Page 29 - วารสารกฎหมายสิทธิมนุษยชน. ปีที่ 1 ฉบับที่ 3 (กันยายน - ธันวาคม 2563)
P. 29
28 วารสารกฎหมายสิทธิมนุษยชน
ในกรอบแนวคิดเกี่ยวกับองค์ประกอบและเงื่อนไขของเสรีภ�พในก�รประกอบอ�ชีพอย่�งแตกต่�งกันนั้น
ไม่ใช่เรื่องเสียห�ย แต่รัฐต้องมีคว�มชัดเจนในก�รให้นิย�มและคว�มชอบธรรมในร�ยละเอียดของเสรีภ�พ
ดังกล่�วก�รศึกษ�เรียนรู้บทเรียนซึ่งกันและกันของรัฐอื่นย่อมเป็นก�รเปิดรับทัศนะที่จะช่วยให้เกิดก�รต่อยอด
ท�งคว�มคิดและก�รนำ�ม�เป็นแบบอย่�งในก�รพัฒน�เสรีภ�พในก�รประกอบอ�ชีพให้กว้�งขว�งม�กขึ้น
อันสอดรับกับหลักก�รประก�รหนึ่งของหลักสิทธิมนุษยชนนั่นก็คือ “ก�รเติมเต็ม” อย่�งไรก็ดี ก�รที่รัฐซึ่งประสงค์
จะให้เกิดก�รคุ้มครองเสรีภ�พในก�รประกอบอ�ชีพอย่�งสมบูรณ์ได้นั้น จำ�เป็นต้องแสดงให้เห็นถึง
กระบวนก�รศึกษ�ในร�ยละเอียดของเสรีภ�พดังกล่�วโดยพิจ�รณ�ว่�เป็นเสรีภ�พของทั้งฝ่�ยน�ยจ้�ง
ผู้ประกอบก�รและฝ่�ยลูกจ้�งผู้ใช้แรงง�นในฐ�นะที่บุคคลทั้งสองฝ่�ยต่�งก็เป็นประช�กรพลเมืองของรัฐ
เท่�เทียมกันอันเป็นก�รตอบหลัก “ก�รเค�รพ” สิทธิมนุษยชน และในท้�ยที่สุดนี้ ก�รตร�กฎหม�ยภ�ยใน
เพื่อคุ้มครองแรงง�นพิเศษบ�งประเภท เช่น แรงง�นสตรี แรงง�นเด็ก ตลอดจนก�รตร�กฎหม�ยที่ช่วยให้
แรงง�นส�ม�รถเลือกที่จะประกอบอ�ชีพใด ๆ ได้อย่�งเสรี เช่น กรณีโสเภณีในต่�งประเทศ ก็สะท้อนบทบ�ท
ของรัฐในด้�น “ก�รป้องกัน” สิทธิมนุษยชนเช่นเดียวกัน
