Page 236 - ภาษาเพศในสังคมไทย : อำนาจ สิทธิและสุขภาวะทางเพศ

บทที่ 4 เพศวิถี: หื่น 221

“ไมอยากใกลอีคนเเรดอะ บางทีนะเวลาเเรด เราตอง
มองดวยวาเเรดเเลวสวยปาว รึวาหนาเหมือนเเย...เเหวะ เเต

9
เราวาผูหญิงไมจะหื่นไมไดมันเปนธรรมชาติที่ถูกสรางมาเอง”
ลูกกวาดสีชมพู11

ในสังคมยุคใหมที่เปดรับขอมูลขาวสารอยางไรพรมแดน รวมถึงวิชาการ
ทางดานการแพทยและสุขภาพ ที่เผยแพรแนวคิดเกี่ยวกับเรื่องเพศสัมพันธกับ
ความรัก และเรื่องความสุขทางเพศในแงมุมของสุขภาพมากขึ้น ทําใหผูหญิง
ชนชั้นกลางสวนใหญที่เคยปดกั้นตนเองในเรื่องเพศ เปดรับความคิดในเรื่องนี้

มากขึ้น และกลาแสดงออกถึงความตองการทางเพศมากขึ้น เนื่องจากมองวา
ผูหญิงเองก็มีสิทธิที่จะไดรับความสุขทางเพศสัมพันธจากคนรัก แฟน หรือสามี
ดวยเชนกัน จึงเปนธรรมดาที่ผูหญิงหลายคนกลาพูดวาตัวเองก็ “หื่น” โดย

หมายความถึง “การมีอารมณความรูสึกทางเพศอยางเปดเผย” แตถึงอยางนั้น
ก็เปนการพูดในเชิงทีเลนทีจริงมากกวาจะเปนคําพูดแบบจริงจัง จริงๆ แลวทั้งสอง
กรณีนี้ (เปรียบเทียบผูหญิงที่ “หื่น” กับผูหญิงที่ “แรด”) เปนคนละประเด็น

ไมควรจะนํามาเปรียบเทียบกัน เพราะกรณีหนึ่งเปนเรื่องของการแสดงออก
ซึ่งความตองการทางเพศ ในขณะที่อีกกรณีหนึ่งเปนเรื่องของวิถีทางเพศในการ
มีคูเพศสัมพันธแบบไมจํากัด (ตามการตีความคําวา “แรด” จากกระทูนี้)

อยางไรก็ดีตัวอยางนี้ก็ไดชี้ใหเห็นวา การที่ผูหญิงจะมีอารมณทางเพศ และ
แสดงความตองการทางเพศออกมาไมใชเรื่องแปลก และเปนสิ่งที่พอจะยอมรับได
มากกวาถาผูหญิงจะมีพฤติกรรมทางเพศแบบเปลี่ยนคูนอนไปเรื่อยๆ
กลาวไดวาแมโดยทั่วไปคําวา “หื่น” จะเปนคําที่มีความหมายในทางที่

ไมดีนัก แตดวยการดํารงอยูของคําๆ นี้ ก็สะทอนใหเห็นแงมุมที่เกี่ยวกับเรื่อง
เพศภาวะ เพศวิถีที่สําคัญหลายประการ ทั้งเรื่องของความมีอํานาจในการ
กําหนดและควบคุมการใชภาษาของสื่อ ซึ่งตอกย้ําความเขาใจผิดของคนใน

สังคมในเรื่องบุคลิกภาพ สถานภาพ และเพศภาวะของผูขมขืน รวมทั้งเรื่อง

9 ลูกกวาดสีชมพู11 ตอบเมื่อ 12 กรกฎาคม 2549.

สุไลพร ชลวิไล