Page 67 - แด่ศักดิ์ศรีเสมอกันทุกชั้นชน : วรรณกรรมกับสิทธิมนุษยชนศึกษา
P. 67
66 แดศักดิ์ศรีเสมอกันทุกชั้นชน
การกําหนดให้ผู้เล่าเรื่องเป็นผู้เล่าฉากรักเป็นกลวิธีทางวรรณศิลป์ที่ช่วยถ่ายทอดอารมณ์ปรารถนา
ของเกย์ได้อย่างถนัดชัดแจ้ง การเล่าเรื่องเน้นประสาทสัมผัสต่างๆ ที่ถูกปลดปล่อยอยู่เหนือการควบคุม
โดยเฉพาะการจ้องมองและการสัมผัส นอกจะบรรยายฉากรักให้เห็นชัดเจนแล้ว ในฐานะวรรณกรรมเกย์หลัง
ทศวรรษ 2540 นวนิยายชุดนี้แสดงให้เห็นการขยายตัวของเพศวิถีต่างๆ ที่เป็นไปได้มากกว่าโครงสร้าง
แบบเดิมที่การแบ่ง “เกย์” และ “ทอม” ในฐานะที่เป็นชนกลุ่มน้อยทางเพศ สังคมไทยยังคงหยิบยืมโครงสร้าง
แบบ “สองขั้ว” ของสังคมรักต่างเพศมาใช้ เกย์ประกอบด้วยเกย์คิงที่เป็นฝ่ายกระทําในการร่วมเพศและเป็นที่
คาดหวังว่ามีความเป็นชายมากกว่าอีกฝ่ายหนึ่ง และเกย์ควีนที่เป็นฝ่ายถูกกระทําในการร่วมเพศ และมี
ลักษณะ “เป็นสาว” มากกว่า (Jackson and Sullivan, eds., 2000) ความลื่นไหลดังกล่าวนี้เป็นสิ่งที่
อรรถวุฒิ มุขมา (2546) และ วิทยา พุ่มยิ้ม (2550) สังเกตเห็นเช่นกัน โดยผู้เขียนบทความมีข้อสังเกตเพิ่มเติม
ว่าความลื่นไหลของเพศวิถีปรากฏสม่ําเสมอในนวนิยายทั้ง 3 เรื่อง และเป็นวรรณกรรมเกย์ที่ดูมีเจตนาจะชี้ให้
เห็นความลื่นไหลของเพศวิถีอย่างชัดเจน ตัวอย่างที่แสดงให้เห็นความลื่นไหลของเพศวิถีเช่น
(คุณผู้ชม...คุณผู้ชมอาจคิดว่าสองเป็นฝ่ายกระทํา และคเชนทร์เป็นฝ่ายถูกกระทํา เนื่อง
ด้วยกิริยาอาการของสองดูเป็นผู้ชายกว่าคเชนทร์มากมายหลายเท่า แต่ข้าพเจ้าอยากกระซิบบอก
คุณผู้ชมว่าคุณผู้ชมกําลังคิดผิด นี่เป็นบทเรียนที่ข้าพเจ้ามุ่งหมายจะบอกคุณผู้ชมว่า...ลีลา
ภายนอกกับลีลาบนเตียง บางคาบบางคราวก็แสดงบทบาทสวนทางกันโดยสิ้นเชิง และนี่เป็นครั้ง
แรกที่สองเป็นฝ่ายถูกกระทํา ทั้งที่ก่อนหน้านั้นเขาเป็นผู้ลงมือกระทํามาโดยตลอด) (ด้ายสีม่วง,
2551: 302)
โปรดสังเกตวิธีการของผู้เล่าเรื่องในการบอกเล่าความลื่นไหลที่ผู้เล่าเรื่อง “ทัก” คุณผู้ชมซึ่งในที่นี้
อาจหมายถึงผู้อ่านที่ติดอยู่กับมายาคติเรื่องเพศวิถีของเกย์ ให้ตระหนักถึงการมีอยู่ของความลื่นไหล นอกจาก
เรื่องประสบการณ์ทางเพศแล้ว ผู้เขียนยังแนะให้ผู้อ่านไม่ยึดติดกับลักษณะภายนอกของเกย์ด้วยว่าผู้มีลักษณะ
เป็นชายมากกว่าจะมีบทบาทเพศเป็นฝ่ายกระทําผู้ที่มีลักษณะเป็นหญิง “เด็กชายหน้าสวยหวานบางคน ทํา
บทบาทเป็น ‘สาวเสียบ’ หรือผู้ชายไว้หนวดและเครา ‘แพะ’ รูปร่างบึกบึน ล่ําสัน กล้ามใหญ่ แต่มีบทบาท
เป็น ‘ฝ่ายรับ’ ได้” (ห่วงจําแลง, 2551: 151) ความหมายทางการเมืองในความลื่นไหลของเพศวิถีนี้อยู่ที่การ
ดิ้นรนออกจากขั้วตรงข้ามที่ถอดมาจากมาตรฐานแบบรักต่างเพศแล้วเอามาครอบชนกลุ่มน้อยทางเพศอีก
ชั้นหนึ่ง ทั้งนี้ นอกจากการสลับบทบาทเพศที่ผู้เขียนนําเสนอแล้ว เพศสัมพันธ์ที่ดู “วิปริต” ก็ถูกนําเสนอใน
นวนิยายชุดนี้ด้วยเช่นกัน เพื่อแสดงให้เห็นความลื่นไหลของเพศวิถี
คุณนพปฎลของดิฉันอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ร่างของเขากําลังยืนยงโย่ยงหยกอยู่ใกล้
กับโต๊ะทํางาน กําลังกระทํากิจกรรมบางอย่างกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งซึ่งอยู่ในท่านอนทอดร่างแนบไป
กับพื้นโต๊ะ เด็กหนุ่มประมาณห้าหกคนเห็นจะได้...ทุกคนอายุอานามประมาณวัยรุ่นทั้งสิ้น หน้าตา
ดีแทบทุกคน...ที่สําคัญทุกคนในห้องนั้นอยู่ในสภาพกายเปล่า ไร้อาภรณ์ใดๆ ปกปิดร่างกาย
