Page 179 - กฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2567)
P. 179

๗

                                                            หมวด ๔

                                                     วินัยและการรักษาวินัย


                         ข้อ ๒๗ พนักงานราชการมีหน้าที่ต้องปฏิบัติงานตามที่ก าหนดในระเบียบนี้ ตามที่ส านักงานก าหนด

                  และตามเงื่อนไขที่ก าหนดไว้ในสัญญาจ้าง และมีหน้าที่ต้องปฏิบัติตามค าสั่งของผู้บังคับบัญชาซึ่งสั่งใน

                  หน้าที่ราชการโดยชอบด้วยกฎหมายและระเบียบของทางราชการ


                         ข้อ ๒๘ พนักงานราชการต้องรักษาวินัยโดยเคร่งครัดตามที่ก าหนดไว้เป็นข้อห้ามและข้อปฏิบัติ

                  ที่ส านักงานก าหนด
                         พนักงานราชการผู้ใดฝ่าฝืนข้อห้ามหรือไม่ปฏิบัติตามข้อปฏิบัติตามวรรคหนึ่ง พนักงานราชการ

                  ผู้นั้นเป็นผู้กระท าผิดวินัยและจะต้องได้รับโทษทางวินัย


                         ข้อ ๒๙ การกระท าผิดวินัยในลักษณะดังต่อไปนี้ เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง

                         (๑) กระท าความผิดฐานทุจริตต่อหน้าที่ราชการ

                         (๒) จงใจไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย กฎ ระเบียบ ข้อบังคับ หรือเงื่อนไขที่ทางราชการก าหนดให้ปฏิบัติ

                  จนเป็นเหตุให้ทางราชการได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรง
                         (๓) ปฏิบัติหน้าที่โดยประมาทเลินเล่อจนเป็นเหตุให้ทางราชการได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรง

                         (๔) ไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขที่ก าหนดในสัญญา หรือขัดค าสั่งหรือหลีกเลี่ยงไม่ปฏิบัติตามค าสั่ง

                  ของผู้บังคับบัญชาตามข้อ ๒๗ จนเป็นเหตุให้ทางราชการได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรง

                         (๕) ประมาทเลินเล่อจนเป็นเหตุให้ทางราชการได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรง

                         (๖) ละทิ้งหรือทอดทิ้งการท างานเป็นเวลาติดต่อกันเกินกว่าเจ็ดวัน ส าหรับต าแหน่งที่ส านักงาน
                  ก าหนดวันเวลาการมาท างาน

                         (๗) ละทิ้งหรือทอดทิ้งการท างานจนท าให้งานไม่แล้วเสร็จตามระยะเวลาที่ก าหนดจนเป็นเหตุ

                  ให้ทางราชการได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรง ส าหรับต าแหน่งที่ส านักงานก าหนดการท างานตามเป้าหมาย

                         (๘) ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง หรือกระท าความผิดอาญาโดยมีค าพิพากษาถึงที่สุดให้จ าคุก

                  หรือหนักกว่าโทษจ าคุก
                         (๙) ดูหมิ่นเหยียดหยามประชาชนผู้มาติดต่อราชการอย่างร้ายแรง

                         (๑๐) การกระท าอื่นใดที่ส านักงานก าหนดว่าเป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง


                         ข้อ ๓๐ เมื่อมีกรณีที่พนักงานราชการถูกกล่าวหาว่ากระท าผิดวินัยอย่างร้ายแรง ให้เลขาธิการจัดให้มี

                  คณะกรรมการสอบสวนเพื่อด าเนินการสอบสวนโดยเร็ว และต้องให้โอกาสพนักงานราชการที่ถูกกล่าวหา

                  ชี้แจงและแสดงพยานหลักฐานเพื่อให้เกิดความเป็นธรรม ในกรณีที่ผลการสอบสวนปรากฏว่าพนักงานราชการ

                  ผู้นั้นกระท าผิดวินัยอย่างร้ายแรง ให้เลขาธิการมีค าสั่งไล่ออก แต่ถ้าไม่มีมูลกระท าความผิดให้สั่งยุติเรื่อง
                         หลักเกณฑ์และวิธีการการสอบสวนพนักงานราชการ ให้เป็นไปตามที่ส านักงานก าหนด




                                                                                                                168
   174   175   176   177   178   179   180   181   182   183   184