Page 533 - รายงานผลการศึกษาวิจัย ฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาวิจัยเพื่อการปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า

จากมติของสภาตําบลพนางตุง เมื่อ 8 กรกฎาคม 2537 ที่เห็นชอบให้มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์

วิโรฒ (ต่อมาเป็นมหาวิทยาลัยทักษิณ) ใช้พื้นที่ “ทุ่งสระสาธารณประโยชน์” ประมาณ 1,500 ไร่ โดน
เจตนารมณ์ เพื่อสละพื้นที่ของชุมชนให้ก่อสร้างมหาวิทยาลัย แต่ต่อมามหาวิทยาลัยทักษิณ ได้ขอใช้
่
พื้นที่สาธารณะประโยชน์ ‘ทุ่งลานโย’ ตําบลบ้านพร้าว อําเภอปาพะยอม จังหวัดพัทลุง จํานวนประมาณ
3,000 ไร่ ซึ่งจังหวัดพัทลุงได้มีประกาศลงวันที่ 10 มีนาคม 2538 ให้ราษฎรแจ้งรับค่าชดเชยอาสินโดย
มีการก่อสร้างตั้งแต่ปี 2541 ทางองค์การบริหารส่วนตําบลพนางตุง จึงมีมติวันที่ 15 ตุลาคม 2552 เป็น
เอกฉันขอที่ดินสาธารณะประโยชน์ทุ่งสระ ส่วนที่มหาวิทยาลัยทักษิณ ขอใช้คืน เนื่องจากไม่เป็นไปตาม

เจตนารมณ์ของประชาชน ที่เสียสละพื้นที่ทํากิน และวัตถุประสงค์การขอใช้เปลี่ยนแปลงจากเดิม และ
เพื่อใช้ประโยชน์ร่วมกันของชุมชน
่
การที่มหาวิทยาลัยทักษิณได้ก่อสร้างในพื้นท่าธารณะประโยชน์ใน ตําบลบ้านพร้าว อําเภอปา
พะยอม จังหวัดพัทลุง ถึง 3,500 ไร่ จึงสมควรที่จะเพียงพอแล้ว ประกอบกับองค์การบริหารส่วนตําบล
พนางตุง ก็มีมติขอคืนตั้งแต่ปี 2542 ดังนั้นการที่มหาวิทยาลัยทักษิณอ้างสิทธิที่เคยขอใช้พื้นที่จากสภา

ตําบลพนางตุง เมื่อปี 2537 จึงเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชน และไม่เป็นธรรมต่อราษฎรผู้ร้องที่ 1 ตาม
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2540 มาตรา 56 และ 59 และ 290
่
ประเด็นที่ 2 การก่อสร้างมหาวิทยาลัยทักษิณ วิทยาเขตพัทลุง ใน อําเภอปาพะยอม จังหวัด
พัทลุง มีการกระทําที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนต่อผู้ร้องที่ 2 หรือไม่ อย่างไร

จากทะเบียนที่สาธารณะประโยชน์ ‘ทุ่งลานโย’ ได้ขึ้นทะเบียนไว้ตามประกาศอําเภอ เมื่อวันที่
่
10 ตุลาคม 2535 โดยแจ้งเนื้อที่ไว้ 40,000 ไร่ ซึ่งทิศตะวันตก ระยะ 100 เส้น จดปาไม้เคี่ยมงามสงวน
แต่เมื่อมหาวิทยาลัยทักษิณ มาขอใช้ประมาณ 3,000 ไร่ ทางอําเภอและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง กลับไม่มี
การรังวัดออก หนังสือสําคัญสําหรับที่หลวง (นสล.) เพื่อกําหนดขอบเขตที่ชัดเจน แต่จังหวัดพัทลุงกลับ
มอบพื้นที่ประมาณ 3,000 ไร่ และมีประกาศตั้งแต่ 10 มีนาคม 2538 ซึ่งทับที่ทํากิน ที่อยู่อาศัยของ
ราษฎรจํานวนมาก ดังมีประกาศให้แจ้งทรัพย์สิน สิ่งปลูกสร้าง ผลอาสิน เพื่อรับค่าชดเชย และจะจัดที่

อยู่ให้อาศัยให้ครอบครัวละ 2 ไร่ ทั้งที่ยังไม่ได้รับการอนุมัติให้ใช้พื้นที่ถูกต้องตามกฎหมาย เพียงแต่มี
ั
การรังวัดปกเขตเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2541 และมีราษฎรคัดค้านโดยเฉพาะผู้ร้องที่ 2 ซึ่งเคยมีใบ สทก.
่
ออกโดยกรมปาไม้ตั้งแต่ปี 2532 และเมื่อมีการประกาศเขตปฏิรูปที่ดินมีการรังวัดพื้นที่สงวนฯ ก็ได้รับ
ใบ ส.ป.ก. 4 –01 ทั้งหมดยกเว้นกลุ่มผู้ร้องที่ 2 ในเนื้อที่ประมาณ 300 ไร่ ซึ่งได้รับการรังวัดจนได้ใบ ส.
ป.ก. 4 – 98 แล้ว

8‐98