Page 16 - รายงานโครงการศึกษา เรื่อง การจัดทำตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนเบื้องต้นตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน
P. 16

4


               มนุษยชนตามวาระ (Universal  Periodic  Review:  UPR) ซึ่งในการพิจารณารายงานของคณะมนตรีสิทธิ

               มนุษยชนนั้นจะแตกต่างจากการพิจารณารายงานที่จัดท าโดยคณะกรรมการประจ าสนธิสัญญา โดยคณะ
               มนตรีสิทธิมนุษยชนจะถือพันธกรณีระหว่างประเทศตามกฎบัตรสหประชาชาติ และปฏิญญาสากลว่าด้วย

               สิทธิมนุษยชน ประกอบกับสนธิสัญญาเฉพาะที่ประเทศนั้นๆ ผูกพันกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ และ

                                       6
               กฎหมายและนโยบายของรัฐ

                              ในการพิจารณารายงานตามกระบวนการ UPR  นั้น คณะมนตรีสิทธิมนุษยชนจะพิจารณา
               รายงานจากรัฐบาลเป็นหลัก โดยเปิดโอกาสให้สถาบันสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (ในกรณีของประเทศไทย ได้แก่

               กสม.) และภาคประชาสังคมสามารถเสนอ รายงานคู่ขนาน  (Alternative  Reports)  เพื่อให้คณะมนตรีสิทธิ
               มนุษยชนแห่งสหประชาชาติได้รับข้อมูลสถานการณ์สิทธิมนุษยชนในประเทศอย่างครอบคลุมรอบด้าน และ
               รายงานคู่ขนานทั้งของ กสม. และภาคประชาสังคมจะช่วยให้คณะมนตรีสิทธิมนุษยชนฯ ได้รับข้อมูลที่เป็น
               ประโยชน์เพื่อประกอบการพิจารณารายงานของรัฐบาลต่อไป


                              นับตั้งแต่มีการจัดตั้ง กสม. ขึ้นใน พ.ศ. 2542  กสม. ถือว่าภาระหน้าที่การจัดท ารายงาน
                                              7
               คู่ขนานเป็นภารกิจส าคัญประการหนึ่ง  และได้จัดท ารายงานดังกล่าวเสนอเข้าสู่การพิจารณาของกลไกระหว่าง
               ประเทศด้านสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวข้องตลอดมา

                        1.1.3 ปัญหาที่เกิดขึ้นจากการจัดท ารายงานฯ ต่อองค์การระหว่างประเทศ

                              เหตุผลที่ตราสารระหว่างประเทศก าหนดให้มีการรายงานสถานการณ์สิทธิมนุษยชนก็เพื่อช่วย

               ให้รัฐบาลได้ประเมินตัวเองว่าได้ด าเนินการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนได้มีประสิทธิภาพเพียงใด และยังมีส่วนที่
               จะต้องแก้ไขอย่างไร รัฐบาลไทยยังมีพันธกรณีระหว่างประเทศที่จักต้องท ารายงานเสนอต่อสหประชาชาติเพื่อ
               การติดตามตรวจสอบการปฏิบัติตามพันธกรณีด้านสิทธิมนุษยชน


                              ปัญหาส าคัญประการหนึ่งในการประเมินสถานการณ์สิทธิมนุษยชนก็คือ การที่รายงานไม่ได้
               ให้ข้อมูลที่ตรงกับประเด็นปัญหาสิทธิมนุษยชน อันเกิดจากความไม่ชัดเจนเกี่ยวกับขอบเขตเนื้อหาสาระของ
               สิทธิมนุษยชน และพันธะหน้าที่ของรัฐที่มีต่อสิทธิแต่ละประเภท  ทั้งนี้เนื่องจากสิทธิมนุษยชนหลายด้านมี
                                                                             8
               ลักษณะเป็นเกณฑ์ที่เป็นบรรทัดฐาน หรือ ปทัสถาน (Normative  Rules)  นอกจากนั้นสิทธิมนุษยชนหลาย





               6
                   Office of the  High Commissioner for  Human Rights, “Basic  Fact about UPR”,  [online] Available  at
                  http://www.ohchr.org/EN/HRBodies/UPR/Pages/BasicFacts.aspx,   (12 December 2011).
               7    ดูใน เวปไซต์ ส านักงาน กสม. “ความรู้ด้านสิทธิมนุษยชน รายงานการปฏิบัติตามพันธกรณีระหว่างประเทศ”, [online]
                  Available  at   http://www.nhrc.or.th/2012/wb/th/contentpage.php?id=80&menu_id=2&groupID=6,  (12  ธ.ค.
                  2554).
               8
                   เกณฑ์ที่เป็นบรรทัดฐาน หรือ เกณฑ์ปทัสถาน คือ กฎเกณฑ์ที่ไม่มีค่าบังคับเด็ดขาด เป็นเกณฑ์ หรือ แนวทางความ
                  ประพฤติ (หรือ ”ควรที่จะท า”) ซึ่งต่างจากเกณฑ์ที่เป็นปฏิฐาน (Positive  Rules)  หรือเกณฑ์ที่เป็นการก าหนด
                  (Prescriptive Rules) เช่น กฎหมาย ระเบียบ หรือค าสั่ง ค าบังคับบัญชา ขององค์กรที่มีอ านาจสูงกว่าผู้ปฏิบัติ
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21