Page 181 - รายงานการศึกษา ปัญหาและผลกระทบด้านสิทธิมนุษยชนจากนโยบายของรัฐบาลในการประกาศสงครามต่อสู้เพื่อเอาชนะยาเสพติด เมื่อปี พ.ศ. 2546

๑๖๔

ซัดทอดของ นาย ภ. รับฟังไม่ได้ตามกฎหมายเนื่องจากมีการต่อรองผลประโยชน์กับพนักงานสอบสวน แต่
ศาลกลับน าเอาค าซัดทอดดังกล่าวไปลงโทษผู้ร้องต้องโทษประหาร

(๒) พ.ต.ท. ณ. อดีตพนักงานสอบสวน กรมสอบสวนคดีพิเศษ ซึ่งจะขึ้นเบิก
ความประเด็นปมความขัดแย้งและผลจากการลงพื้นที่สอบปากค า ๒ ๔ รายชื่อผู้ค้ายาจังหวัด
สุราษฎร์ธานี หรือ บัญชีด า นอกจากนี้ ยังจะน าเสนอผลการสอบปากค า นักโทษ ภ. และ ด.ที่ยอมรับ
สารภาพต่อพนักงานสอบสวนว่าซัดทอด นาย ช. เพราะต้องการกันบุตรสาวของ นาย ภ. ออกจากคดี
(๓) นาย พ. อดีตรองผู้ว่าราชการจังหวัดสุราษฎร์ธานี จะขึ้นเบิกความใน

ประเด็นเป็นผู้จัดท าบัญชีด า ๒๔ รายชื่อผู้ค้ายาเสพติดในพื้นที่สุราษฎร์ธานี เมื่อปี ๒๕๔๖ ซึ่งบัญชีด า
ดังกล่าวเป็นการท าร่วมกัน ๔ ฝ่าย ประกอบด้วย จังหวัด (ฝ่ายปกครอง) ต ารวจ คณะกรรมการป้องกันและ
ปราบปรามยาเสพติด หรือ ป.ป.ส. และทหาร ไม่พบรายชื่อของนาย ช. เป็นผู้เกี่ยวข้องกับคดียาเสพติด

ด้านอัยการยื่นคัดค้านการรื้อฟื้นคดี โดยให้เหตุผลว่า หลักฐานของผู้ร้องเป็น
เพียงพยานแวดล้อม ไม่ใช่พยานหลักฐานใหม่แต่อย่างใด ซึ่งในขณะนี้คดีอยู่ระหว่างการพิจารณาของศาล

๑.๑.๒ คดีควำมผิดทำงอำญำที่มีกำรร้องเรียนด ำเนินคดีต่อเจ้ำพนักงำน

สอบสวน
ในช่วงระยะเวลาการด าเนินการตามนโยบายของรัฐบาลในการปราบปราม
ยาเสพติด (ระหว่างวันที่ ๑ กุมภาพันธ์ ถึงวันที่ ๓๐ เมษายน ๒๕๔๖) ได้เกิดการฆาตกรรมประชากร
พลเรือนเป็นจ านวนมาก หน่วยงานของรัฐด้านการปราบปรามยาเสพติดได้ท าการรวบรวมคดีเกี่ยวกับ

การกระท าความผิดทางอาญาในช่วงระยะเวลาดังกล่าว จากการร้องเรียนของผู้เสียหายหรือผู้ได้รับ
ผลกระทบจากการด าเนินการตามนโยบายดังกล่าว ทั้งนี้ สามารถแบ่งคดีความผิดทางอาญาที่มีการ
ร้องเรียนด าเนินคดีต่อเจ้าพนักงานสอบสวนและหน่วยงานของรัฐที่เกี่ยวข้องกับการปราบปรามยาเสพติด
ออกได้เป็นสองกลุ่มใหญ่ๆ ได้แก่ (๑) คดีความผิดทางอาญาทั่วไป และ (๒) คดีความผิดทางอาญาอันเป็น

คดีพิเศษ
(๑) คดีควำมผิดทำงอำญำทั่วไป
ตามสรุปรายงานคดีความผิดทางอาญาที่หน่วยงานของรัฐด้านการปราบปราม

ยาเสพติด (ส านักงาน ป.ป.ส.) ได้รวบรวมไว้ (ซึ่งคณะอนุกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริง ๑ ใช้เป็นข้อมูล
๓๙๘
พื้นฐานในการศึกษาและอ้างอิง) คดีความผิดทางอาญาทั่วไปที่มีการร้องเรียนและด าเนินคดี
ต่อเจ้าพนักงานสอบสวนล้วนเป็น “คดีฆาตกรรม” ซึ่งอาจเป็นการกระท าโดยบุคคลธรรมดาคนอื่นหรือ
เป็นการกระท าของเจ้าหน้าที่ของรัฐ (เจ้าหน้าที่ต ารวจ) คดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาดังกล่าว
มีเป็นจ านวนรวมทั้งสิ้น ๒,๖๐๔ คดี และมีผู้เสียชีวิต ๒,๘๗๓ คน ทั้งนี้ แบ่งออกเป็นสองลักษณะคดี ได้แก่

ก) คดีฆาตกรรม และ ข) คดีวิสามัญฆาตกรรม ซึ่งในคดีแต่ละลักษณะครอบคลุมทั้งคดีที่เกี่ยวข้องกับ
ยาเสพติด และที่ไม่เกี่ยวข้องกับยาเสพติด และทั้งที่ทราบตัวผู้กระท าความผิดและที่ไม่ทราบตัวผู้กระท า
ความผิด ดังนี้

ก) คดีฆำตกรรม

๓๙๘
โปรดดู คณิต ณ นคร, วิสามัญฆาตกรรมคดียาเสพติดในประเทศไทย: ชอบด้วยกฎหมายหรือจงใจฆ่าทิ้ง?,
กรุงเทพ: ส านักพิมพ์วิญญูชน, หน้า๔๓, และรายงานการศึกษาวิเคราะห์ของคณะอนุกรรมการตรวจสอบผู้รับผิดชอบเชิง
นโยบาย, บทที่ ๓, หน้า ๒๑ - ๒๒.