Page 219 - ภาษาเพศในสังคมไทย : อำนาจ สิทธิและสุขภาวะทางเพศ

202 ภาษาเพศในสังคมไทย: อํานาจ สิทธิ และสุขภาวะทางเพศ

โป ก. สงเสริมสิ่งที่บกพรอง เชน ยาโป, ทําสิ่งที่ยัง
บกพรองอยูใหสมบูรณ เชน เอาสีโปตรงที่เปนชองเปนรู
กอนทาสีเอาปูนโปรอยที่ชํารุด. (ปาก) ว. เปลือยหรือคอนขาง

เปลือย เชน รูปโป, มีเจตนาเปดเผยอวัยวะบางสวนที่ควร
ปกปด เชน แตงตัวโป.

ในแงของความหมายที่เกี่ยวของกับเรื่องเพศ ไมเปนที่ชัดเจนวา คําวา
“โป” ถูกนํามาใชในเชิงความหมายของการเปนสื่อกระตุนเราอารมณทางเพศ
ตั้งแตเมื่อไร อยางไรก็ตามคําๆ นี้ไดถูกนํามาใชรวมกับสื่อตางๆ ตั้งแตสื่อสิ่งพิมพ
อยางหนังสือ นิตยสาร อัลบั้มภาพ การตูน มาจนถึงสื่ออิเลคทรอนิคส เชน

เว็บไซต วิซีดี ดีวีดี คลิปวิดีโอ เปนตน นอกจากนี้ยังเปนคําที่ใชกันอยาง
แพรหลายในชีวิตประจําวัน เมื่อกลาวถึงการแตงตัว รวมถึงการพูดคุยที่มีนัย
เกี่ยวกับการปกปด หรือเปดเผยเรื่องเพศ และการเปลือยที่กระตุนใหเกิด

อารมณเพศที่จะนําไปสูการมีเพศสัมพันธ
โดยสวนใหญแลวการใชคําวา “โป” ในความหมายเกี่ยวของกับเรื่องเพศ
มักมีนัยคอนไปในทางลบ เปนการตําหนิ หรือบงชี้ถึงความไมเหมาะไมควร

เพราะคานิยมในสังคมไทยถือวา เรื่องเพศเปนเรื่องสวนตัว และการมี
เพศสัมพันธควรเปนไปเพื่อการสืบพันธุ หรือเพื่อความรักในกรอบการแตงงาน
แบบผัวเดียวเมียเดียวเทานั้น การเปดเผยอวัยวะที่ควรปกปด การพูดคุย

เรื่องเพศในที่สาธารณะ การแสดงออกซึ่งอารมณความตองการทางเพศ
ในแงของความสุขความพึงพอใจนั้นถือเปนเรื่องไมเหมาะสม สื่อที่นําเสนอภาพ
กึ่งเปลือยหรือภาพเปลือย จึงถูกประทับตราวาเปน “สื่อยั่วยุทางเพศ”
และเปนตนเหตุของอาชญากรรมทางเพศทั้งหลาย ทําใหสื่อโปถูกผลักใหกลาย

เปนสื่อผิดกฎหมาย ไมสามารถเผยแพร หรือวางจําหนายไดอยางเปดเผย
จนผูขายตองแอบขายแบบหลบๆ ซอนๆ ดวยการกระซิบถามลูกคาวา “พี่...พี่…
โปมั้ยพี่?”

สุไลพร ชลวิไล