Page 85 - รายงานการศึกษาวิจัย มาตรฐานสากลในการดำเนินธุรกิจเพื่อการเคารพสิทธิมนุษยชน
P. 85

สถานการณ์ผลกระทบด้านสิทธิมนุษยชนจากการดำาเนินงานของบริษัทฯ

                            เหมืองแร่ทองคำาชาตรีอยู่ระหว่างจังหวัดพิจิตรและจังหวัดเพชรบูรณ์  เดิมเป็นพื้นที่ด้าน

                       เกษตรกรรม เมื่อปี พ.ศ. 2536 บริษัทฯ ได้รับอนุญาตอาชญาบัตรพิเศษเพื่อการสำารวจแร่ทองคำา
                       ในบริเวณพื้นที่รอยต่อระหว่างจังหวัดพิจิตร เพชรบูรณ์ และพิษณุโลก จากกรมอุตสาหกรรมพื้นฐาน

                       และการเหมืองแร่จำานวน 14  แปลง พื้นที่รวมประมาณ 110,000 ไร่
                                                               12
                            ในปี พ.ศ. 2544 บริษัทฯ เริ่มเปิดเหมือง   ก่อให้เกิดเสียงดังและฝุ่นละอองที่เกิดจากการ
                                                                  ้
                       ระเบิดเหมือง รวมทั้งมลพิษปนเปื้อนลงในแหล่งนำาสาธารณะจนไม่สามารถใช้อุปโภค บริโภคได้
                       ทำาให้เกิดปัญหาด้านสุขภาพอย่างเห็นได้ชัด ทั้งโรคระบบทางเดินหายใจ และโรคผิวหนัง รวมทั้ง

                       เกิดความขัดแย้งระหว่างชาวบ้านในชุมชน  แบ่งเป็นฝ่ายสนับสนุน-คัดค้านโครงการเหมืองแร่ทองคำา
                       รวมถึงมีการอพยพออกนอกพื้นที่ของวัดและโรงเรียน (มูลนิธิบูรณะนิเวศ, ม.ป.ป.)

                            ในปี พ.ศ. 2548  มีประชาชน จำานวน 48 คน ได้ร้องเรียนต่อคณะกรรมการสิทธิมนุษยชน
                       แห่งชาติว่า การดำาเนินงานบริษัทฯ ซึ่งยื่นคำาขอประทานบัตรเหมืองแร่ทองคำาและเงินเพิ่มเติมบริเวณเขาหม้อ

                       หมู่ที่ 6 บ้านคลองดาลัด ตำาบลวังโพรง อำาเภอเนินมะปราง จังหวัดพิษณุโลก อาจส่งผลกระทบต่อ
                                                                                 ้
                       วิถีชีวิตของชุมชน ผลการตรวจสอบของคณะอนุกรรมการสิทธิในทรัพยากรนำาและแร่ได้ให้ผู้ถูกร้อง ซึ่งได้แก่
                       กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ สำานักนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
                       กรมทรัพยากรธรณี กรมสรรพากร สำานักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน จังหวัดพิจิตร และบริษัทฯ

                       ชี้แจงข้อเท็จจริงเป็นลายลักษณ์อักษรและด้วยวาจา
                              ก่อนหน้านี้ในปี พ.ศ. 2547  บริษัทฯ ได้กว้านซื้อที่ดินจากประชาชนในบริเวณดังกล่าวเพิ่มเติม

                       ทำาให้ต้องมีการอพยพจนเกือบกลายเป็นชุมชนร้าง  ต่อมา พ.ศ. 2548 บริษัทฯ ได้ยื่นคำาขอประทานบัตร
                       เพื่อการทำาเหมืองแร่ทองคำา ที่ 4/2546 เพิ่มเติม ประชาชนจึงยื่นคำาร้องคัดค้านการขอประทานบัตร

                              บริษัทฯ ได้ชี้แจงว่า ได้ยื่นคำาขอประทานบัตรแปลงนี้ไว้ตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2546  แต่เนื่องจากต้อง
                       ใช้เวลาในการเจรจาซื้อกรรมสิทธิ์ที่ดิน จึงเพิ่งได้ทำาการรังวัดเมื่อธันวาคม 2547  บริษัทฯ ยังได้ชี้แจงว่า
                                                                                                     ่
                       การทำาเหมืองแร่ทองคำาของบริษัทฯ ได้พยายามลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมให้อยู่ในระดับตำาสุด
                       จึงไม่มีความจำาเป็นต้องย้ายประชาชนออกจากถิ่นฐานเดิมเกินความจำาเป็น  เหมืองแร่ทองคำาและ
        84             ชุมชนสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติสุข ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน ดังตัวอย่างของเหมืองแร่ทองคำา Martha

                       ในเมือง Waihi ประเทศนิวซีแลนด์  แต่ที่บริษัทฯ ต้องดำาเนินการโยกย้ายประชาชนในหมู่บ้านเขาหม้อ

                       ออกจากพื้นที่เดิมนั้น  ก็เป็นการดำาเนินการตามความต้องการของชาวบ้าน ซึ่งได้ต่อรองให้บริษัทฯ
                       ดำาเนินการ ไม่เช่นนั้นจะไม่ให้ความเห็นชอบในโครงการเหมืองแร่ทองคำาของบริษัทฯ








                       12
                         มูลนิธิบูรณะนิเวศ. (ม.ป.ป.). เหมืองทองเปื้อนมลพิษ จ.พิจิตร. เข้าถึงได้จาก มูลนิธิบูรณะนิเวศ: http://thaiecoalert.
                         org/th/pollution/40







                                           รายงานการศึกษาวิจัยมาตรฐานสากลในการดำาเนินธุรกิจเพื่อการคารพสิทธิมนุษยชน



        59-09-116 001-128 vijai lem4 i_coated.indd   84                                                            9/24/16   1:50 PM
   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90