Page 39 - วารสารกฎหมายสิทธิมนุษยชน. ปีที่ 1 ฉบับที่ 1 (มกราคม - เมษายน 2563)
P. 39

ปที่ 1 ฉบับที่ 1 (มกราคม – เมษายน 2563)  37



                    1)   ปฏิญญาสากลวาดวยสิทธิมนุษยชน (Universal Declaration of Human Rights)

                    ขอ 29 (2) ของปฏิญญาสากลวาดวยสิทธิมนุษยชน (Universal Declaration of Human Rights)
             บัญญัติวา “ในการใชสิทธิเสรีภาพของบุคคล บุคคลทุกคนอาจถูกจํากัดสิทธิและเสรีภาพไดโดยกฎหมาย
             เพียงวัตถุประสงคเพื่อการยอมรับและการเคารพสิทธิเสรีภาพของผูอื่นและเพื่อบรรลุวัตถุประสงค

             แหงความสงบเรียบรอย ศีลธรรมอันดี และสวัสดิการสังคมทั่วไป ในสังคมประชาธิปไตย” 5
                    จากหลักการดังกลาวอธิบายไดวา รัฐสามารถจํากัดสิทธิเสรีภาพของบุคคลไดเพียงเทาที่
             เปนการคุมครองสิทธิเสรีภาพของบุคคลอื่นและเปนการรักษาความสงบเรียบรอยและศีลธรรมอันดี และ

             สวัสดิการสังคมในสังคมประชาธิปไตย การลงโทษผูกระทําความผิดก็เชนเดียวกันเปนสิ่งที่รัฐ
             ดําเนินการได แตรัฐตองกระทําโดยไดสัดสวนกับวัตถุประสงคเรื่องการคุมครองสิทธิเสรีภาพของผูอื่นหรือ
             การคุมครองประโยชนสาธารณะ 6



                    2)   กติการะหวางประเทศวาดวยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (International
             Covenant on Civil and Political Rights, ICCPR)
                    ICCPR ไดรับรองสิทธิที่เกี่ยวของกับการลงโทษในคดีอาญาไวหลายเรื่อง เชน สิทธิในการมีชีวิต
             (right to life)   สิทธิในการมีเสรีภาพและความปลอดภัย (right to liberty, security of the person) 8
                         7
             อยางไรก็ดี แมประชาชนทุกคนมีสิทธิที่ไดรับการรับรองไวตาม ICCPR รัฐภาคีสามารถจํากัดสิทธิดังกลาว
             ไดเชนเดียวกัน การจํากัดสิทธิโดยรัฐภาคีรูปแบบหนึ่ง คือ การที่รัฐใชอํานาจลงโทษผูกระทําความผิด
             ในทางอาญา ไมวาการลงโทษประหารชีวิต หรือการลงโทษจําคุก แตการจํากัดสิทธิดังกลาวตองเปนไปดวย
             ความจําเปน (necessity) และไดสัดสวน (proportionality)
                                                            9








                    5  Universal Declaration of Human Rights Article 29 (2) “In the exercise of his rights and freedoms, everyone
             shall be subject only to such limitations as are determined by law solely for the purpose of securing due recognition
             and respect for the rights and freedoms of others and of meeting the just requirements of morality, public order
             and the general welfare in a democratic society”.
                    6  จาก โครงการศึกษาวิจัย เรื่อง การศึกษาเพื่อพัฒนาแนวทางการลงโทษ : หลักการลงโทษที่ไดสัดสวน กรณีคดียาเสพติด
             ใหโทษ. งานเดิม. (น. 13).
                    7  ICCPR Article 6 “1. Every human being has the inherent right to life. This right shall be protected by
             law. No one shall be arbitrarily deprived of his life.”
                    8  ICCPR Article 9 “1. Everyone has the right to liberty and security of person. No one shall be subjected
             to arbitrary arrest or detention. No one shall be deprived of his liberty except on such grounds and in accordance
             with such procedure as are established by law.”
                    9  จาก โครงการศึกษาวิจัย เรื่อง การศึกษาเพื่อพัฒนาแนวทางการลงโทษ : หลักการลงโทษที่ไดสัดสวน กรณีคดียาเสพติด
             ใหโทษ. งานเดิม. (น. 14).
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44