Page 39 - รายงานผลการประเมินสถานการณ์ด้านสิทธิมนุษยชนของประเทศไทย ปี 2565

รายงานผลการประเมินสถานการณ์ 37
ด้านสิทธิมนุษยชนของประเทศไทย ปี 2565

กำรประเมินสถำนกำรณ์สิทธิมนุษยชน สิทธิมนุษยชนและการให้ความรู้ทางกฎหมายแก่ประชาชน
ยังมีจ�านวนน้อย อาจสืบเนื่องจากการที่ยังไม่เป็นที่รับรู้
ในภาพรวมการยื่นค�าขอรับความช่วยเหลือ ของสาธารณชนถึงภารกิจดังกล่าวของกองทุนยุติธรรม
ในการเข้าถึงความยุติธรรมและการเยียวยา การอนุมัติ ตลอดจนเนื้อหาที่เผยแพร่อาจมีความซับซ้อนและใช้ภาษา

ให้ความช่วยเหลือตามกฎหมาย 2 ฉบับข้างต้นมีจ�านวน ที่เป็นทางการ อาจท�าให้ผู้ขอรับความช่วยเหลือไม่สามารถ
เพิ่มขึ้นเล็กน้อย เนื่องจากการรับรู้สิทธิในการขอรับ เข้าถึงตามวัตถุประสงค์ในการให้ความช่วยเหลือได้ และ

ความช่วยเหลือของประชาชนผ่านช่องทางของหน่วยงาน แม้ว่าจะมีการปรับปรุงอัตราส่วนระหว่างภาคประชาสังคม
มีความชัดเจนขึ้น โดยกองทุนยุติธรรมมีการให้ กับหน่วยงานราชการในคณะอนุกรรมการระดับจังหวัด
ความช่วยเหลือกรณีขอปล่อยชั่วคราวผู้ต้องหาหรือจ�าเลย แต่อาจไม่เห็นความแตกต่างชัดเจนมากนักในการพิจารณา

มากขึ้นเมื่อเทียบกับการช่วยเหลือตามภารกิจอื่น ซึ่งเกิด ในรูปขององค์คณะ ซึ่งต้องติดตามผลในการอนุมัติ
จากการปรับปรุงสัดส่วนของภาคประชาสังคมในการ ความช่วยเหลือประชาชนตามภารกิจของกองทุนยุติธรรม

ร่วมเป็นคณะอนุกรรมการให้ความช่วยเหลือประจ�าจังหวัด ที่มุ่งให้เกิดประโยชน์ต่อประชาชนต่อไป เพื่อให้สอดคล้อง
ตามข้อเสนอแนะในรายงานผลการประเมินสถานการณ์ กับกติกา ICCPR และข้อเสนอแนะจากกระบวนการ
ด้านสิทธิมนุษยชนของประเทศไทย ปี 2564 ซึ่งถือเป็น น�าเสนอรายงาน UPR รอบที่ 3 ซึ่งประเทศไทยได้ตอบรับ
93
พัฒนาการที่ดี สอดคล้องกับกติกา ICCPR ข้อ 2 (3) นอกจากนี้ ในการพิจารณาให้ความช่วยเหลือผู้เสียหาย
ซึ่งก�าหนดให้รัฐจะต้องประกันการช่วยเหลือหรือการเยียวยา ควรสอดคล้องกับปฏิญญาว่าด้วยหลักการพื้นฐานเกี่ยวกับ

ต่อบุคคลใดที่ถูกละเมิดสิทธิหรือเสรีภาพ ส�าหรับ การอ�านวยความยุติธรรมแก่ผู้ที่ได้รับความเสียหาย
การช่วยเหลือเยียวยาต่อผู้เสียหายและจ�าเลยในคดีอาญา จากอาชญากรรมและการใช้อ�านาจโดยไม่ถูกต้อง
ได้ก�าหนดแนวทางการพิจารณาเยียวยาคนต่างด้าว (Declaration of Basic Principles of Justice for

ที่ตกเป็นผู้เสียหายในประเทศไทยทุกกรณีให้เป็นไปตาม Victims of Crime and Abuse of Power) เพื่อเป็น
94
พ.ร.บ. ค่าตอบแทนผู้เสียหาย และค่าทดแทนและค่าใช้จ่าย การคุ้มครองสิทธิมนุษยชนของผู้เสียหายให้ครบถ้วน

แก่จ�าเลยในคดีอาญา พ.ศ. 2544 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ตลอดกระบวนการในการเข้าถึงความยุติธรรม
สอดคล้องตามกติกา ICCPR ข้อ 2 (1) ซึ่งก�าหนดให้รัฐ
ประกันสิทธิในการได้รับการเยียวยาโดยไม่ถูกเลือกปฏิบัติ ข้อเสนอแนะในกำรส่งเสริมและคุ้มครอง

ด้วยเหตุแห่งเชื้อชาติหรือเผ่าพันธุ์ รวมถึงการออกข้อบังคับ สิทธิมนุษยชน
ของประธานศาลฎีกา 2 ฉบับ และระเบียบข้าราชการ

ฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม ซึ่งมุ่งเน้นหลักการปล่อยตัว กสม. เห็นควรมีข้อเสนอแนะ ดังนี้
ชั่วคราวเป็นวิธีการหลักแทนการควบคุมตัว ท�าให้ผู้ต้องหา 1) รัฐบาลโดย ยธ. ควรพิจารณาด�าเนินการ
ได้รับโอกาสในการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ได้มากขึ้น สอดคล้อง เชิงรุกมากขึ้นในการประชาสัมพันธ์หลักเกณฑ์และเอกสาร

กับหลักการมิให้ถือเป็นหลักทั่วไปในการควบคุมตัว แนวทางในการขอรับความช่วยเหลือด้วยภาษาที่เข้าใจ
บุคคลขณะพิจารณาคดีตามกติกา ICCPR ข้อ 9 (3) และ ง่ายและช่องทางที่หลากหลาย เพื่อส่งเสริมให้ประชาชน

หลักการสันนิษฐานไว้ก่อนว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ตามกติกา ได้เข้าถึงความช่วยเหลือได้อย่างทั่วถึง และเป็นการสร้าง
ICCPR ข้อ 14 (2) หลักประกันว่าทุกคนจะสามารถเข้าถึงความยุติธรรม
อย่างเท่าเทียม
อย่างไรก็ตาม พบว่าการช่วยเหลือผู้ถูกละเมิด

สิทธิมนุษยชนหรือผู้ได้รับผลกระทบจากการถูกละเมิด

001-234 V9 CS6.indd 37 3/14/23 8:40 PM