Page 133 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง โครงการศึกษาวิจัยปัญหาการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมของบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสี
P. 133
124
19) ในการทําใบอนุญาตขับรถนั้น สามารถอนุญาตให้ทําได้ทุกคน ไม่ยกเว้นบุคคลผู้ที่มีอาการ
ตาบอดสี ซึ่งเห็นว่าควรจะมีการจัดระดับความรุนแรงของอาการตาบอดสี เพราะบางคนที่มีอาการตาบอดสี
อาจจะไม่มีความรุนแรงถึงขั้นกับใช้ชีวิตปกติไม่ได้ อยากให้ปรับหลักเกณฑ์ (ผู้เข้าร่วมเวทีสาธารณะท่านที่ 35,
เวทีสาธารณะ 6 กรกฎาคม 2558)
20) คนที่มีอาการตาบอดสีมีระดับความรุนแรง บางคนที่มีระดับไม่รุนแรงก็จะเห็นสีต่างจากปกติ
นิดหน่อย แต่บางคนที่มีระดับรุนแรงก็จะมองเห็นเป็นสีเทา แต่โอกาสที่มีระดับรุนแรงนั้นน้อยมาก อยากจะ
เสนอประเด็นเรื่องการเกิดอุบัติเหตุทางจราจรของบุคคลที่มีอาการตาบอดสี กับอุบัติเหตุทางจราจรของผู้ที่เมา
แล้วขับ แบบไหนจะมีสถิติการเกิดเหตุมากกว่ากัน ซึ่งจริงๆ แล้วบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสีก็เป็นคนปกติ
ทุกประการ ทุกคนเห็นเหมือนคนทั่วไป ไม่ได้แตกต่างหรือเหมือนคนพิการแต่อย่างใด (ผู้เข้าร่วมเวทีสาธารณะ
ท่านที่ 10, ตัวแทนผู้มีอาการตาบอดสี, เวทีสาธารณะ 6 กรกฎาคม 2558)
21) ขอเสนอให้เปลี่ยนไฟที่แสดงสัญญาณจราจรเหมือนกับเวลาที่ต้องข้ามถนนนั้น จะมีไฟเป็น
สัญลักษณ์รูปคนเดิน อาจจะเปลี่ยนแปลงเป็นรูปกากบาทแทนสัญญาณไฟสีแดงก็ได้ (ผู้เข้าร่วมเวทีสาธารณะ
ท่านที่ 19, เวทีสาธารณะ 6 กรกฎาคม 2558)
22) ด้านการศึกษา สําหรับบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสีไม่เป็นปัญหาทางด้านการศึกษาเพราะผู้ที่มี
อาการตาบอดสีเป็นภาวะ เรียกว่าเป็นโรคที่ตามองเห็นสีบางสีผิดไปจากคนปกติ ไม่ใช่ไม่เห็นสี เช่น บุคคลผู้ที่
มีอาการตาบอดสีแดง ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่เห็นสีแดงของวัตถุเลย เพียงแต่เขาอาจเห็นวัตถุนั้นเป็นสีเทา จึงสามารถ
ที่เขาจะใช้ชีวิตในการศึกษาเล่าเรียนได้เหมือนคนปกติทั่วไป ด้านการประกอบอาชีพสําหรับที่มีอาการตาบอดสี
อาจเป็นปัญหาในบางอาชีพที่ต้องมีความจําเป็นต้องมีการเห็นสีที่ปกติ เป็นอาชีพที่ไม่เหมาะสําหรับบุคคลผู้ที่มี
อาการตาบอดสี เพราะอาจจะเห็นสัญญาณการเตือนภัยต่างๆ ไม่ชัดเจน ก่อผลเสียต่างๆ ได้มหาศาล เช่น ทหาร
ในกองทัพ ทั้งบก เรือและอากาศ ผู้บังคับจราจรทางอากาศ พนักงานขับรถไฟฟูา วิศวกรไฟฟูา พยาธิแพทย์
นักบิน เจ้าหน้าที่ห้องตรวจปฏิบัติการในโรงพยาบาล เภสัชกร พนักงานตํารวจและดับเพลิง เจ้าหน้าที่อุตสาหกรรม
ผ้าและสิ่งทอ ช่างทาสี ช่างถ่ายรูป เป็นต้น แต่นอกเหนือจากอาชีพดังกล่าวบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสีก็สามารถ
ประกอบอาชีพได้ และด้านการใช้ชีวิตประจําวัน ในการชีวิตประจําวันของผู้ที่มีอาการตาบอดสีแม้จะมองเห็นสี
ผิดเพี้ยนไป อาจไม่มีปัญหา เพราะเท่าที่ทราบข้อมูลประมาณ 70% ของบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสีอาจเกิด
ความยุ่งยากในการตัดสินใจเกี่ยวกับการเลือกสีของสิ่งของอยู่บ้าง โดยเฉพาะผู้ที่บอดสีแดง–เขียวจะรุนแรงกว่า
ผู้ที่พร่องสีแดง-เขียว มีปัญหาในการตัดสินใจเลือกสีเสื้อผ้าผิดไป เลือกสีเฟอร์นิเจอร์ และสีทาผนังผิดเพี้ยน
เด็กนักเรียนอาจเลือกสีระบายภาพวาดผิดไป แม้แต่การขับรถในบางประเทศจะไม่ออกใบขับขี่ให้ผู้ที่มีตาบอดสี
เนื่องจากกลัวว่าจะมองสัญญาณไฟจราจร ตลอดจนไฟท้ายรถยนต์ไม่ชัดเจน เท่าที่ทราบบ้านเราจะผ่อนลงบ้าง
โดยอนุญาตให้บุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสีขับรถส่วนบุคคลได้ แต่อย่างไรก็ตามควรห้ามสําหรับขับขี่รถสาธารณะ
และหลักการทางด้านสิทธิมนุษยชน และแนวความคิดเกี่ยวกับการถูกเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมของผู้ที่มีอาการ
ตาบอดสี ในการด้านการศึกษาผู้ที่มีอาการตาบอดสีอาจไม่ได้รับการปฏิบัติโดยขัดต่อหลักการด้านสิทธิมนุษยชน
แต่อย่างใด แต่ในด้านการประกอบอาชีพนั้นผู้ที่มีอาการตาบอดสีควรได้รับการดูแลและปฏิบัติในทางที่ดีขึ้น
เช่น ควรมีแนวทางให้ใบอนุญาตขับขี่รถจักรยานยนต์และรถยนต์ส่วนบุคคลให้แก่บุคคลดังกล่าว แต่ก่อนที่จะ
