Page 165 - รายงานสรุปผลการดำเนินโครงการฝึกอบรมหลักสูตรการคุ้มครองการละเมิดสิทธิชุมชน สิทธิในที่ดิน ทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม สำหรับเจ้าหน้าที่สำนักงาน กสม. ระหว่างวันที่ 19-23 สิงหาคม 2566 ณ โรงแรมกรุงศรีริเวอร์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
P. 165

แนวคําพิพากษาศาลไทย




                      ฎีกาที  ๖๔๖๐-๖๔๗๐/๒๕๕๑ วัดพนัญเชิงเป็นอารามหลวง รับ
                       พระราชทานวิสุงคามสีมาเมื อ พ.ศ. ๒๔๒๓ (รัชกาลที  ๕) ฟ้อง
                       ขับไล่ผู้อยู่อาศัยในที วัดเป็นจําเลย โดยจําเลยต่อสู ้ ว่าที ดินเดิม
                       เป็นของวัดรอ วัดมณฑป และวัดโคก และพวกตนอยู่ในที ดิน
                       ดังกล่าวกว่า ๕๐ ปีแล ้ว ในขณะที วัดเพิ งจะออกโฉนดเมื อ พ.ศ.
                       ๒๕๐๑ โดยรุกลํ าทับที ของตน จึงมีประเด็นพิจารณาว่าวัดเป็น
                       เจ ้าของที ดินและมีอํานาจฟ้องขับไล่หรือไม่

                      คดีนี ศาลพิพากษาว่า วัดตั งขึ นตั งแต่ประมาณ พ.ศ. ๑๕๘๗
                       ก่อนสมัยกรุงศรีอยุธยา ตามหลักฐานสูจิบัตรงานสมโภชหลวง
                       พ่อโต ส่วนที จําเลยอ ้างว่าเป็นที ดินของวัดอื นนั น น่าเชื อว่าได ้
                       รวมเข ้ากับวัดพนัญเชิงมาแต่โบราณก่อน พ.ร.บ.ลักษณะ
                       ปกครองคณะสงฆ์ ร.ศ. ๑๒๑ (พ.ศ.๒๔๔๕) จึงตรวจไม่พบ
                       หลักฐาน เชื อได ้ว่าวัดพนัญเชิงเป็นเจ ้าของกรรมสิทธิ ที ดินจริง
                       จึงมีอํานาจฟ้องขับไล่จําเลย

                      (ต่อมามีฎีกาที  ๙๕๓/๒๕๖๑ วัดขับไล่มูลนิธิ และเรียกให ้ขุดศพ
                       ที ฝังไว ้ในสุสานออกไป ศาลพิพากษาให ้ขับไล่มูลนิธิได ้ แต่มี
                       ความผูกพันที จะต ้องให ้ศพตั งอยู่ในสุสานต่อไป)



                                                                                                     27









                  แนวคําพิพากษาศาลไทย




                      ฎีกาที  ๕๘๑๘/๒๕๔๙ (คดีหาดมาหยา อ่าวนาง) ซึ งสะท ้อนให ้เห็นปัญหา
                       การยอมรับความมีอยู่ของชุมชน ดังที ศาลวินิจฉัยว่า โจทก์ซึ งอ ้างตนว่าเป็น
                       บุคคลในชุมชนท ้องถิ นดั งเดิมนั น คําว่า “ชุมชนท ้องถิ นดั งเดิม” ยังไม่มีคํา
                       นิยามความหมายหรือขอบเขตที แน่นอน ทั งบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญมาตรานี
                       ก็มีเงื อนไขที ต ้องมีกฎหมายบัญญัติออกมาตามมาตรานี  เมื อขณะฟ้องคดีนี ยัง
                       ไม่มีกฎหมายออกมาใช ้ บังคับ ยังไม่อาจถือได ้ว่ามีการโต ้แย ้งเกี ยวกับสิทธิ
                       หน้าที ของโจทก์ โจทก์จึงไม่มีอํานาจฟ้อง อย่างไรก็ดีในคดีนี  ศาลได ้ยอมรับ
                       ว่าองค์การบริหารส่วนตําบลในฐานะองค์กรปกครองส่วนท ้องถิ นเป็นบุคคลผู้
                       ถูกโต ้แย ้งสิทธิในคดีนี  และมีอํานาจฟ้องได ้
                      ฎีกาที  ๑๕๒๑๙/๒๕๕๘ (ไม่ปรากฏในฐานข ้อมูลศาลยุติธรรม) เป็นคดีที ชาว
                       กะเหรี ยงหมู่บ ้านคลิตี ล่าง ฟ้องให ้ผู้ประกอบการรับผิดฐานละเมิดตาม พ.ร.บ.
                       ส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ งแวดล ้อมแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๓๕ ซึ งส่งผลให ้
                       ชาวบ ้านกะเหรี ยงหมู่บ ้านคลิตี ล่างได ้รับสารตะกั วและสารพิษเข ้าสู่ร่างกาย
                       ศาลฎีกาได ้วางหลักไว ้ว่าคณะชาวบ ้านหมู่บ ้านคลิตี ล่างเป็นชุมชนท ้องถิ น
                       ดั งเดิม มีสิทธิที จะอนุรักษ์และมีส่วนร่วมในการจัดการ การบํารุงรักษาและใช ้
                       ประโยชน์จากลําห ้วยคลิตี ล่างอย่างสมดุลและยั งยืน ทั งนี ตามรัฐธรรมนูญ
                       พ.ศ. ๒๕๔๐ มาตรา ๔๖, ๕๖, ๖๙ ประกอบกับรัฐธรรมนูญ พ.ศ. ๒๕๕๐ และ
                       รัฐธรรมนูญ (ชั วคราว) พ.ศ. ๒๕๕๗ มาตรา ๔ ที ได ้รับรองสิทธิชุมชนต่อเนื อง
                       มา และศาลรัฐธรรมนูญในคําวินิจฉัยที  ๓/๒๕๕๒ รับรองให ้มีสภาพบังคับ
                       ทันทีไม่ต ้องมีกฎหมายอนุวัติการจึงย่อมบังคับใช ้ ได ้ จึงมีอํานาจฟ้องในฐานะ
                       ชุมชนท ้องถิ นดั งเดิม


                                                                                                     28
   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170