Page 192 - ตราสารระหว่างประเทศด้านสิทธิมนุษยชนที่ไทยเป็นภาคี : จากเว็บไซต์กระทรวงการต่างประเทศ
P. 192
๒
ภาค ๑
ขอที่๑
๑. เพื่อความมุงประสงคของอนุสัญญานี้ คําวา “การทรมาน” หมายถึง การกระทําใดก็ตามโดย
เจตนาที่ทําใหเกิดความเจ็บปวดหรือความทุกขทรมานอยางสาหัส ไมวาทางกายหรือทางจิตใจ
ตอบุคคลใดบุคคลหนึ่งเพื่อความมุงประสงคที่จะใหไดมาซึ่งขอสนเทศหรือคําสารภาพจากบุคคล
นั้นหรือจากบุคคลที่สาม การลงโทษบุคคลนั้น สําหรับการกระทํา ซึ่งบุคคลนั้นหรือบุคคลที่สาม
กระทําหรือถูกสงสัยวาไดกระทํา หรือเปนการขมขูใหกลัวหรือเปนการบังคับขูเข็ญบุคคลนั้นหรือ
บุคคลที่สามหรือเพราะเหตุผลใดใด บนพื้นฐานของการเลือกประติบัติ ไมวาจะเปนในรูปใด เมื่อ
ความเจ็บปวดหรือความทุกขทรมานนั้นกระทําโดย หรือดวยการยุยง หรือโดยความยินยอม หรือ
รูเห็นเปนใจของเจาพนักงานของรัฐ หรือของบุคคลอื่นซึ่งปฏิบัติหนาที่ในตําแหนงทางการ ทั้งนี้ไม
รวมถึงความเจ็บปวดหรือความทุกขทรมานที่เกิดจาก หรืออันเปนผลปกติจาก หรืออันสืบ
เนื่องมาจากการลงโทษทั้งปวงที่ชอบดวยกฎหมาย
๒. ขอนี้ไมมีผลกระทบตอตราสารระหวางประเทศหรือกฎหมายภายในใดที่มี หรืออาจจะมี
บทบัญญัติที่ใชบังคับไดในขอบเขตที่กวางกวา
ขอ ๒
๑. ใหรัฐภาคีแตละรัฐดําเนินมาตรการตาง ๆ ทางนิติบัญญัติ ทางบริหาร ทางตุลาการหรือมาตรการ
อื่น ๆ ที่มีประสิทธิผลเพื่อปองกันมิใหเกิดการกระทําการทรมานในอาณาเขตใดซึ่งอยูภายใตเขต
อํานาจรัฐของตน
๒. ไมมีพฤติการณพิเศษใด ไมวาจะเปนภาวะสงคราม หรือสภาพคุกคามที่จะเกิดสงคราม การขาด
เสถียรภาพทางการเมืองภายในประเทศ หรือสภาวะฉุกเฉินสาธารณะอื่นใดที่ยกขึ้นมาเปนขออาง
ที่มีเหตุผลสําหรับการทรมานได
๓. คําสั่งจากผูบังคับบัญชาหรือจากทางการ ไมสามารถยกขึ้นเปนขออางที่มีเหตุผลสําหรับการ
ทรมานได
ขอ ๓
๑. รัฐภาคีตองไมขับไล สงกลับ (ผลักดันกลับออกไป) หรือสงบุคคลเปนผูรายขามแดนไปยังอีกรัฐ
หนึ่ง เมื่อมีเหตุอันควรเชื่อไดวาบุคคลนั้นจะตกอยูภายใตอันตรายที่จะถูกทรมาน

