Page 149 - รายงานการประเมินสถานการณ์สิทธิมนุษยชนในประเทศไทยและรายงานผลการปฏิบัติงานประจำปี 2557
P. 149
148 รายงานการประเมินสถานการณ์สิทธิมนุษยชนในประเทศไทย และรายงานผลการปฏิบัติงานประจำาปี ๒๕๕๗
การเข้าถึงสิทธิและสวัสดิการขั้นพื้นฐาน ในการดำารงชีวิตตามมาตรฐานที่เหมาะสม
กสม. พบว่า แม้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๕๐ มาตรา ๕๑
จะให้สิทธิแต่ในทางปฏิบัติยังมีปัญหาเกี่ยวกับการเข้าถึงสิทธิในการรับบริการสาธารณสุขของกลุ่มบุคคลที่ไม่มี
สถานะทางทะเบียน กรณีที่มีการจำากัดสถานพยาบาลในการรับบริการของบุคคลไม่มีสถานะทางทะเบียน
(บุคคลหมายเลข ๐) ตาม “กองทุนให้สิทธิ (คืนสิทธิ) ขั้นพื้นฐานด้านสาธารณสุขกับบุคคลที่มีปัญหา
ด้านสถานะและสิทธิ ตามมติคณะรัฐมนตรี ๒๓ มีนาคม ๒๕๕๓” ซึ่งกำาหนดสถานพยาบาลที่บุคคล
ประเภทนี้จะเข้ารักษาพยาบาลได้ โดยต้องเป็นสถานพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุขตามภูมิลำาเนา
ในทะเบียนราษฎรที่บุคคลนั้นอาศัยอยู่เท่านั้น ไม่สามารถเข้ารับการรักษาพยาบาลในพื้นที่อื่นได้
๓) การประเมินสถานการณ์
จากการดำาเนินการของ กสม. ในปี ๒๕๕๗ ได้มีการตรวจสอบข้อเท็จจริงในพื้นที่ การรับฟัง
ข้อมูลทั้งจากหน่วยงานที่ถูกร้องเรียน และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งการจัดเวทีเสวนาวิชาการเพื่อ
สร้างความรู้ความเข้าใจให้กับเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติ อีกทั้งได้มีข้อเสนอแนะต่อนายกรัฐมนตรีและเลขาธิการ
สภาความมั่นคงแห่งชาติ เพื่อแก้ไขปัญหาสถานะและสิทธิของกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีสถานะไม่ชัดเจน
ภายใต้ยุทธศาสตร์การจัดการปัญหาสถานะและสิทธิของบุคคลฯ กสม. พบว่า แม้รัฐบาลจะมีการ
ดำาเนินการที่ก้าวหน้าในหลายประการ รวมถึงการกำาหนดแผนแม่บทการพัฒนากลุ่มชาติพันธุ์ใน
ประเทศไทย พ.ศ. ๒๕๕๘ - ๒๕๖๐ ของกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ซึ่งถือเป็น
พัฒนาการที่สำาคัญ อย่างไรก็ดี กสม. ยังมีความกังวลต่อนโยบายบางประการที่ไม่สอดคล้องหลักการ
สิทธิมนุษยชน เช่น คำาสั่ง คสช. ที่ ๖๔/๒๕๕๗ และที่ ๖๖/๒๕๕๗ ตลอดจนแผนแม่บทแก้ไขปัญหา
การทำาลายทรัพยากรป่าไม้การบุกรุกที่ดินของรัฐ และการบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน
และปัญหาในทางปฏิบัติที่ไม่เป็นไปตามนโยบายและกฎหมาย มีความล่าช้า หรือไม่นำาไปปฏิบัติ นอกจากนี้
รัฐยังต้องเสริมสร้างความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับวิถีวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ ตลอดจนการยอมรับ
ความหลากหลายทางวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ในสังคมไทย
ในการรับรองสถานะบุคคลของบุคคลที่ไม่มีสถานะทางทะเบียน
กสม. มีความเห็น ดังนี้
F ปัญหาบุคคลที่มีสถานะไม่ชัดเจนภายใต้ยุทธศาสตร์การจัดการปัญหาสถานะและสิทธิ
ของบุคคลฯ ซึ่งมีจำานวนนับแสนคนยังไม่ได้รับการแก้ไขอย่างเต็มที่เพราะนโยบายและ
การปฏิบัติของภาครัฐยังไม่ครอบคลุมและไม่ชัดเจน รวมทั้ง ปัญหาของกลุ่มบุคคลที่ไม่มี
เอกสารแสดงตนใด ๆ ที่ส่งผลให้ไม่สามารถกำาหนดสถานะทางทะเบียนได้
F เนื่องจากมาตรการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ขาดความชัดเจน เพื่อให้สามารถปฏิบัติหน้าที่
