Page 18 - รายงานฉบับสมบูรณ์ เหลียวหลังแลหน้า 2 ทศวรรษ สิทธิมนุษยชนในสังคมไทย

4.2.3.2 วัฒนธรรมองค์การราชการ
“ระเบียบขั้นตอนมาก” “เข้าถึงยาก” “ล่าช้า” เป็นถ้อยคำที่สะท้อนจาก
มุมมองของคนภายนอกที่มองกลับเข้ามายังการทำงานของ กสม. โดยเฉพาะ
ในส่วนของสำนักงาน กสม. ที่ถูกกล่าวถึงว่า ติดกับดักความเป็นราชการ ไม่ได้
ใส่ใจต่อทุกข์ร้อนของชาวบ้านมากพอ แก้ปัญหาให้ชาวบ้านไม่ทันท่วงที บาง
กรณีที่ชาวบ้านถูกจับ หรือเยาวชนที่เคลื่อนไหวทางการเมืองถูกจับกุมคุมขัง
โดยไม่ได้สิทธิในการเข้าถึงทนายความ หรือถูกคุกคามทางเพศ ซึ่งปรากฏเป็น
ข่าวในสังคมแล้วแต่ กสม. ยังไม่แสดงตนปกป้องประชาชน เป็นต้น
ในทางตรงกันข้าม มุมมองจากคนภายในองค์กรสะท้อนว่า ไม่มีอำนาจ
และการมีภาระงานเฉพาะหน้ามากเกินกว่าที่จะทำงานได้ในตามสถานการณ์
หรือความต้องการในทุก ๆ เรื่อง นอกจากนั้นยังมีบางส่วนที่ไม่รู้ว่าจะต้องทำ
อะไร และการไม่มีระเบียบหรือคำสั่ง ทำให้เกรงว่าจะทำผิด
4.3 ข้อท้าทายภายใต้วัฒนธรรมไทย
4.3.1 ความไม่ลงรอยของชุดคุณค่าสากลกับชุดคุณค่าของสังคมไทย พบว่า
“สิทธิมนุษยชนเป็นเรื่องของฝรั่ง” “สิทธิมนุษยชนเป็นการแทรกแซงของ
ต่างชาติ” ยังคงเป็นวาทกรรมที่ลดทอนความน่าเชื่อถือในการขับเคลื่อนการ
เคารพสิทธิมนุษยชน ขณะที่คุณค่าหลักเรื่องความเสมอภาคเท่าเทียมในความ
เป็นมนุษย์ยังคงถูกท้าทายด้วยชุดคุณค่าที่ว่า “คนไม่เท่าทัน” และ
การเปรียบเทียบว่า “นิ้วยังไม่เท่ากัน” หรือ “ทำบุญมาต่างกัน”
4.3.2 วิกฤตความเชื่อมั่น กสม.คืออะไร กสม.มีไว้ทำไม กสม. มีไว้ก็ทำอะไรไม่ได้ช่วย
ประชาชนไม่ได้ เป็น “ยักษ์ไม่มีกระบอง” เป็นถ้อยคำที่พบมากจากมุมมองของ
คนภายนอก รวมทั้งความกังขาว่า จะทำหน้าที่เข้าข้างรัฐ ปกป้องรัฐมากกว่าที่
จะปกป้องและเข้าข้างประชาชน
4.3.3 การผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในระดับนโยบายอย่างได้ผล โดยเฉพาะใน
เรื่องกระบวนการความยุติธรรมที่เป็นธรรมซึ่งเสียงสะท้อนของคนใน
กระบวนการยุติธรรมเองยังรู้สึกว่าเป็นเรื่องยาก ในขณะที่ความยุติธรรมเป็น
ปัญหาหลักของประเทศและ
4.4 รูปแบบใหม่ของการละเมิดสิทธิมนุษยชน
4.4.1 การละเมิดโดยนโยบายของรัฐที่แนบเนียนมากขึ้น โดยเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวกับ
การมีส่วนร่วมในการพัฒนาประเทศ
4.4.2 ประเด็นทางด้านความเสมอภาคและความเป็นธรรมทางเพศ เช่น ในกลุ่มเพศ
ทางเลือก

-14-