Page 13 - สิทธิของบุคคลในครอบครัว กรณีการกล่าวคำสาบานตนก่อนเบิกความเป็นพยานในศาลของแต่ละศาสนามีความแตกต่างกัน
P. 13

แนวทางในการกล่าวคำาสาบานตนก่อนเบิกความต่อศาลยุติธรรมเป็นไปตามประมวล
                 กฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๑๒ ที่บัญญัติว่า “ก่อนเบิกความ พยานทุกคนต้องสาบานตน

                 ตามลัทธิศาสนาหรือจารีตประเพณีแห่งชาติของตน หรือกล่าวคำาปฏิญาณว่าจะให้การตามความสัตย์จริง
                 เสียก่อน เว้นแต่

                               (๑)  พระมหากษัตริย์ พระราชินี พระรัชทายาท หรือผู้สำาเร็จราชการแทนพระองค์
                               (๒)  บุคคลที่มีอายุต่ำากว่าสิบห้าปี หรือบุคคลที่ศาลเห็นว่าหย่อนความรู้สึกผิดและชอบ

                               (๓)  พระภิกษุและสามเณรในพุทธศาสนา
                               (๔) บุคคลซึ่งคู่ความทั้งสองฝ่ายตกลงกันว่าไม่ต้องให้สาบานหรือกล่าวคำาปฏิญาณ”


                               และในคู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการส่วนวิธีพิจารณาความแพ่ง ส่วนวิธีพิจารณา
                 ความอาญา ส่วนพิจารณาคดีในศาลแขวง เล่มที่ ๑ บทที่ ๑๒  การเบิกความของพยานได้มีการระบุ

                 ตัวอย่างและแบบของคำาสาบานไว้ ดังนี้
                               ๑.  ศาสนาพุทธ

                               “ข้าพเจ้าขอสาบานตนต่อพระแก้วมรกต เจ้าพ่อหลักเมือง พระสยามเทวาธิราช และ
                 สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายว่า  ข้าพเจ้าจะเบิกความต่อศาลด้วยความสัตย์จริงทั้งสิ้น  หากข้าพเจ้าเอาความเท็จ

                 มากล่าวแม้แต่น้อย  ขอภยันตรายและความวิบัติทั้งปวงจงบังเกิดแก่ข้าพเจ้าโดยพลัน  หากข้าพเจ้ากล่าว
                 ความจริงต่อศาล ขอให้ข้าพเจ้าจงประสบแต่ความสุขความเจริญ”

                               ๒. ศาสนาอิสลาม
                               “ข้าพเจ้าขอสาบานตนต่อพระอัลเลาะห์ว่า ข้าพเจ้าจะเบิกความต่อศาลด้วยความสัตย์จริง

                 ทั้งสิ้น หากข้าพเจ้านำาความเท็จมากล่าว ขอองค์พระอัลเลาะห์ทรงโปรดลงโทษข้าพเจ้า หากข้าพเจ้า
                 กล่าวความจริงต่อศาล ขอองค์พระอัลเลาะห์ทรงโปรดตอบแทนข้าพเจ้าด้วยความดีงามทั้งหลายด้วย”

                               ๓. ศาสนาคริสต์
                               สำาหรับผู้เบิกความเป็นภาษาไทยได้

                               “ข้าพเจ้าขอสาบานตนต่อพระเยซูเจ้าว่า ข้าพเจ้าจะเบิกความต่อศาลด้วยความสัตย์จริง
                 ทั้งสิ้น หากข้าพเจ้านำาความเท็จมากล่าวแม้แต่น้อย ขอภยันตรายและความวิบัติทั้งปวงจงบังเกิดแก่

                 ข้าพเจ้าโดยพลัน หากข้าพเจ้ากล่าวความจริงต่อศาล ขอให้ข้าพเจ้าจงประสบแต่ความสุขความเจริญ”
                               สำาหรับผู้เบิกความเป็นภาษาไทยไม่ได้

                               “The evidence that I shall give to the Court shall be the truth the whole truth,
                 and nothing but the truth. (So help me God)”

                               ๔. ทุกศาสนา
                               “ข้าพเจ้าขอสาบานว่าจะให้การด้วยความสัตย์จริง  หากนำาความเท็จมากล่าว ขอให้

                 มีอันเป็นไปภายในสามวันเจ็ดวัน  หากข้าพเจ้ากล่าวความจริงขอให้ประสบแต่ความสุขความเจริญ”
                               ซึ่งในการกล่าวคำาสาบานในข้อ ๔ สามารถใช้ได้กับทุกคน หรือบุคคลที่ไม่นับถือ

                 ศาสนาใดเลย โดยไม่มีการกล่าวถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์แต่อย่างใด



            12

            สิทธิของบุคคลในครอบครัว กรณีการกล่าวคำาสาบานตนก่อนเบิกความเป็นพยานในศาลของแต่ละศาสนามีความแตกต่างกัน
            ทำาให้กระทบถึงสิทธิของบุคคลในครอบครัว ซึ่งเป็นการกระทำาที่ขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๕๐
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18