Page 37 - รายงานการปฏิบัติตามอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิของคนพิการ
P. 37
33
ปัญหาสถานที่ที่คนพิการไม่สามารถเข้า-ออกได้สะดวก ปัญหาการจัดสิ่งอ านวย
ความสะดวกให้คนพิการ ปัญหาการเดินทางที่ไม่สามารถใช้ระบบขนส่งมวลชนได้
เนื่องจากยานพาหนะไม่รองรับการใช้งานส าหรับคนพิการ ต้องใช้แท็กซี่ซึ่งมี
ค่าใช้จ่ายในการเดินทางสูง ค่าจ้างที่ได้ไม่เพียงพอกับค่าเดินทาง ดังนั้น แม้ว่า
ภาคเอกชนจะมีต าแหน่งงานส าหรับคนพิการมากถึง 2,000 – 3,000 ต าแหน่ง
แต่สามารถจ้างคนพิการได้เพียง 30 - 40 คนเท่านั้นเพราะปัญหาเรื่องการ
เดินทาง
62. ข้อเสนอแนะ ภาครัฐควรก าหนดแนวทางหรือแผนงานที่ชัดเจนในการเตรียม
คนพิการให้มีความพร้อมในการท างาน เช่น การออกแบบหลักสูตรการฝึกงานที่
เหมาะสมกับคนพิการ โดยให้คนพิการ/ผู้ปกครองเด็กพิการมีส่วนร่วม โดย
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ควรประสานงานกับ
หน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการด าเนินการ ทั้งกระทรวงแรงงานและส านักงาน
ส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย (ส านักงาน กศน.)
กระทรวงศึกษาธิการ โดยรัฐควรจัดงบประมาณสนับสนุนให้อย่างเหมาะสม
63. ข้อเสนอแนะ ควรมีการสนับสนุนให้คนพิการสามารถท างานที่บ้านได้โดย
อาจใช้เทคโนโลยีเข้ามาช่วย เช่น งานบันทึกข้อมูล หรือการท างาน Call center
กองทุนส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ ควรใช้งบประมาณเพื่อ
ศึกษาวิจัยว่า จะด าเนินการอย่างไรเพื่อให้คนพิการสามารถท างานจากที่บ้านได้
เพื่อให้คนพิการมีงานท ามากขึ้น นอกจากนี้ กรมส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิต
คนพิการ ควรท าหน้าที่ประสานงานในระดับนโยบายหรือประสานงานกับ
ภาคส่วนต่างๆ มากกว่าเป็นผู้ปฏิบัติ เช่น กรมส่งเสริมฯ ควรประสานงานกับ
ภาคธุรกิจเจ้าของกิจการในการขอให้ผู้ประกอบการจัดที่พักอาศัยให้แก่คนพิการ
เพื่อแก้ไขปัญหาการเดินทางไปท างานของคนพิการ เป็นต้น
