Page 177 - รายงานการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ สิทธิชุมชนในการจัดสรรทรัพยากรน้ำโดยใช้แนวทางสันติวิธี : กรณีศึกษาพื้นที่ต้นน้ำของประเทศไทย
P. 177

160


                              อย่างไรก็ดี กระบวนการสร้างความสมานฉันท์มีความเปราะบางและต้องอาศัยเวลาและความ

                       อดทนจากทุกฝ่าย เป็นกระบวนการที่มีความเกี่ยวข้องทั้งในส่วนของการยุติความรุนแรง/การหา

                       ข้อตกลง ซึ่งตั้งอยู่บนฐานคิดว่าความรุนแรงไม่อาจน้ามาซึ่งเป้าหมายและทางออกที่ยั่งยืน และในส่วน
                       ของการสร้างความสมานฉันท์ปรองดองในสังคม ซึ่งตั้งอยู่บนฐานคิดของความยุติธรรมในระยะเปลี่ยน

                       ผ่านและการอยู่ร่วมกันบนความแตกต่าง โดยทั้งหมดนี้จะด้าเนินไปเพื่อยุติความรุนแรง ลดความ

                       เกลียดชังแตกแยก สร้างความไว้วางใจและฟื้นคืนความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มคนที่เคยขัดแย้งกันรุนแรง
                       และน้าไปสู่สังคมสมานฉันท์ที่ผู้คนซึ่งมีความแตกต่างไม่ว่าจะเป็นทางความคิด ความเชื่อ ชาติพันธุ์

                       วัฒนธรรม หรือสถานะทางสังคมเศรษฐกิจสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติ ในแง่ที่สามารถจัดการกับ

                       ความขัดแย้งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นเป็นปกติธรรมดาของสังคม โดยไม่น้าไปสู่การใช้ความรุนแรงระหว่างกัน
                              สิ่งส้าคัญคือการที่จะแก้ไขรากเหง้าแห่งความขัดแย้ง หรือหากความขัดแย้งยังคงด้ารงอยู่ก็

                       จะต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับความขัดแย้งดังกล่าวโดยไม่ให้ความเห็นต่างน้าไปสู่การใช้ความรุนแรงต่อกัน
                       นั้นจะต้องมีกระบวนการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นจากกลุ่มพลังต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องในสังคมเพื่อ

                       หาทางออกต่อความขัดแย้ง มีข้อตกลงร่วมกันในการที่จะแก้ไขเหตุแห่งความขัดแย้งหรือบริหารความ

                       ขัดแย้งมิให้ขยายตัวเป็นความรุนแรง ซึ่งข้อตกลงดังกล่าวจะท้าให้สังคมมองเห็นภาพอนาคตร่วมกัน
                       (Shared Future) อย่างยั่งยืน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การบริหารจัดการความขัดแย้งในทรัพยากรน้้ามี

                       ความหมายเชิงรุกและในเชิงป้องกันความขัดแย้งได้มากกว่า การแก้ไขปัญหาความขัดแย้ง (Water

                       Conflict Resolution) ยกตัวอย่างเช่นการสร้างกระบวนการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ (Productive
                       Communication) ของผู้มีส่วนได้เสีย หรืออีกตัวอย่างหนึ่งคือการสร้างกระบวนการท้างานร่วมกัน

                       ของกลุ่มผู้มีส่วนได้เสียในทรัพยากรน้้านั้น ๆ

                              การจัดการความขัดแย้งในทรัพยากรน้้ามีนัยยะที่ไม่ได้เริ่มจากการระบุปัญหาเฉพาะของ
                       ทรัพยากรน้้าเพื่อท้าการแก้ไขโดยเฉพาะ หากแต่เป็นการบริหารจัดการความขัดแย้งทั้งกระบวนการ

                       โดยเริ่มจากการวางแผนการบริหารจัดการทรัพยากรน้้าในระยะยาวเพื่อความยั่งยืน โดยกระบวนการ

                       จัดการความขัดแย้งนั้นมีระยะเวลาในการบริหารจัดการที่ต้องระบุกรอบเวลา (Timeframe ) ให้ชัดเจน
                       เพื่อที่จะน้าไปสู่สถานการณ์ที่ชนะทั้งคู่ในการบริหารจัดการทรัพยากรน้้า (Win- Win Outcome)



                              6.2.2 จากแนวคิดและกรอบกฎหมายสู่การปฏิบัติในพื นที่ ยังคงพบปัญหาความยากล าบาก
                       ในการใช้สิทธิของชุมชนในการร่วมบริหารจัดการน  า

                              การศึกษาเชิงประจักษ์พื้นที่ต้นน้้าทั้งสองแห่ง ข้อค้นพบจากการส้ารวจเชิงปริมาณและ

                       เชิงคุณภาพ บ่งชี้ถึงสถานการณ์สิทธิชุมชนในการบริหารจัดการน้้าเชิงสันติวิธีทั้งในบริบทสังคมไทย
                       และภายใต้กฎหมายรัฐธรรมนูญปี พ.ศ. 2560 พระราชบัญญัติทรัพยากรน้้าปี พ.ศ. 2561 และแผน
   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182