Page 48 - เสียงจากชุมชน : ข้อกังวลเกี่ยวกับเขตเศรษฐกิจพิเศษทวายและโครงการที่เกี่ยวข้อง

เราไม่รู้ว่าเราควรมีท่าทีหรือต้องทำา
อย่างไรกับคนพวกนี้ ที่เข้ามาและ
ถามเราในเรื่องต่าง ๆ” – ชาวสวน
หมู่บ้านเว็ตชอง
• หญิงชาวนาและชาวสวน หมู่บ้าน
ปาราดัต ได้อธิบายกระบวนการที่
คนข้างบ้านของเธอได้รับเงินค่า
ชดเชย 7,500,000 จั๊ต [225,000
บาท] ต่อเอเคอร์ ขณะที่เธอได้รับ
แผนภาพที่ 2.17
เพียง 4,500,000 จั๊ต [135,000
บาท] ต่อเอเคอร์ ทั้ง ๆ ที่ปลูกต้น
คําให้การต่อไปนี้เรียบเรียงจากข้อมูลที่ได้รับ มะม่วงชนิดเดียวกัน เธอแสดงความเห็นว่าเงินค่าชดเชย
จากการสนทนากลุ่ม นั้นถูกจัดสรรอยู่บนพื้นฐานที่ว่า “คนที่รู้วิธีการว่าต้อง
เจรจาอย่างไรก็จะได้ค่าชดเชยมากกว่าคนอื่น ๆ” เธอ
ก�รข�ดคว�มโปร่งใสและคว�มเที่ยงธรรมในก�ร ยังกล่าวอีกว่า “หากพวกเขารู้สึกถูกชะตากับชาวบ้าน
จ่�ยค่�ชดเชย บางคนที่ทำานาอยู่บนเนินเขา พวกเขาก็จะให้ค่าชดเชย
เป็นจำานวนเงินที่พอ ๆ กับที่สวนบนที่ราบ แต่ในขณะ
• “ตัวแทนของบริษัทมาต่อรองจำานวนเงินค่าชดเชยกับ เดียวกันถ้าหากไม่ได้รู้สึกดีด้วยกับชาวบ้านคนไหน
เรา” – ชาวนา หมู่บ้านปากอซอน แล้ว ไม่ว่าที่ดินของเขาจะอยู่บนพื้นราบหรือว่าบนเขา
• “ชาวบ้านบางคนได้รับค่าชดเชย 8,000,000 จั๊ต พวกเขาก็จะให้เงินในราคาพอ ๆ กับที่บนเขา ซึ่งมักจะ
[240,000 บาท] ต่อเอเคอร์ ขณะที่คนอื่น ๆ ได้รับเพียง มีราคาตำ่ากว่าที่สวนบนที่ราบ”
400,000 จั๊ต [12,000 บาท] ต่อเอเคอร์” – ชาวนา • “คนพวกนั้นพลิกวิถีชีวิตของเราจากหน้ามือเป็นหลัง
หมู่บ้านเต็งจี มือ พวกเขาให้ค่าชดเชยเราเพียงเล็กน้อยเท่านั้น น้อย
• “สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ คือ บริษัทได้จ่ายไป 50,000,000 มากจริง ๆ เราไม่รู้หรอกว่าจริง ๆ แล้วพวกเขาเสนอ
จั๊ต [1,500,000 บาท] แต่ชาวบ้านได้รับเงินเพียง 500,000 ให้เราเท่าไหร่ ตอนนี้พวกเขาพากันไล่ที่เราโดยผ่าน
จั๊ต [15,000 บาท] ชาวบ้านไม่รู้ว่าเงินส่วนต่างนั้นหาย พวกนายหน้า เราไม่ได้อะไรเลยจริง ๆ คนพวกนี้มุ่ง
ไปไหน” – ชาวประมงและชาวนา หมู่บ้านมูดู มั่นที่จะขับไล่เราออกไปจากพื้นที่” – ชาวประมง หมู่บ้าน
• “ในตอนที่จ่ายค่าชดเชย ไม่มีการเซ็นสัญญาในเอกสาร เต็งจี
อะไรเลย สิ่งที่ได้มามีเพียงเศษกระดาษที่เหมือนกับ
คูปองแลกของซึ่งเขียนอะไรบางอย่างด้วยปากกา ยก ก�รคำ�นวณที่ไม่ถูกต้องต่อสิทธิอันชอบธรรมที่ต้อง
ตัวอย่างเช่น ถ้าราคาประเมินเท่ากับ 10,000,000 จั๊ต ได้รับก�รชดเชย
[300,000 บาท] เวลาเขาจ่ายก็จะมีคนกลางอีกมากมาย
ด้วยเหตุนี้มันจึงเหลือแค่ 7,000,000 จั๊ต [210,000 • “ที่ดิน 2 เอเคอร์ ถูกคำานวณและประเมินเพียงแค่ 1.5
บาท] เมื่อมาถึงมือฉัน” – หญิงชาวนาและชาวสวน เอเคอร์เท่านั้น” – ชาวบ้าน หมู่บ้านปากอซอน
หมู่บ้านปาราดัต • “พวกเขาประเมินว่ามีต้นไม้ 200 ต้นต่อเอเคอร์ แต่
• “เราไม่รู้หรอกว่าองค์กรหรือหน่วยงานไหนที่มาทำา จริง ๆ แล้วเราปลูกไป 250 ต้น” – ชาวบ้าน หมู่บ้าน
หน้าที่นี้ หรือว่าใครเป็นคนจ่ายเงินค่าชดเชยให้กับเรา ยาลายง์

48