Page 588 - รายงานผลการศึกษาวิจัย ฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาวิจัยเพื่อการปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า

พบว่าเป็นเลขที่ดินว่างไม่มีโฉนด เจ้าของข้างเคียงและผู้ปกครองท้องที่ให้ถ้อยคําว่าที่ดิน 132 เท่าที่
ทราบเป็นที่ตั้งวัดกลาง บางส่วนให้ชาวบ้านเช่าทําประโยชน์ แต่ไม่ทราบว่ามีการออกโฉนดที่ดินแล้ว
หรือไม่ นายช่างรังวัดบันทึกถ้อยคําว่า “เป็นที่วัดร้าง”

เจ้าพนักงานที่ดินจังหวัดเรียกผู้ร้องมาชี้ตําแหน่งที่พิพาท ผู้ร้องนําชี้ตําแหน่งที่ดินตรงกับ
เลขที่ดิน 132 ผู้ร้องคัดค้านการขอออกโฉนดที่ดินของวัดกลางไม่ได้เนื่องจากพ้นกําหนดเวลา เจ้า
พนักงานฯ จึงแนะนําให้ผู้ร้องยื่นคําขอรังวัดออกโฉนดที่ดินตาม ส.ค.1 เลขที่ 12 ซึ่งหากวัดกลาง

คัดค้านก็จะเข้าสู่กระบวนการสอบสวนเปรียบเทียบสิทธิในที่ดิน
เมษายน 2548 ผู้ร้องยื่นคําขอรังวัดได้เนื้อที่ 1-2-71 ไร่ มากกว่าหลักฐานเดิม 0-1-38 ไร่
เจ้าของที่ดินข้างเคียงไม่รับรองแนวเขต เจ้าหน้าที่ศาสนสมบัติคัดค้านอ้างรังวัดทับที่วัด กํานันร่วม

ระวังชี้แนวเขตไม่สามารถชี้แนวเขตได้เนื่องจากเชื่อว่าที่พิพาทอยู่ในที่ของวัด สํานักงานที่ดินจังหวัด
สอบสวนเปรียบเทียบสิทธิในที่ดินให้สํานักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดเป็นผู้ได้สิทธิในที่พิพาท ”
“ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้ าหลวง จังหวัดเชียงราย : ผู้ร้องที่ 1 มีที่ดินพิพาท 2 แปลง อยู่ในพื้นที่
้
เตรียมความพร้อมก่อสร้างมหาวิทยาลัยแม่ฟาหลวง ถูกมหาวิทยาลัยฯ เวนคืนไม่ได้รับค่าชดเชย
แปลงที่ 1 มีรั้วล้อมตั้งอยู่ด้านหน้ามหาวิทยาลัยฯ เนื้อที่ 25 ไร่ แปลงที่ 2 มีสัญญาซื้อขายโดยกํานัน
และผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านรวบรวมมาขายให้ตั้งอยู่ด้านหลังมหาวิทยาลัยฯ เนื้อที่ 700 ไร่ เพื่อปลูกยางพารา

ผู้ร้องที่ 2 มีที่ดินไม่มีเอกสารสิทธิ ครอบครองทําประโยชน์ต่อจากบิดา เนื้อที่ 6 ไร่อยู่ด้านหลัง
มหาวิทยาลัย เคยแจ้งองค์การบริหารส่วนตําบลว่าตนมีที่ดินอยู่ในเขตมหาวิทยาลัยฯ แต่องค์การ

บริหารส่วนตําบลแจ้งว่าหากที่ดินไม่มีเอกสารสิทธิจะไม่ได้ค่าเวนคืน จึงไม่ได้ไปแจ้งคณะกรรมการฯ
ผู้ร้องที่ 1 ติดต่ออําเภอ เรื่องเงียบ นิติกรมหาวิทยาลัยฯ แจ้งว่าถ้ารังวัดแล้วมีที่ดินอยู่จริง ทาง
มหาวิทยาลัยจะจ่ายเงินชดเชยค่าที่ดินให้
20 มกราคม 2548 ผู้ร้องที่ 1 ได้รับคําตอบจากนิติกรมหาวิทยาลัยฯ ว่าคณะกรรมการมีมติไม่

จ่ายเงินค่าชดเชยโดยไม่แจ้งเหตุผลให้ทราบ จากนั้นมีใบขอบคุณจากทางมหาวิทยาลัยฯ ส่งมาที่บ้านผู้
ร้องที่ 1 ว่าขอบคุณที่บริจาคที่ดินให้มหาวิทยาลัยฯ ทราบเหตุผลภายหลังที่ดินแปลงที่ 1 ไม่เคย

ปรากฏว่าผู้ร้องที่ 1 เป็นผู้ครอบครองหรือไม่มีใครเป็นผู้ครอบครอง ไม่มีพยานเอกสารมีเพียงแต่พยาน
บุคคล ที่ดินแปลงที่ 2 เป็นที่เนินเขาไม่ได้ทําประโยชน์ ค่าชดเชยจ่ายเฉพาะที่นาที่ไม่มีเอกสารสิทธิ ที่
ไร่และที่สวนไม่จ่าย
21 พฤษภาคม 2549 เจ้าหน้าที่มหาวิทยาลัยฯ ตรวจสอบสภาพที่ดินร่วมกับพี่ชายผู้ร้องที่ 2

ั
ปรากฏพื้นที่ดังกล่าวมีเนื้อที่ประมาณ 8 ไร่ ไม่มีเอกสารสิทธิ ปจจุบันเป็นที่ดินของมหาวิทยาลัยฯ และ
ที่สวนไม่มีเอกสารสิทธิไม่จ่าย

จังหวัดไม่สามารถพิจารณาทบทวนกฎเกณฑ์การจ่ายค่าเวนคืน จังหวัดไม่สามารถจ่ายค่า
เวนคืนให้ได้เพราะเป็นไปตามมติคณะกรรมการพิจารณาการจ่ายค่าชดเชยที่ดินให้ราษฎรซึ่งมีมติ
สอดคล้องกับคณะทํางานเตรียมความพร้อมด้านที่ดินสําหรับจัดตั้งมหาวิทยาลัยฯ ”

9‐46