Page 88 - คู่มือสำหรับผู้ดำเนินการอบรมสำหรับหลักสูตรอบรมเรื่อง สิทธิและหน้าที่แรงงานข้ามชาติ

10. การลา
• การลาคลอด ลูกจางซึ่งเปนหญิงมีครรภมีสิทธิลาคลอดกอนและหลังคลอดครรภหนึ่งไมเกิน
90 วัน โดยใหนับรวมวันหยุดที่มีระหวางวันลาดวย และใหนายจางจายคาจางแกลูกจาง ซึ่ง

ลาคลอดเทากับคาจางในวันทำงานตลอดระยะเวลาที่ลา แตไมเกิน 45 วัน
• การลาเพื่อทำหมัน ลูกจางมีสิทธิ์ลาเพื่อทำหมันไดและมีสิทธิ์ลาเนื่องจากการทำหมันตามระยะ
เวลาที่แพทยแผนปจจุบันชั้นหนึ่งกำหนด และออกใบรับรองใหโดยลูกจางมีสิทธิ์ไดรับคาจาง

ในวันลานั้นดวย
• การลากิจ ลูกจางมีสิทธิ์ลาเพื่อกิจธุระอันจำเปนไดตามขอบังคับเกี่ยวกับการทำงาน

11.คาจาง
• เปนเงินที่นายจางและลูกจางตกลงกันจายเปนคาตอบแทนในการทำงานตามสัญญาจางสำหรับ
ระยะเวลาการทำงานปกติเปนรายชั่วโมง รายวัน รายสัปดาห หรือระยะเวลาอื่น หรือจายให

โดยคำนวณตามผลงานที่ลูกจางทำไดในเวลาทำงานปกติของวันทำงาน และรวมถึงเงินที่นาย
จางจายใหแกลูกจางในวันหยุด และวันลาที่ลูกจางมิไดทำงานแตมีสิทธิ์ไดรับตามกฎหมาย
คุมครองแรงงาน

• ลูกจางมีสิทธิ์ไดรับคาจางไมนอยกวาอัตราคาจางขั้นต่ำ
• ถาไมมีการกำหนดอัตราคาจางขั้นต่ำในทองที่ใดใหถือวา อัตราคาจางขั้นต่ำพื้นฐานเปนอัตรา

คาจางขั้นต่ำของทองที่นั้น (อัตราคาจางขั้นต่ำพื้นฐาน หมายถึง อัตราคาจางที่คณะกรรมการ
คาจางกำหนดเพื่อใชเปนพื้นฐานในการกำหนดอัตราคาจางขั้นต่ำ)

12. คาชดเชย
1. ลูกจางมีสิทธิไดรับคาชดเชย หากนายจางเลิกจางโดยลูกจางไมมีความผิด ดังนี้
• ลูกจางซึ่งทำงานติดตอกันครบ 120 วัน แตไมครบ 1 ป มีสิทธิไดรับคาชดเชยเทากับ
คาจางอัตราสุดทาย 30 วัน

• ลูกจางซึ่งทำงานติดตอกันครบ 1 ป แตไมครบ 3 ป มีสิทธิไดรับคาชดเชยเทากับคาจาง
อัตราสุดทาย 90 วัน

• ลูกจางซึ่งทำงานติดตอกันครบ 3 ปแตไมครบ 6 ป มีสิทธิไดรับคาชดเชยเทากับคาจาง
อัตราสุดทาย 180 วัน
• ลูกจางซึ่งทำงานติดตอกันครบ 6 ป แตไมครบ 10 ป มีสิทธิ์ไดรับคาชดเชยเทากับ

อัตราคาจางสุดทาย 240 วัน
• ลูกจางซึ่งทำงานติดตอกันครบ 10 ปขึ้นไป มีสิทธิ์ไดรับคาชดเชยเทากับคาจางอัตรา

สุดทาย 300 วัน

72 บทที่ 3 สิทธิในการทำงาน