Page 54 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง ปัญหาเยาวชนหญิงที่ตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควรกับมิติสิทธิมนุษยชน ฉบับสมบูรณ์

“...ความผิดฐานประกอบโรคศิลปะโดยมิได้ขึ้นทะเบียนและ

รับใบอนุญาตตาม พ.ร.บ. การประกอบโรคศิลปะ ฯ”
และ

“...ความผิดฐานร่วมกันมีเพนตาโซซีนกับไดอาซีแพมไว้ใน

ครอบครองโดยไม่ได้รับใบอนุญาตกับฐานร่วมกันใช้ประโยชน์ซึ่งเพน

ตาโซซีนกับไดอาซีแพมโดยไม่ได้รับใบอนุญาต…”
(ไทยจัดจ์, ๒๕๕๕)

ซึ่งจำกค ำพิพำกษำของศำลชั้นต้นเผยให้เห็นว่ำ ไม่เพียงจ ำเลยผิดกฎหมำยอำญำฐำนที่ท ำแท้ง

แล้ว จ ำเลยยังมีควำมผิดตำมกฎหมำยอื่นๆ นอกเหนือจำกกฎหมำยที่เกี่ยวข้องกับอนำมัยเจริญพันธุ์ เช่น
พ.ร.บ. สถำนพยำบำล พ.ศ. ๒๕๔๑, พ.ร.บ. กำรประกอบโรคศิลปะ พ.ศ. ๒๕๔๒, พ.ร.บ.วัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อ

จิตและประสำท พ.ศ. ๒๕๑๘ ซึ่งเป็นควำมผิดหลำยกรรมต่ำงกัน และศำลชั้นต้นให้ลงโทษทุกกรรมเป็น

กระทงควำมผิด ดังนั้นในกำรลงโทษผู้ที่กระท ำแท้งยุติกำรตั้งครรภ์ไม่เพียงรับบทลงโทษเฉพำะกำรท ำแท้ง

แต่ยังต้องรับบทลงโทษอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องด้วย

 ข้อบังคับแพทยสภา
ในประเด็นกำรท ำแท้ง ตำมประมวลกฏหมำยอำญำ มำตรำ ๓๐๑-๓๐๕ มีควำมเกี่ยวเนื่องกับ

ข้อบังคับแพทยสภำ โดยตรง เพรำะไม่เพียงให้อ ำนำจในกำรตัดสินใจของแพทย์ในกำรท ำแท้ง ยังให้อ ำนำจ

แพทย์ให้เป็นผู้ท ำแท้งแก่เยำวชนหญิงตั้งครรภ์ ซึ่งคณะกรรมกำรแพทยสภำออกข อบังคับหรือ “ข อบัง

คับแพทยสภำ ว ำด วยหลักเกณฑ กำรปฏิบัติเกี่ยวกับกำรยุติกำรตั้งครรภ ทำงกำรแพทย์ตำม
มำตรำ ๓๐๕ แห ง ประมวลกฎหมำยอำญำ พ.ศ. ๒๕๔๘” ซึ่งเกี่ยวข้องกับสิทธิอนำมัยเจริญพันธุ์ สิทธิ

มนุษยชนของเยำวชนหญิงตั้งครรภ์ดังนี้

“ข อ ๓ การยุติการตั้งครรภ ทางการแพทย ตามาตรา ๓๐๕ แห
งประมวลกฎหมายอาญานั้น จะกระท าได เมื่อหญิงมีครรภ นั้นยินยอม

ข อ ๔ แพทย ผู กระท าการยุติการตั้งครรภ ทางการแพทย

ตามข อบังคับนี้ ต องเป นผู ประกอบวิชาชีพเวชกรรมตามกฎหมาย

ข อ ๕ การยุติการตั้งครรภ ทางการแพทย ตามมาตรา ๓๐๕ (๑)
แห่งประมวลกฎหมายอาญาให เป นไปตามเงื่อนไข ดังนี้

(๑) เป นกรณีที่จ าเป นต องกระท าเนื่องจากป ญหาสุขภาพทาง

กายของหญิงมีครรภ หรือ

๕๓