Page 142 - คู่มือการทำความเข้าใจ เรื่อง สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง
P. 142

140 คู่มือ การทำาความเข้าใจ เรื่อง สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง






                      ๑. ๑๒.  สิทธิในก�รแสวงห�และได้รับที่หลบภัย/ลี้ภัย
                              คณะกรรม�ธิก�รระหว่�งรัฐบ�ลอ�เซียนว่�ด้วยสิทธิมนุษยชน
                              (Right to seek and enjoy asylum)
                              (ASEAN Inter-Governmental Commission on Human Rights -AICHR)




                         คนทุกคนมีสิทธิที่จะแสวงหาและได้รับที่หลบภัย/ลี้ภัยในประเทศอื่นเพื่อหลีกหนี จากถูก
                  ข่มเหง เบียดเบียนที่หลบภัย/ลี้ภัยคือสิทธิในขั้นตอนสุดท้ายของบุคคลที่ไม่สามารถพึ่งพารัฐของตนให้

                         ปกป้องตนเองได้และถูกบีบบังคับให้ต้องหลบหนีจากดินแดนถิ่นกำาเนิดของตนเพื่อแสวงหา

                  การปกป้องจากรัฐอื่น
                         อย่างไรก็ตามบุคคลไม่อาจได้รับสิทธินี้ในกรณีที่การถูกข่มเหงเบียดเบียนนั้นมาจาก

                  อาชญากรรมที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเมืองอย่างแท้จริงหรือมีเหตุผลที่ยืนยันได้อย่างจริงจังว่าบุคคลที่
                  กำาลังแสวงหาที่หลบภัยนั้นได้ก่ออาชญากรรมที่ทำาลายสันติสุขอาชญากรรมสงคราม หรืออาชญากรรม

                  ต่อมนุษยธรรม



                  ข้อกังวลเกี่ยวกับสิทธิของผู้ลี้ภัยและผู้แสวงห�ที่พักพิงในประเทศไทย

                         ประเทศไทยต้องรับรองผู้ลี้ภัยและผู้พลัดถิ่นจากประเทศเพื่อนบ้านมาโดยตลอด อย่างไร

                  ก็ตาม ผู้แสวงหาที่พักพิงเหล่านี้มักถูกควบคุมตัวไว้ในค่ายที่พักพิงและศูนย์ควบคุมตัว ซึ่งเป็นเหตุให้มี
                                               ๔๒
                  การละเมิดสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน

                         ประเทศไทยไม่ได้เป็นภาคีของอนุสัญญาว่าด้วยสถานะของผู้ลี้ภัย พ.ศ. ๒๔๙๔ (1951
                  Convention Relating to the Statues of Refugees) และไม่มีกฎหมายว่าด้วยผู้ลี้ภัยหรือขั้นตอน
                                                             ๔๓
                  ปฏิบัติอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับการแสวงหาที่พักพิง  การขาดกรอบกฎหมายเช่นนี้ทำาให้ผู้ลี้ภัยและ

                  ผู้แสวงหาที่พักพิงอยู่ในสภาพเสี่ยงอันตราย ทำาให้เกิดความไม่แน่นอนต่อความเป็นอยู่และสถานภาพ
                               ๔๔
                  ในประเทศไทย  มีค่ายที่พักพิงชั่วคราวหลายแห่งตามแนวพรมแดนกับพม่า ผู้ลี้ภัยจากพม่าอาศัย
                  อยู่ในค่ายที่พักพิงเหล่านี้ พวกเขาได้รับการคุ้มครองไม่ให้ถูกจับกุมและถูกส่งกลับ (เคลื่อนย้าย) ไปยัง
                              ๔๕
                  ประเทศพม่า  อย่างไรก็ตาม การที่ต้องอยู่ในค่ายที่พักพิง ทำาให้พวกเขาไม่มีเสรีภาพในการ








                  ๔๒  ย่อหน้า ๕๑, A/HRC/WG.6/12/THA/2, เอกสารที่จัดตรียมโดยสำานักงานข้าหลวงใหญ่ด้านสิทธิมนุษยชนแห่ง
                     สหประชาชาติ สำาหรับรายงานทบทวนสิทธิมนุษยชนตามวาระ (UPR) กรณีประเทศไทย
                  ๔๓  Ad Hoc and Inadequate, Thailand’s Treatment of Refugees and Asylum Seekers, Human Rights Watch,
                     September 2012
                  ๔๔  อ้างแล้ว
                  ๔๕  อ้างแล้ว
   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147