Page 129 - กฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2567)
P. 129
๗
หมวด ๓
การด าเนินการทางวินัย
ส่วนที่ ๑
วินัย การรักษาวินัย และการด าเนินการทางวินัย
ข้อ ๓๐ วินัย การรักษาวินัย การด าเนินการทางวินัย การอุทธรณ์ และการร้องทุกข์ของข้าราชการ
ส านักงาน ให้น ากฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการพลเรือน กฎ ก.พ. ระเบียบและหลักเกณฑ์ที่ออกตามความ
ในกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการพลเรือนมาใช้บังคับโดยอนุโลม เว้นแต่ที่ก าหนดไว้ตามระเบียบนี้
ข้อ ๓๑ ในการด าเนินการทางวินัย หากคณะกรรมการสอบสวนมีเหตุผลและความจ าเป็นที่ไม่อาจ
ด าเนินการสอบสวนให้แล้วเสร็จได้ภายในก าหนดเวลา ให้ด าเนินการ ดังนี้
(๑) กรณีการสอบสวนวินัยอย่างร้ายแรง ให้ประธานกรรมการสอบสวนรายงานต่อผู้สั่งแต่งตั้ง
คณะกรรมการสอบสวนเพื่อขอขยายเวลาสอบสวนตามความจ าเป็น และให้ผู้สั่งแต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวน
พิจารณาขยายเวลาได้ครั้งละไม่เกินสามสิบวัน และติดตามเร่งรัดให้ด าเนินการให้แล้วเสร็จโดยเร็วด้วย
(๒) กรณีการสอบสวนวินัยอย่างไม่ร้ายแรง ให้ประธานกรรมการสอบสวนรายงานต่อผู้สั่งแต่งตั้ง
คณะกรรมการสอบสวนเพื่อขอขยายเวลาตามความจ าเป็น ในการนี้ ผู้สั่งแต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวน
จะขยายเวลาให้ตามที่เห็นสมควรโดยต้องแสดงเหตุผลไว้ด้วย หรือจะสั่งให้คณะกรรมการสอบสวนยุติการ
ด าเนินการแล้วพิจารณาสั่งหรือด าเนินการต่อไปก็ได้
ข้อ ๓๒ เมื่อคณะกรรมการสอบสวนจัดท ารายงานการสอบสวนเสนอต่อผู้สั่งแต่งตั้งคณะกรรมการ
สอบสวนและผู้สั่งแต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนพิจารณาแล้วเห็นว่าการสอบสวนถูกต้องครบถ้วนแล้วให้พิจารณา
สั่งหรือด าเนินการ ดังต่อไปนี้
(๑) ในกรณีที่เห็นว่าผู้ถูกกล่าวหาไม่ได้กระท าผิดวินัยตามข้อกล่าวหา ให้สั่งยุติเรื่องโดยท าเป็นค าสั่ง
(๒) ในกรณีที่เห็นว่าผู้ถูกกล่าวหากระท าผิดวินัยอย่างไม่ร้ายแรง ให้สั่งลงโทษภาคทัณฑ์ ตัดเงินเดือน
หรือลดเงินเดือน ตามควรแก่กรณี ให้เหมาะสมกับความผิดโดยท าเป็นค าสั่ง
(๓) ในกรณีที่เห็นว่าผู้ถูกกล่าวหากระท าผิดวินัยเล็กน้อย และมีเหตุอันควรงดโทษจะงดโทษให้โดยให้
ท าทัณฑ์บนเป็นหนังสือหรือว่ากล่าวตักเตือนก็ได้โดยท าเป็นค าสั่งงดโทษ
(๔) ในกรณีที่เห็นว่าผู้ถูกกล่าวหากระท าผิดวินัยอย่างร้ายแรง ให้สั่งลงโทษปลดออกหรือไล่ออก
ตามความร้ายแรงแห่งกรณี ถ้ามีเหตุอันควรลดหย่อน จะน ามาประกอบการพิจารณาลดโทษก็ได้ แต่ห้ามมิให้
ลดโทษลงต่ ากว่าปลดออก โดยท าเป็นค าสั่ง
(๕) ในกรณีที่เห็นว่าผลการสอบสวนยังไม่ได้ความแน่ชัดพอที่จะลงโทษเพราะกระท าผิดวินัยอย่างร้ายแรง
แต่เห็นว่าผู้ถูกกล่าวหาหย่อนความสามารถในอันที่จะปฏิบัติหน้าที่ราชการ บกพร่องในหน้าที่ราชการ ประพฤติตน
ไม่เหมาะสมกับต าแหน่งหน้าที่ราชการ หรือมีมลทินหรือมัวหมองในกรณีที่ถูกสอบสวน ถ้าให้ผู้นั้นรับราชการ
118
