Page 69 - รายงานฉบับสมบูรณ์ เหลียวหลังแลหน้า 2 ทศวรรษ สิทธิมนุษยชนในสังคมไทย
P. 69
ต้องยอมรับว่ามีการปะทะกันรุนแรงอย่างการปลดเลขาธิการออก
เนื่องด้วยเหตุผลที่ว่าไม่สนับสนุนการทำงานของ กสม.ทั้งในแง่กระบวนการ
และงบประมาณซึ่งถือเป็นเรื่องใหญ่มากในฐานะเลขาฯ
ก็มีการฟ้องร้องคดีต่อศาลปกครองกันมากมาย
แต่ก็ชื่นชมความกล้าหาญของ อ.เสน่ห์ อีกครั้ง หนึ่งที่ลงนาม
ตัดสินใจและยินดีที่จะเผชิญกับศาล แต่ก็มีเสียงวิจารณ์มากมายเช่นกัน แต่
โดยส่วนตัวพี่คิดว่าอาจารย์ทำถูกแล้ว ไม่เช่นนั้นแล้วการทำงานของ กสม.
จะหยุดชะงักลงไป ทั้งนี้ทั้งนั้นเลขาธิการคนนั้นมีความเข้าใจผิดในโครงสร้าง
และบทบาทที่มองว่าเลขาธิการมีอำนาจหน้าที่ปฏิบัติการที่ใหญ่กว่ากสม.
แต่ในความเป็นจริงคือกสม. เป็นเสมือนบอร์ดปฏิบัติการที่มีมติแล้วเลขา
ต้องสนับสนุน นี่ก็เป็นกรณีที่เราไม่อาจจะประนีประนอมได้ ไม่เช่นนั้นอาจ
เกิดความเสียหายต่องานได้ (KPI004, 14 พ.ย. 2564)
การทำหน้าที่ท่ามกลางความขัดแย้ง
ตามหลักการปารีส มีการระบุแนวทางการทำงานของคณะกรรมการฯ ในยามที่สถานการณ์
ขัดแย้ง ไม่ปกติไว้ก็จริงในเรื่องการระมัดระวัง อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางความขัดแย้งที่รุนแรงถึงขั้นมี
การเสียชีวิตในช่วงปี 2553 ฝ่ายที่สูญเสียต่างโกรธเกรี้ยว ในขณะที่ฝ่ายรัฐบาลที่กำลังทำหน้าที่อยู่ก็
ไม่ได้ปฏิบัติต่อประชาชนที่โกรธเกรี้ยวอย่างเห็นอกเห็นใจ เพราะความขัดแย้งนั้นเป็นความขัดแย้ง
ระหว่างรัฐบาลกับประชาชนฝ่ายเสื้อแดง การตรวจสอบข้อเท็จจริงของคณะกรรมการฯ ต่อการละเมิด
ดังกล่าวจึงยิ่งเพิ่มความยากลำบากมากขึ้นไปอีก ส่งผลต่อการรายงานข้อเท็จจริง และการรายงาน
การประเมินสถานการณ์ที่ควรต้องทำภายในเวลาที่กำหนด ยิ่งกว่านั้น ยังมีข้อขัดแย้งเรื่องการลงนาม
ในเอกสารรายงานการประเมินระหว่างคณะกรรมการด้วยกัน ทำให้ความเชื่อมั่นต่อสถาบันฯ ในสายตา
นานาชาติยิ่งเป็นที่กังขามากขึ้น และแน่นอนว่าผลพวงจากชุดที่ 2 ดังกล่าวก็ส่งผลมาถึงชุดที่ 3 ด้วย
ยิ่งกระบวนการสรรหาคณะกรรมการฯ ในชุดที่ 3 มีที่มาที่ไม่แสดงให้เห็นความหลากหลายของ
กระบวนการตัดสินใจของคณะกรรมการสรรหา จึงทำให้ต่อมาเมื่อมีการประเมินสถานะของสถาบัน
สิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ไทยจึงได้รับการประเมินสถานะขององค์กรสิทธิมนุษยชนไทยถูกปรับให้ตกมา
อยู่ที่เกรด B ในเวลาต่อมา
ผลงานที่โดดเด่น
แม้ว่าจะมีความท้าทายในการทำหน้าที อย่างไรก็ดี กสม. ชุดที่ 2 ก็ประสบความสำเร็จในการ
พัฒนาตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชน ในปี 2556 (วิชัย ศรีรัตน์, 2556) แม้ว่าจะยังไม่ได้นำมาปฏิบัติในการชี้
วัดอย่างเป็นรูปธรรมภายในระยะเวลาที่ กสม.ชุด 2 อยู่ในตำแหน่งก็ตาม
-62-
