Page 65 - รายงานการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติกับการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชนในความสัมพันธ์ระหว่างเอกชนด้วยกัน
P. 65
๖๑
ตอมา ศาลรัฐธรรมนูญไดมีคําวินิจฉัยไวอีกเรื่องหนึ่งวา การที่รัฐธรรมนูญบัญญัติ
รับรองเรื่องศักดิ์ศรีความเปนมนุษยไวในรัฐธรรมนูญ ยอมเปนการสรางหลักประกันแกบุคคลในฐานะที่
บุคคลนั้นเปนมนุษย ศักดิ์ศรีความเปนมนุษยจึงเปนหลักสูงสุดของรัฐธรรมนูญ ดังนั้น การกระทําของรัฐ
ทั้งหลายจึงตองสอดคลองกับคุณคาอันสูงสุดของรัฐธรรมนูญดวย ทั้งนี้เพราะมนุษยถือเปนเปาหมาย
ในการดําเนินการของรัฐ มิใชเปนเพียงเครื่องมือในการดําเนินการของรัฐ การดํารงอยูของรัฐก็เปนการ
ดํารงอยูเพื่อมนุษย มิใชมนุษยดํารงอยูเพื่อรัฐ ดวยเหตุนี้ ศักดิ์ศรีความเปนมนุษยจึงเปนพื้นฐานสําคัญ
๑๐๙
สําหรับการวางรากฐานของหลักเสรีภาพของบุคคล และหลักความเสมอภาค ซึ่งกอใหเกิดผล
สําคัญ ๒ ประการคือ ประการแรก การตีความเกี่ยวกับสิทธิและเสรีภาพทั้งหลายจะตองถือวาเนื้อหา
ของศักดิ์ศรีความเปนมนุษยเปนพื้นฐานที่จะตองนํามาใชประกอบในการตีความสิทธิและเสรีภาพ
ประเภทอื่นๆ ดวย และประการที่สอง อาจกลาวไดวาเนื้อหาในทางหลักการทั่วไปเกี่ยวกับสิทธิและ
เสรีภาพทั้งหลายรวมทั้งความหมายของการแทรกแซงในขอบเขตที่ไดรับการคุมครองของสิทธิและ
เสรีภาพทุกประเภทนั้นไดรับการพัฒนาจากศักดิ์ศรีความเปนมนุษย
เหตุผลสําคัญที่ตองนําเรื่องศักดิ์ศรีความเปนมนุษยมาอธิบายในฐานะเปนรากฐาน
ของสิทธิมนุษยชนเพราะเหตุวาศักดิ์ศรีความเปนมนุษยนั้นแทจริงแลวมีฐานะเปนสาระสําคัญแหงสิทธิ
และเสรีภาพทั้งปวง ซึ่งความสําคัญดังกลาวจะมีผลตอการกําหนดทิศทางของรัฐในฐานะเปน
ตัวกําหนดและเปนขอจํากัดการดําเนินภาระหนาที่ของรัฐ โดยเฉพาะอยางยิ่งการตรากฎหมายเพื่อ
จํากัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคลโดยฝายนิติบัญญัติ เนื่องจากรัฐธรรมนูญในรัฐเสรีประชาธิปไตย
ทั้งหลายวางหลักไววา ฝายนิติบัญญัติจะตรากฎหมายซึ่งมีผลเปนการจํากัดสิทธิและเสรีภาพ
ตามรัฐธรรมนูญโดยกระทบกระเทือนถึงสาระสําคัญแหงสิทธิมิได (Wesengehaltsgarantie)
จากหลักประกันดังกลาวกอให เกิดคําถามวา อะไรคือสาระสําคัญแหงสิทธิและเสรีภาพแตละประเภท
และมีขอบเขตแคไหนเพียงไร ประเด็นคําถามนี้เปนปญหาที่ยังขาดความชัดเจน ตอมาจึงไดมีการเสนอ
ใหนําหลักศักดิ์ศรีความเปนมนุษยมาเปนหัวใจหรือสาระสําคัญของสิทธิและเสรีภาพ โดยใหถือวา
ศักดิ์ศรีความเปนมนุษยเปนสารัตถะอันเปนแกนของสิทธิและเสรีภาพแตละประเภท ซึ่งรัฐไมอาจลวง
๑๐๙
แนวคิดเกี่ยวกับศักดิ์ศรีความเปนมนุษยประกอบดวยรากฐานอันเปนสาระสําคัญ ๒ ประการที่ไมอาจ
แยกออกจากกันได คือ สิทธิในชีวิตและรางกาย และสิทธิในความเสมอภาค
สิทธิในชีวิตและรางกาย เปนสิทธิขั้นพื้นฐานที่แสดงใหเห็นวามนุษยมีอิสระที่จะกําหนดตนเองได
ตามเจตจํานงที่ตนประสงคในอันที่จะพัฒนาบุคลิกภาพสวนบุคคลซึ่งทําใหมนุษยมีความแตกตางจากสิ่งมีชีวิตอื่นๆ
สิทธิในความเสมอภาค เปนการแสดงใหเห็นวามนุษยทุกคนมีสิทธิและเสรีภาพเทาเทียมกัน
เพราะแมวามนุษยจะมีสิทธิในชีวิตและรางกายของตนแตหากขาดหลักประกันในเรื่องความเสมอภาคแลว บุคคลนั้น
อาจไดรับการปฏิบัติอยางไมเทาเทียมกับบุคคลอื่นๆ ในสังคมหรืออาจถูกเลือกปฏิบัติจากผูใชอํานาจรัฐ ดังนั้น
นอกจากบุคคลจะตองมีสิทธิในชีวิตและรางกายแลว บุคคลยังจะตองไดรับหลักประกันในเรื่องความเสมอภาคดวย
ซึ่งตองเขาใจตอไปดวยวาเสรีภาพในการกําหนดตนเองจะมีความเทาเทียมกันในสายตากฎหมายเทานั้น
เพราะในทางความเปนจริงแลวบุคคลยอมมิอาจเทาเทียมกันไดในทุกๆ ดาน