Page 16 - ข้อเสนอแนะการเข้าถึงความยุติธรรมของผู้หญิงมุสลิมในจังหวัดชายแดนภาคใต้
P. 16
๒) ดาวัน : กรณีถูกบังคับแต่งงานโดยกฎชุมชน
“ฉันชื่อดาวัน อายุ ๒๙ ปี มีผู้ชายคนหนึ่งในหมู่บ้านเดียวกัน มาขอฉันกับแม่ตั้งแต่เมื่อห้าปีก่อน แต่ฉันให้แม่ปฏิเสธไป
เพราะฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขา ผู้ชายคนนี้ ไม่ละความพยายาม อีกสามปีต่อมา เขาพาผู้ใหญ่มาขอฉันกับแม่อีกครั้ง ฉันก็ยัง
ยืนยันปฏิเสธไปเหมือนเดิม... พ่อแม่ของชายคนนั้นอับอายหาว่าฉันเป็นต้นเหตุท�าให้ลูกของเขาไม่ยอมแต่งกับหญิงอื่นที่เขา
หามาให้แต่งแทนฉัน ท�าให้ต้องจ่ายค่าเสียหายให้แก่หญิงนั้น พ่อแม่ฝ่ายชายและผู้มีอิทธิพลจึงวางแผนกับก�านัน ผู้ใหญ่บ้าน
ให้ลูกชายเธอเอาของมาฝากไว้ที่บ้านฉัน พอตกเย็นก็ให้ลูกชายของตนมาหาฉันในตอนค�่า แล้วให้ก�านันผู้ใหญ่บ้านแสดงตัว
บีบบังคับให้ฉันแต่งงานกับลูกชายตน โดยให้คนไปตามโต๊ะอิหม่ามตอนตีสอง และปู่ของฉันอายุ ๘๐ ปี ซึ่งตาบอดมาจากอีก
หมู่บ้านหนึ่งในฐานะเป็นผู้ใหญ่ของฝ่ายหญิง...
เขาสร้างสถานการณ์ให้เห็นว่าฉันกับผู้ชายคนนั้นประพฤติไม่เหมาะสมและจะต้องแต่งงานกัน... ฉันเล่าความจริงให้
อิหม่ามฟัง เขานิ่งเฉย ไม่กล่าวอะไร ฉันต้องยอมเซ็นเอกสารการแต่งงานโดยเขาไม่มีสินสอดสักบาทในตอนตีสาม ซึ่งเป็นวันใหม่
แต่เขาเขียนในเอกสารว่าการแต่งงานเกิดขึ้นตอนแปดโมงเช้า...
หลังจากวันนั้นฉันรู้สึกแย่มากๆ วันรุ่งขึ้นฉันรู้สึกเศร้าใจกับชะตาชีวิตและตัดสินใจจบชีวิตตนเองด้วยการแขวนคอตาย
โดยเขียนค�าสาปแช่งลงในกระดาษเสียบไว้ในคัมภีร์อัลกุรอ่าน เอาผ้าคลุมหัวมัดร้อยส�าหรับผูกแขวนคอ ด้วยหวังว่าทางราชการ
จะต้องมาท�าการสอบสวนเรื่องที่เกิดขึ้น แต่น้องชายที่อยู่ในเมืองกลับมาพอดี แม่เข้ามากอด ร้องไห้ และขอร้องไม่ให้ท�าแบบนี้
ฉันบอกแม่ว่าฉันไม่อาจอยู่ในสภาพนี้ได้ ฉันอายคน ฉันอายเพื่อน ฉันท�าให้พี่น้องต้องอับอาย แม่จึงบอกให้ฉันหนีไปอยู่นอก
ชุมชน...
ฉันต้องการให้ผู้น�าชุมชนยกเลิกกฎบ้าบอนี้ กฎที่เจอผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยกันแล้วต้องแต่งงานกัน โดยไม่ได้ท�าการ
สอบถามความจริงและความสมัครใจ เอากฎมาบังคับตามความรู้สึกของตัวเอง …จากที่ฉันไปหาคณะกรรมการอิสลามจังหวัด
ที่นั่นไม่มีผู้หญิง ฉันอยากได้เจ้าหน้าที่ผู้หญิง พอเราเข้าห้องปั๊บ ต้องไปนั่งฟังเรื่องราวของคนอื่น และพอถึงเรื่องของเราก็มี
หลายคนมานั่งต่อแถวฟังเรื่องของเรา มันสมควรแล้วหรือ ฉันก็อายเป็น ไม่อยากให้ใครมารับรู้ เมื่อผ่านการแต่งงานและมีการ
หย่าร้าง สังคมจะตีตราเราว่าเป็นแม่หม้าย ทั้งๆ ที่เราแต่งงานแต่เพียงในนาม ยิ่งสังคมมุสลิมยิ่งตีตรา ถึงเราเป็นหม้ายแม้เพียง
ในนามก็จะมีหลายคนเข้ามาตีราคาเรา ชวนเราไปเป็นเมียน้อยก็มี บ้างครั้งรู้สึกว่า เราถูกลดคุณค่า ถูกดูถูก กลายเป็นผู้หญิง
ไม่มีศักดิ์ศรีแล้ว”
๓) โซเฟีย : กรณีถูกบังคับแต่งงานโดยกฎหมู่บ้าน
โซเฟีย อายุ ๑๕ ปี พ่อของเธอเสียชีวิตจากเหตุการณ์ความไม่สงบ เธอถูกชายในหมู่บ้านซึ่งมีลูกเมียแล้ว และเป็น
ผู้ติดยาเสพติดออกอุบายมาหาแม่ของโซเฟียในยามวิกาล แล้วน�ากลุ่มผู้น�าชุมชนและผู้น�าศาสนามาที่บ้านโซเฟีย ต�าหนิว่าเธอ
ประพฤติผิดหลักศาสนาร้ายแรงเข้าข่ายผิดประเวณีและท�าผิดกฎหมู่บ้านโดยอยู่กับผู้ชายสองต่อสองจึงต้องให้มีการแต่งงาน
กันในทันที อีกทั้งแม่ของโซเฟียจะต้องเสียค่าปรับอีกเป็นเงินสามพันบาท แต่แม่ของโซเฟียบอกว่าขอไปตามลุงของโซเฟียมา
ท�าการแต่งงานให้ พวกผู้น�าจึงยอมกลับไป
เช้ามืดวันรุ่งขึ้นแม่ของโซเฟียได้ให้เธอออกไปอยู่กับญาติที่จังหวัดอื่นเพื่อหลีกเลี่ยงการแต่งงานกับชายผู้นั้นและเพื่อ
ที่เธอจะได้เรียนหนังสือต่อ
ครอบครัวของเธอถูกผู้น�าในหมู่บ้านคุกคามตลอดและชักชวนไม่ให้ชาวบ้านคบหากับครอบครัวของเธอเนื่องจาก
ครอบครัวของเธอได้ท�าบาปร้ายแรง ปัจจุบันโซเฟียยังไม่สามารถกลับบ้านได้
ข้อเสนอแนะ การเข้าถึงความยุติธรรมของผู้หญิงมุสลิมในจังหวัดชายแดนภาคใต้ 5
