซึ่งอาจแบ่งได้เป็น 2 กรณี คือกรณีที่กสม. หยิบยกปญหาขึ้นมาเพื่อท าการ
                                                                   ั
                  ตรวจสอบเอง (ไม่มีผู้ร้องเรียน) และกรณีที่มีผู้ร้องเรียนปญหาถูกละเมิดสิทธิมนุษยชน
                                ั
                         1.1  ปญหาการละเมิดสิทธิมนุษยชน กรณีหยิบยกเองโดยคณะกรรมการสิทธิมนุษยชน
                           ั
                         ปญหาการละเมิดสิทธิมนุษยชนที่หยิบยกเอง เป็นกรณีที่ให้อ านาจกับคณะกรรมการสิทธิ
                  มนุษยชนชุดใหญ่ 7 ท่าน เป็นผู้พิจารณาตัดสินใจ ขณะเดียวกันหากคณะอนุกรรมการต้องการจะ

                  หยิบยกประเด็นทางสังคม สามารถท าได้ แต่ต้องน าเรื่องเสนอต่อกรรมการสิทธิชุดใหญ่ ซึ่งการ

                  ตัดสินใจว่าจะหยิบยกหรือไม่นั้น สุดท้ายขึ้นอยู่กับมติของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนทั้ง 7 ท่าน

                         ประเด็นที่น่าสนใจส าหรับกรณีนี้ จากข้อมูลการสัมภาษณ์คณะอนุกรรมการพบว่า
                    ั
                  ปญหาการละเมิดสิทธิมนุษยชนกรณีหยิบยกเองมีน้อยมาก แม้บางกรณีเป็นประเด็นส าคัญทาง

                  สังคมที่ควรหยิบยกขึ้นมาตรวจสอบ แต่ไม่ได้หยิบยกขึ้นมา เนื่องจากเหตุผลหลายประการ ดัง
                  ตัวอย่างค าให้สัมภาษณ์ของคณะอนุกรรมการบางท่าน



                  อนุกรรมการ        “ก็มีบ้าง แต่น้อย ส่วนใหญ่ 99% เป็นเรื่องที่รับร้องเรียนมา หยิบยกเองมันมีน้อย เนื่องจาก

                                            ั
                                      มันมีปญหาตรงที่ว่าแล้วใครเป็นผู้เสียหาย…แต่ดีตรงที่กฎหมายเปิดช่องให้ท า”

                                    “ระดับกรรมการสิทธิ 7  ท่าน เท่าที่สัมผัสก็คือว่า ยังไม่กล้าตัดสินใจ เรื่องใดที่มันจะมา

                                      กระทบตัวเองหรือองค์กรก็แล้วแต่ ถึงแม้จะเป็นเรื่องที่ถูกต้องที่ควรจะมีจุดยืน ก็คล้ายๆ ไม่

                                      ตัดสินใจ ก็คือจะไม่ท า เพราะอนุกรรมการไม่ได้มีอ านาจเด็ดขาด เวลาเราตรวจสอบส านวน
                                      ใดเสร็จ เราก็ต้องท ารายงานตรวจสอบให้กรรมการสิทธิ 7  ท่าน เพื่อให้ทั้ง 7  ท่านลงมติ

                                      อนุมัติ”


                                    “มีหลายเรื่องที่กรรมการสิทธิเลือกที่จะไม่แสดงจุดยืน มัวแต่เป็นห่วง เพราะหากแสดง

                                      จุดยืน เดี๋ยวพวกที่มาประท้วง/ชุมนุมจะมาปิดองค์กรได้ อันนี้มันก็เป็นจุดด้อยที่ผ่านมา”



                         อย่างไรก็ตามข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกกลุ่มกรรมการสิทธิมนุษยชน สะท้อนให้
                                           ั
                  เห็นมุมมองที่แตกต่าง ว่าปญหาด้านการหยิบยกข้างต้น เชื่อมโยงกับกระบวนการพิจารณาที่
                                                                                                     ้
                  ล่าช้า มากขั้นตอน รวมถึงขาดการสนับสนุนด้านข้อมูล และการพัฒนาทีมงานที่ท าหน้าที่เฝา
                  ระวัง ดังตัวอย่างค าให้สัมภาษณ์ของกรรมการส่วนหนึ่งที่ระบุว่า


                                                          - 526 -
   632   633   634   635   636   637   638   639   640   641   642