Page 237 - ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายและข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ : เล่ม 1 ระหว่างวันที่ 1 มีนาคม 2554 - 31 ธันวาคม 2557
P. 237

235
                                                   ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายหรือข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎ
                                                   ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ  เล่ม ๑  ระหว่าง ๑ มีนาคม ๒๕๕๔ – ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๗




                                ๑.๑.๒ มูลนิธิคุ้มครองสิทธิด้านเอดส์และองค์กรเครือข่ายได้ยื่นคำาร้องต่อคณะกรรมการ

                     สิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ขอให้ตรวจสอบและยุติการละเมิดสิทธิมนุษยชนกรณีนำาศพของผู้เสียชีวิต
                     ด้วยอาการติดเชื้อเอดส์มาจัดแสดง และเปิดให้ประชาชนทั่วไปเข้าชม โดยระบุรายละเอียดเกี่ยวกับ

                     ชื่อ นามสกุล ประวัติการประกอบอาชีพหรือการใช้ชีวิตที่เป็นสาเหตุของการติดเชื้อ HIV กรณีนี้
                     เห็นได้ว่า ข้อมูลประวัติของบุคคลรวมถึงผู้เสียชีวิตเป็นข้อมูลที่เกี่ยวกับสิทธิในความเป็นอยู่ส่วนตัว

                     เกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล และการจัดแสดงศพและประวัติของผู้เสียชีวิตด้วยอาการติดเชื้อเอดส์ใน
                     ลักษณะดังกล่าว แม้ผู้เสียชีวิตได้ทำาหนังสือแสดงความยินยอมไว้แล้ว ถือเป็นการกระทำาที่กระทบต่อ

                     ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ เนื่องจากเป็นการนำาร่างกายและประวัติส่วนบุคคลมาเผยแพร่ต่อสาธารณะ
                     ดังนั้น ในการแสดงประวัติส่วนบุคคลจึงต้องทำาด้วยความระมัดระวัง ไม่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อ

                     ชื่อเสียง เกียรติยศของผู้นั้น เช่น ปกปิดชื่อ สกุล ที่อยู่ อาชีพ เป็นต้น ๑๕๓
                                ๑.๑.๓ บิดาของบุตรที่เสียชีวิตได้ขอข้อมูลเวชระเบียนของบุตรจากโรงพยาบาลของรัฐ

                     ที่บุตรรับการรักษาพยาบาลก่อนเสียชีวิต รวมทั้งรายงานการรักษาพยาบาลของแพทย์และพยาบาล
                     เอกสารสรุปประวัติการรักษา ใบแจ้งสาเหตุการเสียชีวิต แต่ถูกโรงพยาบาลปฏิเสธโดยให้เหตุผลว่า

                     เป็นหลักฐานทางการแพทย์  ในประเด็นดังกล่าว ศาลปกครองกลางเคยมีคำาวินิจฉัยว่า เวชระเบียน
                     เป็นเอกสารที่บันทึกข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งเฉพาะตัวของผู้ป่วยเกี่ยวกับประวัติสุขภาพ จึงเป็นข้อมูลข่าวสาร

                     ราชการในลักษณะข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคลสำาหรับผู้ป่วย และคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของ
                     ราชการก็เคยมีคำาวินิจฉัย ที่ สค ๑๕๒/๒๕๕๒ ว่า ข้อมูลข่าวสารที่มีการร้องขอนั้นเป็นข้อมูลข่าวสาร

                     ส่วนบุคคลของบุตรชายผู้ร้องขอ เมื่อบุตรชายถึงแก่กรรมโดยมิได้ทำาพินัยกรรม ผู้ร้องขอซึ่งเป็นบิดา
                     จึงขอใช้สิทธิขอข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับเวชระเบียนและประวัติการรักษาพยาบาลได้  ดังนั้น การที่

                     โรงพยาบาลปฏิเสธไม่ให้ข้อมูลข่าวสารดังกล่าว จึงเป็นการขัดต่อสิทธิในการขอตรวจดูข้อมูล
                     ส่วนบุคคลของบุตรตามกฎหมายว่าด้วยข้อมูลข่าวสารของราชการ และละเมิดสิทธิในความเป็นอยู่

                     ส่วนตัวของบุตรที่เสียชีวิตและผู้มีสิทธิดำาเนินการแทน ๑๕๔
                                ๑.๑.๔ ผู้ประกอบธุรกิจขายตรงและตลาดแบบตรงมักใช้วิธีขายสินค้าหรือบริการ เช่น

                     โทรศัพท์ ส่งข้อความสั้นทางโทรศัพท์เคลื่อนที่ ส่งข้อความทางไปรษณีย์อิเล็กทรอนิกส์ ไปให้ผู้ได้รับ
                     การติดต่อโดยได้รับข้อมูลเกี่ยวกับเบอร์โทรศัพท์ ที่อยู่จากผู้ประกอบธุรกิจรายอื่น และเจ้าของข้อมูล

                     ส่วนบุคคลไม่ได้ยินยอม ทั้งนี้ เมื่อพิจารณาปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ข้อ ๑๒ ๑๕๕  และ
                     รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๕๐ มาตรา ๓๕ ข้อมูลเบอร์โทรศัพท์และที่อยู่ถือ






                     ๑๕๓  นนทวัชร์ นวตระกูลพิสุทธิ์, ผศ.ดร.,ในสำานักงาน กสม., เรื่องเดียวกัน., หน้า ๗๕ - ๗๗.
                     ๑๕๔ นนทวัชร์ นวตระกูลพิสุทธิ์, ผศ.ดร., ,ในสำานักงาน กสม.,  เรื่องเดียวกัน., หน้า ๗๘ - ๘๑.

                     ๑๕๕ บุคคลจะถูกแทรกสอดโดยพลการในความเป็นอยู่ส่วนตัว ในครอบครัว ในเคหสถาน หรือในการสื่อสาร หรือจะ
                         ถูกลบหลู่ในเกียรติยศและชื่อเสียงไม่ได้ฯ
   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242