Page 614 - รายงานฉบับสมบูรณ์ การประเมินศักยภาพและพัฒนาระบบงานและกระบวนการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน ตามมาตรา 257 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550

ข้อจ ากัดข้างต้น สอดคล้องกับค าให้สัมภาษณ์ของอนุกรรมการ โดยพบว่ากระบวนการ

เบิกจ่ายที่ล่าช้า ท าให้บางครั้งการท างานต้องมีการส ารองเงินจ่ายก่อนล่วงหน้า

่
อนุกรรมการ  “การเบิกจ่ายฝายเลขาเป็นคนท าให้ ซึ่งบางทีมีงานเร่งเราก็จ่ายไปก่อน บางทีผ่านไป
เดือนนึงถึงได้เงินคืน แล้วคุณคิดว่าเบี้ยเลี้ยง 270 บาทต่อวันเพียงพอหรือไม่ คือตนเอง

่
เทียบเท่าระดับ 10 นะ แล้วเวลาลงไปกับฝายเลขาฯ แล้วมีข้าราชการไปด้วย เราเป็นผู้ใหญ่
เราก็ต้องเลี้ยง ลงพื้นที่เมื่อใดก็เจ๊งทุกที”

 “ระบบการเบิกจ่ายงบประมาณส่วนใหญ่ก็อิงกับระบบราชการ ที่มันมีการตรวจสอบใน

ระบบราชการอยู่แล้ว ซึ่งอนุกรรมการก็มีแค่ค่าเดินทาง ค่าที่พัก กรณีค้าง แล้วค่าเบี้ย

ประชุมก็ตามระเบียบ”

ผลการศึกษาวิจัยยังพบว่า ค าให้สัมภาษณ์ของทั้ง 2 กลุ่มข้างต้นเป็นไปในทิศทาง

เดียวกับกลุ่มเจ้าหน้าที่ ที่ให้ความเห็นว่าการเบิกจ่ายงบประมาณ เช่น การยืมเงิน คืนเงิน ในกรณี

การลงพื้นที่ เบี้ยประชุมของอนุกรรมการ ฯลฯ ยังมีระบบการเบิกจ่ายเหมือนราชการ มีความล่าช้า

ไม่สอดคล้องกับลักษณะงาน หากมีภารกิจด่วน เช่น การลงพื้นที่ตรวจสอบเร่งด่วน ต้องส ารอง

จ่ายไปก่อน ดังค าให้สัมภาษณ์

เจ้าหน้าที่  “การท างานต้องอาศัยงบประมาณ ที่นี้บางทีงบประมาณติดขัด แต่ละอย่างเราไม่สามารถ

เบิกจ่ายได้หมด อันนี้ก็ต้องท าตามกฎหมาย และบางครั้งในการลงพื้นที่ บุคคลที่จะเข้ามา

เบิกค่าใช้จ่ายค่อนข้างยาก”

ั
ปญหา ข้อจ ากัดเกี่ยวกับด้านงบประมาณ คณะผู้วิจัยท าการส ารวจภาคสนามรวม 2 ด้าน
ั
คือ 1) ปญหาขาดระบบการติดตาม ตรวจสอบการใช้เงินให้เป็นไปตามแผนงบประมาณ และ 2)
ั
ระบบการเบิกจ่ายล่าช้า บางครั้งต้องส ารองจ่ายล่วงหน้า ซึ่งพบว่าปญหาข้อ จ ากัดทั้ง 2 ด้านมี
น ้าหนักในระดับ “ปานกลาง” โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.38 และ 3.14 ตามล าดับ รายละเอียดดัง

ตารางที่ 7.6

- 506 -