Page 64 - รายงานโครงการศึกษา เรื่อง การจัดทำตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนเบื้องต้นตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน

52

- แนวคิดเรื่องความเพียงพอ สัมพันธ์กับแนวคิดเรื่องอาหารที่เพียงพอ หรือ

ความมั่นคงด้านอาหาร หมายความว่า ต้องมีอาหารแก่คนในรุ่นนี้และใน
153
อนาคต
- สาระหลักของสิทธิด้านอาหาร หมายรวมถึง การมีอาหารเพียงพอกับความ
ต้องการทั้งในด้านปริมาณและคุณภาพที่จะสนองความต้องการทาง

โภชนาการของปัจเจกชน ปราศจากสารที่เป็นอันตราย และเป็นที่ยอมรับ
ของวัฒนธรรมนั้นๆ การเข้าถึงอาหารในลักษณะที่ยั่งยืนและไม่แทรกแซง
154
สิทธิมนุษยชนอื่นๆ ที่พึงมีพึงได้
- ความต้องการทางโภชนาการ ต้องด าเนินมาตรการในการบ ารุง ปรับเปลี่ยน
หรือเพิ่มความหลากหลายด้านอาหารและการบริโภคอย่างเหมาะสม และ
155
รูปแบบในการเลี้ยงดู ซึ่งรวมทั้งการเลี้ยงดูบุตรด้วยนมมารดา
- การปลอดจากสารที่เป็นอันตราย ข้อก าหนดเกี่ยวกับความปลอดภัยในการ

บริโภคและมาตรการปูองกันต่างๆ ทั้งโดยภาครัฐและภาคเอกชน เพื่อ
ปูองกันสารปนเปื้อนในอาหารทั้งที่เกิดจากการปลอมปน และ/หรือ จาก
156
มลพิษทางสิ่งแวดล้อม หรือการจัดการที่ไม่เหมาะสม
157
- การยอมรับของผู้บริโภคหรือวัฒนธรรม
- การมีอย่างเพียงพอ หมายถึง ความเป็นไปได้ในการเลี้ยงดูตนเองโดยตรง
จากที่ดินท าการเกษตร หรือจากระบบการแจกจ่าย การแปรรูป และ
158
การตลาดที่มีระบบที่ดี
- ความสามารถในการเข้าถึง หมายถึง ความสามารถในการเข้าถึงทั้งทาง
เศรษฐกิจและทางกายภาพ ความสามารถในการเข้าถึงทางเศรษฐกิจ

หมายความว่า ค่าใช้จ่ายของบุคคลและครัวเรือนที่สัมพันธ์กับการจัดหา
อาหารเพื่อการบริโภคอย่างเพียงพอ ความสามารถในการเข้าถึงทาง
กายภาพ หมายความว่า ทุกคนจะต้องเข้าถึงอาหารได้ รวมทั้งผู้ที่สภาพ
ร่างกายอ่อนแอ เช่น ทารกและเด็ก คนชรา คนพิการ ผู้ปุวยในระยะสุดท้าย
159
และผู้ที่มีปัญหาสุขภาพเรื้อรัง ผู้ปุวยทางจิต
- พันธะในการเคารพต่อการเข้าถึงอาหารอย่างเพียงพอบังคับมิให้รัฐภาคีด าเนิน
มาตรการใดๆ ที่อาจเป็นอุปสรรคต่อการเข้าถึงดังกล่าว พันธะในการปกปูอง

ก าหนดให้รัฐด าเนินมาตรการที่เป็นหลักประกันว่ากิจการหรือปัจเจกชนไม่
กระท าการใดๆ ที่ท าให้ผู้อื่นไม่อาจเข้าถึงอาหารอย่างเพียงพอได้ พันธะในการ
ตอบสนอง (อ านวยความสะดวก) หมายความว่า รัฐจะต้องมีส่วนด าเนินการใน

153 ibid. para. 7
154 ibid. para. 8
155 ibid. para. 9
156
ibid. para. 10
157
ibid. para. 11
158
ibid. para. 12
159 ibid. para. 12