Page 476 - รายงานผลการศึกษาวิจัย ฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาวิจัยเพื่อการปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า
P. 476
1.3.4 ถนน 2,441 สาย เนื้อที่ประมาณ 34,125 ไร่
1.3.5 อื่นๆ 3,898 แปลง เนื้อที่ประมาณ 91,382 ไร่
2. ผู้แทนกระทรวงเกษตรและสหกรณ์และผู้แทนกระทรวงมหาดไทย ได้ร่วมกัน
ประชุมปรึกษาแล้ว มีความเห็นว่า ควรเสนอคณะรัฐมนตรีพิจารณาให้ความเห็นชอบ ดังนี้
่
ั
2.1. พื้นที่ในเขตปาสงวนแห่งชาติ ให้ดําเนินการแก้ไขปญหาการถือครอง โดย
พิจารณาเพิกถอนพื้นที่ดังต่อไปนี้
2.1.1. สถานที่ราชการ เช่น โรงเรียน สถานีอนามัย ที่ว่าการอําเภอ สถานี
ตํารวจ ฯลฯ
2.1.2. ชุมชนถาวร ได้แก่ พื้นที่ที่มีราษฎรอยู่อาศัยอย่างหนาแน่น มีสิ่งปลูก
สร้างในลักษณะมั่นคงถาวร
2.1.3. ศาสนสถาน เช่น วัด สํานักสงฆ์ มัสยิด ฯลฯ
2.1.4. สาธารณูปโภคของรัฐ เช่น ถนน ฝาย อ่างเก็บนํ้า เขื่อน ฯลฯ
่
ในพื้นที่ดังกล่าวข้างต้น ต้องดําเนินการกันออกจากเขตปาสงวนแห่งชาติ ทั้งนี้ตามความ
จําเป็นและความเหมาะสมที่กระทรวงมหาดไทยและกระทรวงเกษตรและสหกรณ์จะร่วมกันพิจารณา
่
เฉพาะพื้นที่เป็นแต่ละปาไม้ สําหรับขอบเขตพื้นที่ที่จะเพิกถอนให้กระทรวงมหาดไทย โดยกรมที่ดิน
่
และกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ โดยกรมปาไม้ ร่วมกันพิจารณากําหนดหลักเกณฑ์ วิธีการ มาตรการ
และรายละเอียดในทางปฏิบัติต่อไป
่
สําหรับพื้นที่ที่ได้เพิกถอนปาสงวนแห่งชาติแล้ว หากดําเนินการออกเอกสารสิทธิ์ตามประมวล
กฎหมายที่ดิน ให้กําหนดเงื่อนไขห้ามจําหน่ายจ่ายโอนไว้ด้วย เว้นแต่การตกทอดทางมรดกเท่านั้น
่
2.2. พื้นที่ในเขตที่จําแนกให้เป็นเขตปาไม้ถาวร ควรดําเนินการ ดังนี้
2.2.1. พื้นที่ที่ราษฎรได้ครอบครองและทําประโยชน์อยู่ก่อนวันที่ประมวล
กฎหมายที่ดินใช้บังคับ และก่อนการสํารวจจําแนกประเภทที่ดิน ซึ่ง
ทางราชการได้ออกหนังสือรับรองการทําประโยชน์ หรือโฉนดที่ดิน
่
ให้แก่ราษฎรแล้ว เป็นพื้นที่ที่มิได้อยู่ในเขตปาไม้ถาวรตามมติ
คณะรัฐมนตรี
่
่
2.2.2. เมื่อมีการประกาศพื้นที่ปาไม้ถาวรบริเวณใด เป็นปาสงวนแห่งชาติแล้ว
่
่
ให้ถือว่าพื้นที่นอกเขตปาสงวนแห่งชาตินั้น เป็นอันยกเลิกพื้นที่ปาไม้
ถาวร โดยให้มีผลย้อนหลังไปจนถึงวันที่คณะรัฐมนตรีได้มีมติ
่
กําหนดให้เป็นเขตปาไม้ถาวรไว้ และดําเนินการออกเอกสารสิทธิใน
ที่ดินตามประมวลกฎหมายที่ดิน
่
่
2.2.3. พื้นที่ปาไม้ถาวรที่กรมปาไม้ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ รับไป
่
ดําเนินการออกกฎกระทรวงเพื่อกําหนดให้เป็นเขตปาสงวนแห่งชาติ
8‐41
