Page 97 - คู่มือการทำความเข้าใจ เรื่อง สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง
P. 97
คู่มือ การทำาความเข้าใจ เรื่อง สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง 95
ก�รไม่มีเหตุผลในก�รปฏิบัติที่แตกต่�ง (No justification for difference in treatment)
สิทธิในความเสมอภาคต่อหน้ากฎหมาย และเสมอภาคในการปกป้องตามกฎหมายโดยไม่
เลือกปฏิบัติ ไม่เป็นการทำาให้เกิดการปฏิบัติที่แตกต่างหรือเลือกปฏิบัติ หากมีเกณฑ์ที่แตกต่างคือ
“สมเหตุสมผล” และ “ยุติธรรม” และมีเป้าหมายเพื่อความแตกต่างที่ชอบธรรมและเป็นไปตาม
๒๖
กฎหมายสิทธิมนุษยชน การปฏิบัติที่แตกต่างนั้นจะไม่เป็นการเลือกปฏิบัติ ดังนั้น ความแตกต่าง
ในการปฏิบัติสามารถอธิบายได้ ดังนี้
v วัตถุประสงค์หรือเป้าหมายในการปฏิบัติที่แตกต่างที่เป็นธรรม และ
v มีเหตุผลที่เชื่อมโยงระหว่างวัตถุประสงค์และการปฏิบัติที่แตกต่าง
v อีกทั้ง การปฏิบัติที่แตกต่างนั้นมีสัดส่วนและไม่กระทบกับกลุ่มอื่น อีกแง่หนึ่งคือ การ
ปฏิบัติที่แตกต่างนั้น หมายถึง การยอมรับที่จะไปให้ถึงเป้าหมาย ซึ่งจะไม่ทำาให้สิทธินั้น
ด้อยลงเท่าที่จะเป็นไปได้ ความหมายนี้ไม่กว้างหรือคลุมเครือจนเกินไป คำาถาม “มีทาง
เลือกอื่นในการบรรลุเป้าหมาย” หากมีข้อกำาหนดจะต้องคำานึงถึงการเลือกปฏิบัติด้วย
กรณีของ F.H. Zwaan-de Vries v. ประเทศเนเธอร์แลนด์
กรณีนี้เป็นจุดบ่งชี้ของคดีที่เกี่ยวข้องกับสิทธิในความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติที่ตัดสิน
โดยคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนประจำากติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทาง
การเมือง (HRC)
ข้อเท็จจริงของคดีนี้ คือ นาง F.H. Zwaan-de Vries เป็นประชาชนของประเทศเนเธอร์แลนด์
ถูกปฏิเสธการได้รับผลประโยชน์จากพระราชบัญญัติผลประโยชน์หลังจากการจ้างงาน ตามมาตรา ๑๓
กล่าวว่า ผลประโยชน์หลังการจ้างงานระบุว่า ผู้หญิงที่เป็นหลักในการหาเลี้ยงครอบครัวหรือแยก
ขาดจากสามีไม่สามารถเรียกร้องสิทธินี้ได้ ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงที่แต่งงานนั้นจะเป็นหลักในการหาเลี้ยง
ครอบครัว หรือไม่ได้หารายได้ทั้งหมดของครอบครัว และสัดส่วนของรายได้จากภรรยา ในมาตรา ๑๓
ให้กับผู้หญิงที่แต่งงานและไม่แต่งงานกับผู้ชาย
นาง Vries เรียกร้องว่า เธอถูกปฏิเสธจากการได้รับผลประโยชน์หลักจากการจ้างงาน
ด้วยเหตุผลทางเพศและสถานะแต่งงาน และนั่นเป็นสิ่งที่แสดงถึงการเลือกปฏิบัติและละเมิดสิทธิ
ในความเสมอภาค
รัฐบาลได้อธิบายเหตุผลของเงื่อนไขของ “ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วและไม่ได้เป็นหลักในการหา
รายได้ให้กับครอบครัว” ว่าสมัยที่ร่างกฎหมายฉบับนี้ งบประมาณสาธารณะไม่เพียงพอและมีความ
๒๖ Human Rights Committee, General Comment 18, Non-Discrimination
